~ * Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.....
Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.........* ~
Δεν τους είχε δεί που ήταν πίσω της …….. ήταν τόσο απορροφημένη από της σκέψεις της που δεν άκουσε καν τον ήχο από τα βήματα τους………..
Τους κοίταξε………. ‘ Μου είπατε πως θα ήταν δύσκολο…….. πως θα τα χάσω όλα …….. πως πονάει ………μα η καρδιά μου πάει να σπάσει χωρίς εκείνους………. το μυαλό φεύγει και η ψυχή δεν αντέχει τόσο πόνο…………’
Δεν θα είναι για πολύ , είπανε κοιτάζοντας τη με αγάπη………..’ ως πότε ??........’ ρώτησε με δάκρυα στα μάτια……….’ ως που να πιάσουμε εκείνους που μίλησαν……….. ως τότε ……..μετά θα τους έχεις ξανά κοντά σου……… κάνε υπομονή καλό μου παιδί ………κάνε λίγη υπομονή και πάλεψε ……… θα τα καταφέρεις …….θα μάθεις……….. θα επιβιώσεις ότι κι αν γίνει ………απλά κράτα μικρή………’
‘ Φοβάμαι…. και πονάω ………πονάω τόσο πολύ ……….’ Ο μεγάλος την πλησίασε και την αγκάλιασε προσπαθώντας να ηρεμήσει τους λυγμούς της και να της δώσει κουράγιο………. Να της πει πως θα ήταν πάντα δίπλα της σε κάθε δύσκολη στιγμή ………..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου