Μες στους δρόμους της Βαγδάτης είδαν την κορμοστασιά της και ζηλέψανε. Και μια νύχτα δίχως άστρα πήγαν στα ψηλά τα κάστρα και την κλέψανε. Έτσι το 'φερε η τύχη κι' η Ζεχρά σ' ένα σεΐχη παραδόθηκε. Και γι' αυτό μπρος στο φεγγάρι κλαίει κάποιο παλικάρι που προδόθηκε. Ζεχρά, πίστεψε με, Ζεχρά, πως πονώ κι' υποφέρω, κλαίω και θρηνώ. Ζεχρά, με δυο χείλη ωχρά τ' όνομά σου προφέρω, δεν σε λησμονώ. Ζεχρά, με δυο χείλη ωχρά τ' όνομά σου προφέρω, δεν σε λησμονώ. Γύρω μου είναι όλα νεκρά, σου τ' ορκίζομαι Ζεχρά.
Σοφία Βέμπο (1910 - 1978) - ΖΕΧΡΑ (Zehra) // Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ // Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης // Με την ορχήστρα του Μιχάλη Σουγιούλ // Δύο χρόνια μετά, στο ξεκίνημα του πολέμου, παραφράστηκε με επίκαιρους στίχους του Μίμη Τραϊφόρου, με τον τίτλο ΠΑΙΔΙΑ, ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ // Δίσκος 78' στροφών 1938
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου