~ * «Διαστημικός τυφώνας» μαίνεται πάνω από τον Βόρειο Πόλο κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο ήσυχες ημέρες του ήλιου * ~

 

Ένας σπάνιος «διαστημικός τυφώνας» που στροβιλίστηκε πάνω από τον Βόρειο Πόλο της Γης το 2014 προκάλεσε έντονες διαστημικές καιρικές επιπτώσεις παρά τις ασυνήθιστα ήσυχες ηλιακές συνθήκες, αναφέρει νέα μελέτη.

Ένας σπάνιος τυφώνας που έπληξε ψηλά πάνω από τον Βόρειο Πόλο της Γης το 2014 είχε μια εκπληκτική ένταση και μπορεί να είναι ακόμη πιο παράξενος από ό,τι πίστευαν αρχικά οι επιστήμονες.

Το φαινόμενο, που ονομάζεται «διαστημικός τυφώνας», εξαπέλυσε έντονες διαστημικές καιρικές επιδράσεις που συνήθως παρατηρούνται μόνο κατά τη διάρκεια μεγάλων ηλιακών καταιγίδων, παρά το γεγονός ότι ο ήλιος ήταν ασυνήθιστα ήσυχος εκείνη την ημέρα, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Η έκθεση προσφέρει την πρώτη λεπτομερή ανάλυση της σχεδόν οκτάωρης καταιγίδας, η οποία έγινε αρχικά γνωστό ότι συνέβη στις 20 Αυγούστου 2014. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι διέκοψε τα σήματα GPS, ταρακούνησε το μαγνητικό πεδίο της Γης και γέμισε την ανώτερη ατμόσφαιρα με επιπλέον ηλεκτρόνια.

https://www.livescience.com/space/astronomy/space-hurricane-caught-raging-over-north-pole-during-one-of-the-suns-quietest-days

~ * Τα τατουάζ στα χέρια μιας μούμιας, ηλικίας 2.300 ετών, αποκαλύπτουν νέες πληροφορίες για την τεχνική τους στην αρχαία Σιβηρία * ~

 

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι τα τατουάζ της μουμιοποιημένης γυναίκας, που απεικονίζουν φανταστικά ζώα, δημιουργήθηκαν με άγνωστα εργαλεία, πιθανώς από βιοδιασπώμενα υλικά

Μια νέα ανάλυση με χρήση υπέρυθρης φωτογραφίας αποκάλυψε λεπτομέρειες για την τέχνη του τατουάζ στον πολιτισμό Pazyryk της αρχαίας Σιβηρίας, εστιάζοντας σε μια μουμιοποιημένη γυναίκα 2.300 ετών.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι τα τατουάζ της, που απεικονίζουν φανταστικά ζώα, δημιουργήθηκαν με προηγουμένως άγνωστα εργαλεία, πιθανώς από βιοδιασπώμενα υλικά.

Χάρη σε σύγχρονες τεχνικές φωτογράφησης, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης χρησιμοποίησε ένα προηγουμένως άγνωστο εργαλείο τατουάζ για να «τρυπήσει με το χέρι» τα σχέδια σε πολλαπλά στάδια.

Τα νέα ευρήματα παρουσιάζονται σε μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 31 Ιουλίου στο επιστημονικό περιοδικό Antiquity.

Οι παγωμένες μούμιες Pazyryk είναι γνωστές για τα διακοσμημένα σώματά τους που απεικονίζουν σκηνές μάχης ζώων και μυθικά πλάσματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ζώου που μοιάζει με γρύπα. Ο νομαδικός πολιτισμός Pazyryk , ο οποίος ήταν μέρος του αρχαίου σκυθικού κόσμου, άκμασε στην Εποχή του Σιδήρου (έκτος έως δεύτερος αιώνας π.Χ.). Οι Pazyryk έθαβαν τους νεκρούς τους σε τεράστιους τύμβους που ονομάζονταν kurgans , οι οποίοι ήταν λαξευμένοι στο μόνιμο στρώμα πάγου της Σιβηρίας. Αυτό το στυλ ταφής, μαζί με τις πρώιμες τεχνικές ταρίχευσης, διατήρησε τα σώματα αρκετών ευγενών.

Η ανακάλυψη τατουάζ στις πρώτες μούμιες Pazyryk

Ωστόσο, όταν ανακαλύφθηκαν οι πρώτες μούμιες Pazyryk τη δεκαετία του 1940, οι αρχαιολόγοι δεν είχαν αντιληφθεί κάποια πιο λεπτομερή τατουάζ. Η υπέρυθρη απεικόνιση στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οδήγησε στην ανακάλυψη αθέατων τατουάζ σε τέσσερις μούμιες Pazyryk .

Τώρα, η ψηφιακή φωτογραφία εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας με ανάλυση υποχιλιοστού επέτρεψε στους αρχαιολόγους να εξετάσουν πιο προσεκτικά από ποτέ τα τατουάζ μιας μούμιας, μιας 50χρονης γυναίκας που είχε τατουάζ και στα δύο χέρια και στους βραχίονες.

Οι νέες φωτογραφίες δείχνουν ότι τα τατουάζ της αρχαίας γυναίκας ήταν φτιαγμένα με γραμμές ομοιόμορφου πάχους. Ορισμένες γραμμές δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο πολλαπλών σημείων, ενώ άλλες έγιναν με ένα λεπτότερο εργαλείο μίας μόνο αιχμής, σημείωσαν οι ερευνητές στη μελέτη. Η ορατή επικάλυψη γραμμών αποκάλυψε πού σταμάτησε ο τατουατζής και συνέχισε ξανά.

«Πολλοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο παραδοσιακά χρησιμοποιούσαν αγκάθια φυτών για να κάνουν τατουάζ», δήλωσε στο Live Science ο συν-συγγραφέας της μελέτης Aaron Deter-Wolf , αρχαιολόγος στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Τενεσί και ειδικός στα αρχαία τατουάζ. «Έχουμε φανταστεί το εργαλείο να έχει πολλαπλά σημεία ως σαν μια σφιχτή δέσμη από δόντια, πιθανώς δεμένα μεταξύ τους με νήμα ή τένοντα».

Ωστόσο, δεν έχουν βρεθεί ακόμη αδιάσειστα στοιχεία για την ύπαρξη εργαλείων τατουάζ, πιθανώς επειδή τα εργαλεία ήταν κατασκευασμένα από βιοδιασπώμενο υλικό, δήλωσε ο Ντέτερ-Γουλφ.

Στυλιστικά, το τατουάζ στο δεξί αντιβράχιο της γυναίκας —μια σκηνή μάχης με ζώα— είχε πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια από τα άλλα τατουάζ της, γεγονός που υποδηλώνει ότι έγιναν από έναν πιο έμπειρο και επιδέξιο tattoo artist. Επίσης, πιθανότατα χρειάστηκαν δύο ή περισσότερες συνεδρίες, καθώς και διαφορετικές διατάξεις εργαλείων, για να ολοκληρωθεί το τατουάζ, έγραψαν οι ερευνητές.

Λίγα είναι γνωστά για τους τατουάζ του Pazyryk, επομένως δεν είναι σαφές εάν τα τατουάζ στο αντιβράχιο της γυναίκας έγιναν από πολλούς καλλιτέχνες με διαφορετικά επίπεδα εξειδίκευσης ή από έναν καλλιτέχνη με την πάροδο του χρόνου. «Το αν το τατουάζ έγινε σε μόνιμο εργαστήριο, εν κινήσει ή ίσως ακόμη και ως μέρος εποχιακών ταφικών τελετών είναι δυστυχώς ένα ερώτημα στο οποίο δεν μπορούμε να απαντήσουμε ακόμη», δήλωσε η Deter-Wolf.

«Είμαι θαυμαστής του έργου αυτής της ερευνητικής ομάδας εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε στο Live Science ο Matt Lodder , ιστορικός τέχνης και ειδικός στα τατουάζ στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η κοπή των τατουάζ κατά την ταρίχευση

Οι μούμιες Pazyryk μπορεί να μην έχουν αποκαλύψει ακόμα όλα τα μυστικά τους. Παραδόξως, πολλά από τα τατουάζ κόπηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ταρίχευσης, πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι Pazyryk δεν πίστευαν ότι η κοινωνική ή πνευματική σημασία των τατουάζ μεταφέρεται στη μετά θάνατον ζωή, έγραψαν οι ερευνητές.

Από την άλλη πλευρά, «είναι πιθανό η κοπή των τατουάζ κατά την ταρίχευση να είχε κάποια τελετουργική σημασία», είπε ο Ντέτερ-Γουλφ. Στην περίπτωση αυτής της μούμιας, τα τατουάζ στο αντιβράχιό της είχαν κοπεί, αλλά τα τατουάζ στο χέρι της όχι. «Αυτό είναι κάτι που ίσως μπορέσουμε να διερευνήσουμε καλύτερα στο μέλλον χρησιμοποιώντας εικόνες υψηλής ανάλυσης από άλλα διατηρημένα τατουάζ από την περιοχή», είπε.

Με πληροφορίες από Live Science

https://www.lifo.gr/now/tech-science/ta-tatoyaz-sta-heria-mias-moymias-ilikias-2300-eton-apokalyptoyn-nees-plirofories

~ * ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΩΚΕΑΝΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ....* ~

 

~ * Ένας ολάκερος ωκεανός, μια θάλασσα συναισθημάτων πού σκάει στα πόδια σου σαν κύμα κι εσύ χάνεσαι στο βάθος τους κι αναρρωτιεσαι που είσαι, ποιος είσαι, τι κάνεις. Μεσα σ' αυτήν την θάλασσα θα χαθώ κομμάτι κομμάτι, αποδομώντας καθε στάδιο της ζωής, της όποιας ζωής, συνειδητής ή ασυνείδητης, παρούσας ή απούσας, ονειρικής ή μη ονειρικής.

Κάθομαι σ ενα παγκάκι μπροστά στην παραλία με το κύμα να σκάει στα πόδια μου παλφάζοντας κι έναν κοκκινοχρυσο Ήλιο στον ορίζοντα έτοιμος να χαθεί κι αυτός στα βάθη της θάλασσας. Ούτε κι εγώ ξέρω πως έφτασα εκεί, πόσες ώρες καθόμουν στο παγκάκι, μια παλιά βαλίτσα ειχα δίπλα μου μιας άλλης εποχής, την κοίταξα μ ένα θλιμμένο χαμόγελο και χτύπησα ελαφρά τη ράχη της.

Μία απέραντη θλίψη με πλημμύρισε, μαζί με μια πίκρα για την ζωή μου όλη. Χαμογέλασα ξανά, κάθε ήχος της θάλασσας και μια ανάμνηση, κάθε παλφασμός που έσκασε απο το κύμα στα πόδια μου κι ενας άνθρωπος. Κάποιος ήρθε για να πάρει, κάποιος για να πληγώσει, κάποιος για να αυτοπραγματωθεί, κάποιος για να ξεσπάσει, και σε καθε κύμα που ερχόταν άκουγες κι ένα πλαφ...πλαφ.

Μία απέραντη θάλασσα κι όμως κανένας δεν ήξερε ή δεν ήθελε να αγαπήσει το βάθος σου, κανένας να σε δεί στην ολότητα σου σαν θάλασσα, όλοι πρόβαλλαν κομμάτια του εαυτού τους πάνω σου, σ έναν καθρευτισμό, μια αντανάκλαση της θάλασσας που έκρυβες μέσα σου.

Γύρισα, κοίταξα την βαλίτσα δίπλα μου και την άνοιξα, μια πίκρα ανέβηκε στα χείλη μου, άπλωσα το χέρι κι άρχισα να βγάζω μία μία εκείνες τις στιγμές που ήμουν παρών στην ζωή των ανθρώπων και με κάθε παλφασμό του κύματος στα πόδια μου, κάποιο απο ολα αυτά τα έπαιρνε, απιστίες, προσβολές, απαξίωση, αχαριστία, εγωισμους, πληγές, φόβους, διωγμούς και κάθε που έσκασε το κύμα στα πόδια μου τα έπαιρνε μακριά ένα ένα. Με δάκρυα στα μάτια άρχισα να αναρωτιέμαι τελικά τι κέρδισα απο όλα αυτά, που με οδήγησαν και που θα με οδηγήσουν στο μέλλον. Κοίταξα τον ορίζοντα μπροστά μου, ο Ήλιος κόντευε πια να χαθεί στα βάθη της θάλασσας, εκείνης της θάλασσας των συναισθημάτων μου που εκτείνονταν στον απέραντο ωκεανό, κοίταξα την βαλίτσα μου, την έπιασα και την πέταξα κι εκείνη στην θάλασσα λίγο πρίν το τελευταίο φως του ήλιου χαθεί στην απεραντοσύνη του ωκεανού. Πήρα βαθιές αναπνοές, σκούπισα τα μάτια μου και ειπα στον εαυτό μου, Ποτε ποια ξανά!!! και συνέχισα να ακούω τους ήχους της θάλασσας, να απολαμβάνω τη γαλήνη της, να νιώθω τον παλφασμό των κομμάτων στα πόδια μου κι ενα χαμόγελο ανακούφισης χαράχτηκε στα χείλη μου.

Καθε παλφασμός πιά κι ενας νέος άνθρωπος έρχεται, κάθε παλφασμός ένα νέο αύριο ξημερώνει, κάθε παλφασμός μία καινούργια κατάσταση ξεκινά.

Σήκωσα τα μάτια στον ουρανό, τα πρώτα άστρα πια ξεπρόβαλλαν.....* ~

 

Γραμμένο απο: Αθανασία ~ Μυρσίνη