Υπογραμμίζοντας
τις τεράστιες διαφορές μεταξύ της Γης και της γειτονικής της Αφροδίτης, η νέα
έρευνα δείχνει μια γεύση του γίγαντα τρύπες στο ηλεκτρικά φορτισμένα στρώμα της
ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, που ονομάζεται ιονόσφαιρα. Οι παρατηρήσεις δείχνουν
ένα πιο περίπλοκο μαγνητικό περιβάλλον από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα - το
οποίο με τη σειρά του μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό γειτονικές,
βραχώδη πλανήτη.
Νέα
έρευνα δείχνει γίγαντα τρύπες στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης »- τα οποία
χρησιμεύουν ως επιπλέον ενδείξεις για την κατανόηση αυτού του πλανήτη, τόσο
διαφορετική από τη δική μας.
Ο
πλανήτης Αφροδίτη, με πυκνή ατμόσφαιρα της από το διοξείδιο του άνθρακα,
ξεραμένα επιφάνεια του, και πιέσεις τόσο υψηλό ώστε ρόβερ συνθλίβονται μέσα σε
λίγες ώρες, προσφέρει στους επιστήμονες μια ευκαιρία να μελετήσουν έναν πλανήτη
πολύ ξένο προς τη δική μας. Αυτές οι μυστηριώδεις τρύπες παρέχουν πρόσθετα
στοιχεία για την κατανόηση της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, πώς ο πλανήτης
αλληλεπιδρά με τη συνεχή επίθεση του ηλιακού ανέμου από τον ήλιο, και ίσως
ακόμη και τι καραδοκεί βαθιά στον πυρήνα του.
"Το
έργο αυτό όλα ξεκίνησαν με ένα μυστήριο από το 1978," δήλωσε ο Glyn
Collinson, ένας διαστημικός επιστήμονας στο Goddard Space Flight Center της
NASA στο Greenbelt, Μέριλαντ, ο οποίος είναι ο πρώτος συγγραφέας της ένα
έγγραφο σχετικά με το έργο αυτό στο Journal of Geophysical Research. "Όταν
Pioneer Venus Orbiter μεταφέρθηκε σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, το
παρατήρησα κάτι πολύ, πολύ παράξενο -. Μια τρύπα στην ιονόσφαιρα του πλανήτη
ήταν μια περιοχή όπου η πυκνότητα μόλις έπεσε έξω, και κανείς δεν έχει δει άλλο
ένα από αυτά τα πράγματα που για 30 χρόνια . "
Μέχρι
τώρα.
Collinson
που ορίζονται για να αναζητήσετε υπογραφές από αυτές τις τρύπες στα δεδομένα
του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος Venus Express. Venus Express, που
ξεκίνησε το 2006, είναι σήμερα σε μια τροχιά 24 ωρών γύρω από τους πόλους της
Αφροδίτης. Αυτή η τροχιά τοποθετεί σε πολύ μεγαλύτερα υψόμετρα από εκείνη της
Pioneer Venus Orbiter, οπότε Collinson δεν ήταν σίγουρος αν θα εντοπίσετε τυχόν
δεικτών αυτών μυστηριώδη τρύπες. Αλλά ακόμη και σε εκείνα τα ύψη εντοπίστηκαν
οι ίδιες τρύπες, αποδεικνύοντας έτσι ότι οι τρύπες επεκτείνεται πολύ
περισσότερο στην ατμόσφαιρα από ό, τι είχε προηγουμένως γνωστή.
Οι
παρατηρήσεις δείχνουν επίσης οι τρύπες είναι πιο συχνές από ό, τι
συνειδητοποιήσει. Pioneer Venus Orbiter είδε μόνο τις τρύπες σε μια εποχή
μεγάλης ηλιακής δραστηριότητας, γνωστά ως ηλιακό μέγιστο. Τα δεδομένα Venus
Express, όμως, δείχνει τις τρύπες μπορούν να σχηματισθούν κατά τη διάρκεια του
ηλιακού ελάχιστου, καθώς και.
Ερμηνεύοντας
τι συμβαίνει στην ιονόσφαιρα της Αφροδίτης απαιτεί την κατανόηση του πώς η
Αφροδίτη αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του στο χώρο. Αυτό το περιβάλλον
κυριαρχείται από ένα ρεύμα ηλεκτρονίων και πρωτονίων - μια φορτισμένη,
θερμαινόμενο αέριο που ονομάζεται πλάσμα - που σμίκρυνση από τον ήλιο. Όπως
αυτό ηλιακός άνεμος ταξιδεύει φέρνει μαζί ενσωματωμένα μαγνητικά πεδία, τα
οποία μπορούν να επηρεάσουν τα φορτισμένα σωματίδια και άλλα μαγνητικά πεδία
που συναντούν στην πορεία. Η Γη είναι σε μεγάλο βαθμό προστατευμένες από αυτή
την ακτινοβολία από τη δική ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αλλά η Αφροδίτη δεν έχει
καμία τέτοια προστασία.
Τι
Αφροδίτη δεν έχει, ωστόσο, είναι ένα ιονόσφαιρα, ένα στρώμα της ατμόσφαιρας που
γεμίζουν με τα φορτισμένα σωματίδια. Η Αφροδίτης ιονόσφαιρα βομβαρδίζεται για
τον ήλιο πλευρά του πλανήτη από τον ηλιακό άνεμο. Κατά συνέπεια, η ιονόσφαιρα,
όπως ο αέρας ρέει παρελθόν μια μπάλα του γκολφ σε πτήση, έχει σχήμα ώστε να
είναι ένα λεπτό όριο μπροστά του πλανήτη και να επεκταθεί σε ένα μεγάλο
κομήτη-όπως ουρά πίσω. Όπως τα ηλιακά άροτρα ανέμου στην ιονόσφαιρα, όμως το
χρήμα σαν μια μεγάλη κίνηση πλάσμα μαρμελάδα, δημιουργώντας ένα λεπτό
μαγνητόσφαιρα γύρω από την Αφροδίτη - ένα πολύ μικρότερο μαγνητικό περιβάλλον
από ό, τι το ένα γύρω από τη Γη.
Venus
Express είναι εξοπλισμένο για να μετρήσει αυτό το μικρό μαγνητικό πεδίο. Όπως
πέταξε μέσα από τις τρύπες ιονόσφαιρας που κατέγραψε άλμα στην ένταση του
πεδίου, ενώ επίσης τον εντοπισμό πολύ κρύο σωματιδίων που ρέει μέσα και έξω από
τις τρύπες, αν και σε πολύ μικρότερη πυκνότητα από ό, τι γενικά θεωρείται στην
ιονόσφαιρα. Οι παρατηρήσεις Venus Express δείχνουν ότι αντί για δύο τρύπες πίσω
από την Αφροδίτη, στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο μεγάλες, λίπος κυλίνδρους
χαμηλότερη πυκνότητα του υλικού που εκτείνεται από την επιφάνεια του πλανήτη να
διέξοδο στο διάστημα. Collinson είπε ότι κάποια μαγνητική δομή πιθανώς προκαλεί
τα φορτισμένα σωματίδια να πιέζονται από τις περιοχές αυτές, όπως οδοντόκρεμα
πιέζονται από ένα σωλήνα.
Το
επόμενο ερώτημα είναι τι μαγνητική δομή μπορεί να δημιουργήσει αυτό το
αποτέλεσμα; Φανταστείτε Αφροδίτη στέκεται στη μέση της σταθερής ηλιακό άνεμο
σαν φάρος ανεγερθεί στο νερό ακριβώς έξω από την ακτή. Γραμμές του μαγνητικού
πεδίου από τον ήλιο κινούνται προς την Αφροδίτη, όπως τα κύματα του νερού
πλησιάζει το φάρο. Τα μακριά πλευρές αυτών των γραμμών, στη συνέχεια, τυλίξτε
γύρω από τον πλανήτη που οδηγεί σε δύο μεγάλες ευθείες γραμμές του μαγνητικού
πεδίου σύρει έξω ακριβώς πίσω από την Αφροδίτη. Αυτές οι γραμμές θα μπορούσαν
να δημιουργήσουν τις μαγνητικές δυνάμεις για να αποσπάσουν το πλάσμα έξω από
τις τρύπες.
Όμως,
ένα τέτοιο σενάριο θα τοποθετήσετε το κάτω μέρος των σωλήνων αυτών στις πλευρές
του πλανήτη, δεν είναι σαν να έρχονταν κατ 'ευθείαν επάνω από την επιφάνεια. Τι
θα μπορούσε να προκαλέσει μαγνητικά πεδία για να πάει κατευθείαν μέσα και έξω
από τον πλανήτη; Χωρίς πρόσθετα στοιχεία, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με
βεβαιότητα, αλλά η ομάδα Collinson επινόησε δύο πιθανά μοντέλα που μπορούν να
ταιριάξουν με αυτές τις παρατηρήσεις.
Σε ένα
σενάριο, τα μαγνητικά πεδία δεν σταματούν στην άκρη της ιονόσφαιρας για να
τυλίξει γύρω από το εξωτερικό του πλανήτη, αλλά αντ 'αυτού να συνεχίσει
περαιτέρω.
«Πιστεύουμε
ότι κάποια από αυτές τις γραμμές του πεδίου μπορεί να βυθιστεί το δικαίωμα μέσα
από την ιονόσφαιρα, κόβοντας μέσα από αυτό, όπως σύρμα το τυρί," δήλωσε ο
Collinson. "Η ιονόσφαιρα μπορεί να άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο
καθιστά ουσιαστικά διαφανή με τις γραμμές πεδίου. Οι γραμμές πάει δεξιά κάτω
από την επιφάνεια του πλανήτη και κάποιους τρόπους στον πλανήτη."
Σε
αυτό το σενάριο, το μαγνητικό πεδίο κινείται ανεμπόδιστα κατευθείαν στα ανώτερα
στρώματα της Αφροδίτης. Τελικά, το μαγνητικό πεδίο χτυπά βραχώδη μανδύα της
Αφροδίτης »- υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το εσωτερικό της Αφροδίτης είναι
σαν το εσωτερικό της Γης. Μια λογική υπόθεση, δεδομένου ότι οι δύο πλανήτες
έχουν την ίδια μάζα, το μέγεθος και την πυκνότητα, αλλά σε καμία περίπτωση ένα
αποδεδειγμένο γεγονός.
Ένα
παρόμοιο φαινόμενο συμβαίνει στο φεγγάρι, είπε Collinson. Το φεγγάρι είναι ως
επί το πλείστον αποτελείται από μανδύα και έχει ελάχιστη έως καθόλου
ατμόσφαιρα. Οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου του ήλιου περνούν μανδύα του
φεγγαριού και στη συνέχεια χτύπησε το τι πιστεύεται ότι είναι ένα πυρήνα
σιδήρου.
Στο
δεύτερο σενάριο, τα μαγνητικά πεδία από το ηλιακό σύστημα οι ίδιοι κρέμεται
γύρω από την ιονόσφαιρα, αλλά συγκρούονται με ένα σωρό επάνω του πλάσματος ήδη
στο πίσω μέρος του πλανήτη. Δεδομένου ότι τα δύο σύνολα χρεώνονται υλικό
συνωστίζονται για μια θέση, προκαλεί την απαιτούμενη μαγνητική συμπίεση στο
ιδανικό σημείο.
Είτε
τον τρόπο, περιοχές αυξημένης μαγνητισμός θα ροή έξω εκατέρωθεν της ουράς,
δείχνοντας κατευθείαν μέσα και έξω από τις πλευρές του πλανήτη. Οι περιοχές με
αυξημένη μαγνητική δύναμη θα μπορούσε να είναι αυτό που συμπιέζει το πλάσμα και
δημιουργεί αυτές τις μεγάλες ιονόσφαιρας τρύπες.
Οι
επιστήμονες θα συνεχίσουν να διερευνήσει ακριβώς τι προκαλεί αυτές τις τρύπες.
Επιβεβαιώνοντας μια θεωρία ή το άλλο, με τη σειρά, να μας βοηθήσει να
κατανοήσουμε αυτόν τον πλανήτη, τόσο όμοια και τόσο διαφορετικές από τις δικές
μας.
Σχετικές
Συνδέσεις:
>
Ιστοσελίδα της ESA Venus Express
Karen C. Fox της NASA Goddard Space Flight Center της , Greenbelt, Md.
http://www.nasa.gov/content/goddard/nasa-research-helps-unravel-mysteries-of-the-venusian-atmosphere/#.VBVt1Pl_vBY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου