Πάρε τα σύννεφα πιάστα και φέρτα,
με κεραυνούς
τώρα πια δέστα,
οι αστραπές θα τα βαστάνε,
φύλακες όλες τους
να τα κρατάνε.......
Πιάσε τ' αστέρια, πάρτη κλωστή,
σαν χάντρες πέρνα,
δεσ' το σκοινί......
Στο χέρι βάλε το και κράτησε το,
σα φυλαχτό
προστάτεψε το......
Είναι από εκείνον, δώρο παλιό,
μόνο για σένα
είναι αυτό......
Πυξίδα είναι, του γυρισμού,
σημάδι ανείπωτο
του ουρανού......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου