~ * Χανγκ Σον Ντονγκ: Το μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο βρίσκεται στο Βιετνάμ * ~

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι δημιουργήθηκε πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια και σήμερα αναγνωρίζεται ως το μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, όχι μόνο σε μήκος, αλλά σε ύψος και πλάτος.

 

Ένα από τα εντυπωσιακά θαύματα της φύσης κρύβεται στο Βιετνάμ και δεν είναι άλλο από το σπήλαιο Χανγκ Σον Ντονγκ.

Το συγκεκριμένο σπήλαιο βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου Φονγκ Να – Κε Μπανγκ, 500 χιλιόμετρα νότια του Ανόι.

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1991 από έναν ντόπιο αγρότη, τον Χο Χαν, αλλά μόλις το 2009 χαρτογραφήθηκε από Βρετανούς σπηλαιολόγους και αποκαλύφθηκαν οι διαστάσεις του.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι δημιουργήθηκε πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια και σήμερα αναγνωρίζεται ως το μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, όχι μόνο σε μήκος, αλλά σε ύψος και πλάτος.

Το όνομά του αποδίδεται ως «Ο Ποταμός του Βουνού». Το Χανγκ Σον Ντονγκ είναι τόσο μεγάλο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει έναν ουρανοξύστη 40 ορόφων.

Σε κάποια σημεία, το ύψος του φτάνει τα 200 μέτρα και το πλάτος τα 150 μέτρα, ενώ η συνολική του έκταση ξεπερνά τα 7 χιλιόμετρα και εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερο, καθώς ακόμα και σήμερα δεν έχει ερευνηθεί πλήρως.

Το εσωτερικό του μοιάζει περισσότερο μ’ έναν υπόγειο κόσμο, έναν άλλο πλανήτη.

Μία από τις πιο ιδιαιτερότητες του Χανγκ Σον Ντονγκ είναι πως μέσα του έχει αναπτυχθεί ένα αυτόνομο οικοσύστημα. Λόγω καταρρεύσεων της οροφής σε ορισμένα σημεία, το φως του ήλιου διεισδύει στο εσωτερικό και έχει επιτρέψει τον σχηματισμό ενός τροπικού δάσους. Με την πάροδο των ετών, μέσα στην ζούγκλα έχουν αναπτυχθεί εκατοντάδες δέντρα, φυτά, σταλακτίτες που ξεπερνούν τα 70 μέτρα, μέχρι και σύννεφα βροχής, ενώ έχει πάρει το ψευδώνυμο «ο Κήπος της Εδέμ».

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό είναι ο υπόγειος ποταμός που διαπερνά το σπήλαιο. Ο συγκεκριμένος ποταμός ρέει αθόρυβα μέσα από το σπήλαιο και ενισχύει την αίσθηση μυστηρίου που περιβάλλει τον χώρο. Τα νερά του είναι πεντακάθαρα και σε ορισμένα σημεία σχηματίζουν λίμνες. Μάλιστα, το 2019 Βρετανοί δύτες ανακάλυψαν ένα επιπλέον υποβρύχιο τούνελ, που συνδέει το σπήλαιο με μια άλλη μεγάλη σπηλιά, την Θανγκ.

Οι πρώτες ξεναγήσεις στο σπήλαιο ξεκίνησαν το 2013. Η πρόσβαση στο Χανγκ Σον Ντονγκ είναι περιορισμένη, προκειμένου να διαφυλαχθεί το οικοσύστημα της περιοχής και απαιτείται ειδική άδεια από τις αρχές του Βιετνάμ, συνοδεία έμπειρων ξεναγών.

Η διαδρομή μέχρι την είσοδο είναι απαιτητική, αφού οι επισκέπτες πρέπει να κάνουν τέσσερις ημέρες πεζοπορίας μέσα στην πυκνή ζούγκλα και τα δύσβατα μονοπάτια του πάρκου, έχοντας την δυνατότητα να κατασκηνώσουν για τρεις νύχτες μέσα στη σπηλιά.

Ωστόσο, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων για την εξερεύνηση του σπηλαίου μπορεί κανείς να απολαύσει μέχρι και βαρκάδα στο ποτάμι, που αποτελεί μια μοναδική εμπειρία.

https://www.newsit.gr/paraxenes-eidhseis/xangk-son-ntongk-to-megalytero-spilaio-ston-kosmo-vrisketai-sto-vietnam/4382720/

~ * Φαράγγι της Αντιλόπης: Κεντρίζει τα βλέμματα ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα της φύσης * ~

 

Η είσοδος επιτρέπεται μόνο μέσω οργανωμένων ξεναγήσεων που διοργανώνονται από Ναβάχο ξεναγούς, εν μέρει επειδή οι βροχές, κατά την περίοδο των μουσώνων, μπορούν να προκαλέσουν ξαφνικές πλημμύρες.

 

Το φαράγγι της Αντιλόπης (Antelope Canyon) βρίσκεται σε γη που ανήκει στους Ναβάχο, τη μεγαλύτερη φυλή Ινδιάνων στις ΗΠΑ, στο Page της Αριζόνα, αποτελώντας ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα της φύσης και μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες τοποθεσίες της Βόρειας Αμερικής.

Το φαράγγι είναι γνωστό για τους στενούς, κυματιστούς διαδρόμους του, τους παράξενους σχηματισμούς των βράχων, καθώς και τις έντονες αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί που σχηματίζονται στο εσωτερικό του από τις ακτίνες του ήλιου που εισχωρούν στις σχισμές, δημιουργώντας μια απόκοσμη ατμόσφαιρα.

Το φαράγγι της Αντιλόπης πήρε την ονομασία του, λόγω των κοπαδιών από αντιλόπες που περιφέρονταν ελεύθερες στην ευρύτερη περιοχή των Ναβάχο.

Σύμφωνα με την παράδοση, οι αντιλόπες χρησιμοποιούσαν το φαράγγι για καταφύγιο, ειδικά τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας, καθώς προσέφερε σκιά και δροσιά.

Το φαράγγι χωρίζεται σε δύο κύρια τμήματα: το άνω φαράγγι, γνωστό ως «the crack» και το κάτω φαράγγι, γνωστό ως «the corkscrew».

Το άνω φαράγγι είναι πιο εύκολο στην πρόσβαση, επειδή η είσοδός του και ολόκληρο το μήκος του βρίσκονται στο επίπεδο του εδάφους, χωρίς να απαιτείται ανάβαση, προσελκύοντας περισσότερους επισκέπτες, καθώς δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος από τις πλημμύρες.

Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και ιδιαίτερα το μεσημέρι, όταν ο ήλιος είναι στο peak του, οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να απολαύσουν μοναδικές εικόνες στο εσωτερικό του φαραγγιού σ’ όλες τις αποχρώσεις του ερυθρού φάσματος, λόγω του φωτός που πέφτει κατακόρυφα από τα ανοίγματα. Βέβαια, η ζέστη είναι έντονη, οπότε οι επισκέπτες χρειάζεται να οπλιστούν με υπομονή.

Το κάτω φαράγγι προσφέρει εξίσου μαγευτικές εικόνες, ωστόσο, οι τουρίστες πρέπει να κάνουν ανάβαση σε μεταλλικές σκάλες και να διασχίσουν πιο στενά περάσματα.

Το φαράγγι σχηματίστηκε με την πάροδο χιλιάδων ετών από την διάβρωση του ψαμμίτη (ιζηματογενές πέτρωμα) από το νερό της βροχής και τις πλημμύρες, δημιουργώντας αυτούς τους γεωλογικούς σχηματισμούς. Η είσοδος επιτρέπεται μόνο μέσω οργανωμένων ξεναγήσεων που διοργανώνονται από Ναβάχο ξεναγούς, εν μέρει επειδή οι βροχές, κατά την περίοδο των μουσώνων, μπορούν να προκαλέσουν ξαφνικές πλημμύρες στα μονοπάτια, οι οποίες αναδιαμορφώνουν το τοπίο μέχρι και σήμερα. Μάλιστα, Στις 12 Αυγούστου 1997, έντεκα τουρίστες έχασαν την ζωή τους από μια ξαφνική πλημμύρα.

Ο μόνος επιζών ήταν ο ξεναγός Φρανσίσκο «Πάντσο» Κιντάνα. Εκείνη την ημέρα, δεν έπεσε δυνατή βροχή, ωστόσο, μεγάλες ποσότητες νερού μεταφέρθηκαν στη λεκάνη του φαραγγιού από προηγούμενη καταιγίδα.

Ο αριθμός των επισκεπτών στο Φαράγγι της Αντιλόπης έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, ανταγωνίζοντας το Grant Canyon (Μεγάλο Φαράγγι), που επιθυμούν να δουν από κοντά το φυσικό έργο τέχνης. Ωστόσο, οι Ναβάχο θεωρούν το φαράγγι ιερό τόπο και φροντίζουν να το προστατεύουν με σεβασμό στη φύση και στην πολιτιστική τους κληρονομιά.

https://www.newsit.gr/paraxenes-eidhseis/faraggi-tis-antilopis-kentrizei-ta-vlemmata-ena-apo-ta-pio-entyposiaka-thaymata-tis-fysis/4393624/

~ * Lahaina Noon: Η στιγμή που ο ήλιος στη Χαβάη «ξεκουράζεται» – Το μαγευτικό φαινόμενο που εξαφανίζει τις σκιές Δύο μεσημέρια τον χρόνο, οι άμεσες ακτίνες του ήλιου ευθυγραμμίζονται με το γεωγραφικό πλάτος της Χαβάης με αποτέλεσμα να σβήνουν οι σκιές * ~

 

Αν και όλοι νομίζουν πως ο άνθρωπος έχει πάντα για συντροφιά την σκιά του, στη Χαβάη αυτός ο «νόμος» καταρρίπτεται. Το εντυπωσιακό φαινόμενο «Lahaina Noon» που εμφανίζεται στο τροπικό νησί 2 φορές τον χρόνο, εξαφανίζει τις σκιές, αν και ο ήλιος στέκεται ακριβώς πάνω από τους πολίτες ή τα αντικείμενα.

Το μυστήριο αυτό φαινόμενο παρατηρείται κάθε Μάιο και Ιούλιο στη Χαβάη, στη μοναδική πολιτεία των ΗΠΑ όπου βρίσκεται μέσα σε τροπική ζώνη. Κατά τις μεσημεριανές ώρες, ο ήλιος βρίσκεται σε γωνία 90° ως προς το έδαφος (το λεγόμενο subsolar point), γεγονός που υπό κανονικές συνθήκες οι δρόμοι θα γέμιζαν από σκιές. Αντιθέτως, άνθρωποι, στύλοι, πινακίδες και δέντρα στέκονται χωρίς ούτε μία γραμμή σκιάς να εμφανίζεται στον δρόμο.

Η ονομασία «Lahaina Noon» δόθηκε από το Bishop Museum της Χαβάης και σημαίνει «σκληρός ήλιος». Παραδοσιακά, οι Χαβανέζοι το ονόμαζαν «kau ka lā i ka lolo», δηλαδή «ο ήλιος ξεκουράζεται στο κεφάλι».

Αν και το φαινόμενο διαρκεί ελάχιστα λεπτά, καταφέρνει να προσελκύει πλήθος τουριστών και φωτογράφων που θέλουν να ζήσουν από κοντά και να αποτυπώσουν το μοναδικό παιχνίδι του ήλιου.

Η εξήγηση πίσω από το φαινόμενο

Επιστήμονες εξηγούν τους λόγους που προκαλούν αυτό το ασυνήθιστα μαγευτικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τους ίδιους, ο άξονας της Γης έχει κλίση περίπου 23,4°. Καθώς όμως περιφερόμαστε γύρω από τον ήλιο, το υποηλιακό σημείο μετατοπίζεται μεταξύ του Τροπικού του Καρκίνου (23,5° Β) τον Ιούνιο και του Τροπικού του Αιγόκερου (23,5° Ν) τον Δεκέμβριο.

Έτσι, η Χαβάη που εκτείνεται περίπου μεταξύ 19° και 22° Β, βρίσκεται ακριβώς σε αυτή τη ζώνη.

Δύο φορές τον χρόνο δηλαδή, οι άμεσες ακτίνες του ήλιου ευθυγραμμίζονται με το γεωγραφικό πλάτος της Χαβάης και έτσι το μεσημέρι, οι σκιές εξαφανίζονται.

https://www.newsit.gr/paraxenes-eidhseis/lahaina-noon-i-stigmi-pou-o-ilios-sti-xavai-ksekourazetai-to-mageytiko-fainomeno-pou-eksafanizei-tis-skies/4467355/

~ * ΓΑΛΑΝΘΟΣ - ΜΟΛΥ * ~

 

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι GALANTHU Snivalis(Γάλανθος ο χιονώδης).Ανήκει στην οικογένεια των αμαρυλλιδών.
Φύεται σε όλη την Ευρώπη.
Στη χώρα μας το συναντούμε σπάνια, κυρίως σε Ιωάννινα, Αρκαδία, Υμηττό, Τήνο, Νάξο, Κέρκυρα καθώς και στο όρος Κάκαβος της Χαλκιδικής, ιδιαίτερα στην περιοχή των Σκουριών, καθώς και στο όρος Πάικο. Είναι γνωστό και με το κοινό όνομα Καμπανούλες. Είναι βολβώδες πολυετές φυτό, ποώδες το ύψος του οποίου φτάνει τα 10 με 20εκατοστά. Φύλλα γραμμωτά, σπαθοειδή, πράσινα κυανωπά που φυτρώνουν από την βάση. Άνθη μονήρη λευκά, κρεμασμένα σαν καμπάνες, που στο εσωτερικό τους τμήμα έχουν πράσινες κηλίδες. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα και επικονιάζονται από τις μέλισσες. Είναι το πλέον γνωστό από τα 20 είδη του γένους του. Είναι ένα απ’ τα πιο σπάνια και πιο όμορφα λουλούδια που σηματοδοτούν με την ανθοφορία τους τον ερχομό της Άνοιξης. Άλλα λουλούδια έχουν για εχθρούς τους την παγωνιά και τις χαμηλές θερμοκρασίες και δεν αντέχουν, ο Γάλανθος όμως, ακόμη και σε χιονισμένα δάση, προβάλλει σαν ένα μικρό θαύμα με τα πανέμορφα άνθη του. Το συναντάμε όπως αναφέραμε σε ελάχιστα μέρη και γι’αυτό το λόγο έχει καταχωρηθεί στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων με εξαφάνιση φυτών της Ελλάδας ως σπάνιο (R).Στη χώρα μας υπάρχει ακόμη ένα είδος, ο Γάλανθος της Βασίλισσας Όλγας πάνω στον Ταΰγετο.

Ιστορικά στοιχεία:
Είναι πιθανόν το φυτό που αναφέρει ο Όμηρος ως «μώλυ» ότι έδωσε ο θεός Ερμής στον Οδυσσέα σαν αντίδοτο στα μαγικά φίλτρα της Κίρκης. Ο Διοσκουρίδης σ’ένα από τα πέντε βιβλία του «Περί ύλης Ιατρικής», γραμμένο το 70-77 μ.Χ., αναφέρει τη θεραπευτική δράση της δρόγης Galanthus nivalis ως βελτιωτική της μνήμης. Ακόμη και σήμερα όμως χρησιμοποιούμε την ίδια δραστική ουσία, τη Γαλανταμίνη, απομονωμένη πλέον και σε σκεύασμα, στη θεραπευτική-επιβραδυντική αγωγή της νόσου του Alzheimer. Η ονομασία Galanthus δόθηκε από τον βοτανολόγο Karl Linnaeusτο 1735 και προέρχεται από τις λέξεις «γάλα» και «ανθώ». Η ονομασία «χιονώδες» ή «νιφάδα χιονιού» εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε βιβλίο του John Gerard που εκδόθηκε το1597.Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιήθηκε ως εμετικό.

Συστατικά – χαρακτήρας:
Τα δραστικά συστατικά που περιέχονται στο βολβό, είναι τα αλκαλοειδή ταζεττίνη, λυκορίνη και άλλες γαλανθαμίνες. Στα φύλλα υπάρχει μόνο η ταζεττίνη.
Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη-συλλογή:
Ανάλογα με το σημείο στην Εύκρατη ζώνη που βρίσκεται το φυτό, ανθίζει πρώιμα την άνοιξη ή αργά στα τέλη του χειμώνα (Φεβρουάριο και Μάρτιο). Οι σπόροι του ωριμάζουν Μάιο και Ιούνιο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται όλο το φυτό αλλά κυρίως ο βολβός του. Η συλλογή τους γίνεται Μάρτιο και Απρίλιο.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:
Δρα ως εμετικό. Χρησιμοποιείται ως βελτιωτικό της μνήμης. Λόγω της παρουσίας της γαλανταμίνης θεωρείται χρήσιμο στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου Αlzheimer’s (αναστολή ακετυλοχολινεστεράσης). Επίσης, χρησιμοποιείται ως εμετικό, κυρίως στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.

Παρασκευή και δοσολογία:
Παρασκευάζεται ο αφέψημα των βολβών. Χρησιμοποιούνται ένας ή δύο βολβοί που βράζουμε σε ένα φλιτζάνι νερό μέχρι να μείνει το μισό. Πίνουμε ένα φλιτζάνι και ο εμετός έρχεται αμέσως.

Προφυλάξεις:
Μπορεί να παρατηρηθεί ναυτία, έμετος, διάρροια, κόπωση, ζάλη, ανορεξία και μείωση του σωματικού βάρους. Δεν έχει αναφερθεί καμία τοξική εκδήλωση. Σε περίπτωση πολιομυελίτιδας πρέπει να προσέχεται επιμελώς η δόση.

https://www.haniotika-nea.gr/galanthos-o-chionodis-3/#:~:text=%CE%98%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82:%20%CE%94%CF%81%CE%B1%20%CF%89%CF%82%20%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C.%20%CE%A7%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CF%89%CF%82%20%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CF%82.

~ * ΝΥΞ * ~

 

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Νυξ είναι γνωστή η θεότητα που προσωποποιούσε τη νύχτα. Η Νυξ αναφέρεται ιδιαίτερα από τους αρχαίους Έλληνες ποιητές, αλλά η μεγάλη σημασία της στην ελληνική μυθολογία υπερβαίνει τα απλά λογοτεχνικά πλαίσια. Η Νυξ ήταν κυρίαρχη, αρχέγονη και κοσμογονική οντότητα, την οποία σεβόταν και φοβόταν ακόμη και ο ίδιος ο θεός Δίας. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η Νυξ είχε γεννηθεί από το Χάος και ήταν μητέρα των παρακάτω οντοτήτων:

1) Από το Έρεβος:

· Αιθέρας

· Ημέρα

· Χάροντας

· Στύγα (σύμφωνα με άλλες πηγές, ήταν κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και της Τιτανίδας Τηθύος)

· Ύπνος

· Θάνατος

· Επίφρονας

2) Με παρθενογένεση (χωρίς πατέρα):

· Απάτη

· Κήρες

· Μώμος

· Μόρος

· Οϊζύς

· Όνειροι

· Φιλότης

· Έρις

· Γήρας

· Νέμεσις

· Εσπερίδες (πιθανόν)

3) Από τον Ουρανό:

· Λύσσα

Η Νυξ αναφέρεται ακόμη ως θυγατέρα του Φάνητα, τον οποίο και διαδέχθηκε. Στη συνέχεια, παρότι παραδίδει το σκήπτρο στον υιό της τον Ουρανό, εξακολουθεί να συμβουλεύει τόσο αυτόν όσο και τις επόμενες γενεές — τον Κρόνο και, ιδιαίτερα, τον Δία — ως προς τον τρόπο δημιουργίας του κόσμου. Η επιρροή της οφειλόταν στις μαντικές της ικανότητες, τις οποίες ασκούσε μέσα σε μια σπηλιά. Σύμφωνα με κάποια ένδειξη, κατά τις παλαιότερες ορφικές δοξασίες, η Νυξ ήταν η πρωταρχική δύναμη (αντί του Χάους). Στον Αριστοφάνη μνημονεύεται ως προϋπάρχουσα του `Ερωτα (Φάνης). Η ίδια η Νυξ δεν ήταν αντικείμενο συστηματικής λατρείας από τους πιστούς της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, αλλά σχετιζόταν με τα μαντεία. Υπήρχε δικό της ανάθημα μέσα στον ναό της Δήμητρας στην Πέργαμο, κατά την Ελληνορρωμαϊκή περίοδο αυτής.

Η Νυξ ήταν κυρίαρχη αρχέγονη και κοσμογονική μορφή, την οποία φοβόταν και σεβόταν ακόμα και ο ίδιος ο θεός Δίας.Η μορφή της ήταν αυτή μιας όμορφης γυναίκας με μεγάλες μαύρες φτερούγες...

 

Η επιρροή της οφειλόταν στις μαντικές της ικανότητες, τις οποίες ασκούσε μέσα σε μια σπηλιά. Σύμφωνα με κάποια ένδειξη, κατά τις παλαιότερες ορφικές δοξασίες η Νυξήταν η πρωταρχική δύναμη, αντί του Χάους.
Στον Αριστοφάνη μνημονεύεται ως προϋπάρχουσα του `Ερωτα (Φάνης). Η ίδια η Νυξ δεν ήταν αντικείμενο σημαντικής λατρείας από τους πιστούς της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, αλλά συνδεόταν με τα μαντεία.

 

Υπήρχε δικό της ανάθημα μέσα στον ναό της Δήμητρας στην ελληνορρωμαϊκή Πέργαμο.
Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η Νυξ είχε γεννηθεί από το Χάος και με παρθενογένεση (χωρίς πατέρα) ήταν μητέρα στα παρακάτω πρόσωπα: 

-Των Κήρων: Ήταν δαίμονες του βιαίου θανάτου. Κατά τονΗσίοδο ήταν πτερωτά πνεύματα του θανάτου και της εκδίκησης. Έφεραν μαύρες πτέρυγες, ερυθρά ενδύματα, μεγάλους κυνόδοντες και γαμψά νύχια..Είχαν μαύρες φτερούγες, γαμψά νύχια, κόκκινα ρούχα και μεγάλους κυνόδοντες. Αλληγορικά, ήταν εκείνες οι δυνάμεις που επιφέρουν το μοιραίο τέλος των βαριά τραυματισμένων και κατά μια άλλη έννοια αποτελούν την «κακιά μοίρα» κάθε ανθρώπου που τον συνοδεύει σε όλη τη ζωή του.

-Του Μώμου: Ήταν ένας ασήμαντος θεός της ελληνικής μυθολογίας που αμφισβήτησε το Δια. Ήταν ο θεός της χλεύης, της κοροϊδίας και του σαρκασμού. Μια προσωποποίηση της ειρωνείας και της αποδοκιμασίας. Στη φαντασία των ανθρώπων αναποδογύριζε τις τύχες τους απότομα. Τους έριχνε από την ευτυχία στη δυστυχία, μετέτρεπε την επιτυχία σε δυστυχία..

-Της Απάτης: Μπορούσε να ξεγελάσει και να βλάψει τους ανθρώπους με πάρα πολλούς τρόπους

-Της Έριδας: Ήταν θεότητα της διχόνοιας, της ζήλιας και του καυγά.

-Είναι επίσης η μητέρα του Θανάτου, γιατί ό,τι χαρακτηρίζει το θάνατο είναι η μαυρίλα και το σκότος. Και μητέρα του Ύπνου, γιατί ο τελευταίος είναι αδερφός του Θανάτου και έρχεται συνήθως το βράδυ.Ο Ύπνος ήταν δαίμονας που προσωποποιούσε τον ύπνο και δίδυμος αδελφός του Θάνατου. Κατοικούσε στα Τάρταρα μαζί με τον αδελφό του. .

Είναι η μητέρα των Ονείρων, γιατί αυτά έρχονται τη νύχτα.Ο Ύπνος ο Θάνατος και τα όνειρα ζούνε στο σκοτάδι και ποτέ δεν έβλεπαν τον Ήλιο,ούτε όταν ανέβαινε ψηλά στον ουρανό,ούτε όταν κατέβαινε.

 

 

-Των  Εσπερίδων: Ήταν νύμφες και φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα τουΆτλαντα,γιατί αυτές κατοικούν στην απώτατη δύση, όπου κατοικεί και η Νύχτα.Η φύλαξη τους είχε ανατεθεί από την Ήρα

-Της Οϊζύς: Έφερνε την δυστυχία και τα βάσανα στους ανθρώπους. 

-Της Φιλότης :Η ερωτική ευχαρίστηση

-Της  Νέμεσης. Η Νέμεση γεννήθηκε για να κρατά σε ισορροπία τις ανθρώπινες υποθέσεις. Σύμβολα της θεάς ήταν ο πήχυς και το χαλινάρι, που συμβολίζουν το ρόλο της να θέτει ένα όριο στις ασύδοτες ενέργειες των ανθρώπων, στον εγωισμό τους και να ρυθμίζει τις σκέψεις και τις δράσεις τους. Τιμωρούσε την αλαζονεία και την υπεροψία των ανθρώπων (ύβρις).

-Του Μόρου:(Κλήρος)Δεν άφηνε κανέναν άνθρωπο, ζώο ή φυτό να αποφύγει τον θάνατο.
-Του Γήρατος:Δεν άφηνε κανέναν να μείνει πάντα νέο και όλοι τον καταριόντουσαν.
-Είναι η μητέρα των Μοιρών,που ήταν γεμάτες καλοσύνη.

Με την σμίξη της με τον Έρεβο,γέννησε:

 

-Τον Αιθέρα:ήταν θεότητα που συνδεόταν με την ευτυχία.Οι Ορφικοί λοιπόν πιστεύουν στην κοσμογονική τους θεωρία ότι ο Αιθήρ είναι ένα πρωταρχικό, βασικό δομικό στοιχείο της Δημιουργίας, ότι είναι η ψυχή του κόσμου, τοΘείον Πύρ, ο σπινθήρας που δίνει ζωή σε όλα τα δημιουργήματα. Ο Αιθήρσύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι και το Πυρ που δίνει ζωή, είναι ο σπινθήρας της ζωής για κάθε πλάσμα. 
Ο Πλάτων στον «Κρατύλο» ετυμολογεί την λέξη λέγοντας ότι παράγεται από «αεί θεί» που σημαίνει αυτό που κινείται συνεχώς. 

-Την Ημέρα :γιατί η μέρα την ακολουθεί, προκύπτει απ’ αυτήν.Ήταν η θεότητα που προσωποποιούσε το φως της ημέρας.Στην Αγορά των Αθηνών υπήρχαν πήλινα αγάλματα της Ημέρας ως «ακρωτήρια» στη στέγη της«Βασιλείου Στοάς». Απεικονιζόταν επίσης η Ημέρα στον θρόνο τουΑμυκλαίου Απόλλωνα, ενώ στην Ολυμπία, κοντά στο Ιπποδάμειον, υπήρχαν αγάλματα της Ημέρας και της Θέτιδας να ικετεύουν τον Δία για χάρη των παιδιών τους.
Στον ναό του Δία στην Πέργαμο, η Ημέρα παριστανόταν στη ζωφόρο της νότιας πλευράς, πίσω από τηΣελήνη. 

-Τον Χάροντα: ήταν ο πορθμέας του Άδη. Μετέφερε με τη βάρκα του τους πρόσφατα αποθανόντες από τη μια όχθη του ποταμού Αχέροντα στην άλλη, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία βρισκόταν η είσοδος του Άδη. Οι νεκροί έπρεπε οπωσδήποτε να πληρώσουν στον Χάροντα έναν οβολό για τα ναύλα. Γι' αυτό στην αρχαία Ελλάδα τοποθετούσαν πάντα έναν οβολό κάτω από τη γλώσσα των νεκρών σωμάτων πριν τα ενταφιάσουν, για να έχει να πληρώσει ο νεκρός τον Χάροντα. Όσοι δεν είχαν να πληρώσουν ήταν καταδικασμένοι να περιπλανιούνται στις όχθες του Αχέροντα για εκατό χρόνια Παριστανόταν σαν ένας ιδιότροπος, σκελετωμένος γέροντας ή ως φτερωτός δαίμονας με ένα διπλό σφυρί.

 

-Την Στύγα: (Στυξ) Κατά μία άλλη εκδοχή κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδας. Είχε το παλάτι της σταΤάρταρα και τη φυλούσαν μέρα νύχτα δράκοι ακοίμητοι. Από το παλάτι της προέρχονταν τα νερά της πηγής Στυγός. (η ομώνυμη πηγή βρίσκεται σήμερα στη βόρεια Πελοπόννησο, στην ανατολική πλαγιά τουΧελμού). Στην Τιτανομαχία ήταν με το μέρος του Δία όταν αυτός πολέμησε τον πατέρα του τον Κρόνο.

Κατά τη μυθολογία, η Στυξ ήταν ένα από τα ποτάμια στις πύλες του Κάτω Κόσμου Θεοί και θνητοί έδιναν όρκο στα νερά της και η παραβίαση του όρκου από τους θεούς ισοδυναμούσε με δέκα χρόνια λήθαργο όμοιο με το θάνατο. Στα νερά αυτά η Θέτιδα είχε βουτήξει τον Αχιλλέα όταν τον γέννησε και του έκανε άτρωτο το σώμα, εκτός από το μέρος που τον κρατούσε την φτέρνα του.

-Του Επίφρονα
Από την ένωση με τον Ουρανό γέννησε την Λύσσα που είναι η εκπρόσωπος της μανίας, της οργής και της ορμής

ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ: Η θεότητα Νυξ εμφανίζεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε πολλά και διάφορα αποσπασματικά κείμενα-ποιήματα που αποδίδονται στον Ορφέα. Έτσι, στους Ορφικούς, η Νυξ εμφανίζεται να είναι η πρώτη αρχή της δημιουργίας και όχι το Χάος, που εμφανίζεται ως δημιουργός του παντός στο σύνολο των ελλήνων μυθικών συγγραφέων. Ακόμη η Νυξ εμφανίζεται ως κάτοικος μιας βαθιάς σπηλιάς, από όπου δίνει τους χρησμούς της στους μύστες των Ορφικών Μυστηρίων, δίπλα ακριβώς στον μεθυσμένο με υδρομέλι και αλυσοδεμένο Κρόνο. Έξω από το σπήλαιο, και πάλι κατά τους Ορφικούς, η Αδράστεια χτυπάει ρυθμικά κύμβαλα και τύμπανο, μετακινώντας [!] ολόκληρο το σύμπαν σε ένα εκστατικό χορό στο ρυθμό της μουσικής που δίνει η ίδια η Νύκτα. Στην ίδια αυτή αρχαιοελληνική αίρεση, ο Φάνης, ένα παράξενο, σχεδόν τερατώδες πλάσμα, εμφανίζεται άλλοτε ως γιος και άλλοτε ως πατέρας της Νυκτός. Η Νυξ είναι επίσης η πρωτοκορυφαία του χορού στις αριστοφανικές κωμωδία “Όρνιθες”, κωμωδία η οποία μπορεί να είναι και εμπνευσμένη από τους Ορφικούς. Ο Αριστοφάνης παρουσιάζει τη Νύκτα ως μητέρα του Έρωτα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η Νυξ, προσωποιημένη εμφανίζεται και σε μικρογραφία ενός χειρογράφου χριστιανικού Ψαλτηρίου του 10ου αιώνα [Παρίσι], δίπλα στον Προφήτη Ησαΐα [δες σχετ. την έγχρωμη εικόνα που παρατίθεται].

Η ΝΥΞ ΣΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ: Στην Ελλάδα, η Νυξ ήταν μόνο σπάνια στο επίκεντρο των λατρειών. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η Νυξ είχε ένα μαντείο στην ακρόπολη των Μεγάρων7. Συχνότερα η Νυξ λατρεύονταν παράλληλα και πίσω από άλλες θεότητες. Για παράδειγμα στον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, υπήρχε ένα άγαλμα που ονομαζόταν «Νύχτα»8. Συχνά η Νυξ εμφανίζεται ως συνθετικό στη λατρεία διαφόρων θεών, όπως για παράδειγμα, Διονύσος Νυκτέλιος ή Αφροδίτη Φιλοπάννυξ9.

https://www.larissanet.gr/2023/02/01/i-nyx-nychta/

https://archaia-ellada.blogspot.com/2014/03/blog-post_7333.html

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%85%CE%BE