Το σκεφτόμουν και το ξανασκεφτόμουν …….έπρεπε να γράφω ή όχι???....ζύγιζα τα υπέρ και τα κατά….. προσπάθησα να δώ ακόμη και τον αστάθμητο παράγοντα….. αυτό το κάτι που θα με σταμάταγε ή θα μου έλεγε προχώρα……
Αν και φοβάμαι ….ΔΕΝ μπορώ να μην πω τη γνώμη μου ή την άποψη μου …..και εάν δεν μπορώ αν μη τι άλλο να εκφέρω γνώμη και να εκφράζω άποψη …..τότε τι ???.......τι???.....ΤΙ?????......
Δεν θα διαφέρω σε τίποτε από ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που το προγραμματίζεις να κάνει αυτό που εσύ θέλεις …….να σε χειροκροτεί ….να σε ακολουθεί …..να κάνει τα πάντα…. Να λέει τα πάντα …….να συμφωνεί με τα πάντα …….μα …….βαθιά μέσα του να είναι νεκρό …….να υπομένει καρτερικά ένα θάνατο που στο τέλος δεν θα έρθει ποτέ!!..... κι αν… αν έρθει δεν θα το καταλάβει ,γιατί ήδη …..είναι νεκρό χρόνια τώρα και η απουσία συναισθημάτων δεν το αφήνει να το καταλάβει ……..απλά ….πολύ απλά……..
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΕΚΡΗ ….. ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΜΗ ΖΩ ….ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑΩ……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου