~ * Επτά θανάσιμα αμαρτήματα * ~

 

Η ψυχή μας είναι μία απέραντη άβυσσος.

 

Ένας βυθός γεμάτος χρώματα, άλλοτε φωτεινά και χαρούμενα και άλλοτε σκοτεινά και νοσηρά. 

 

Μέσα μας όλοι κρύβουμε έναν άγγελο και ένα δαίμονα που αέναα παλεύουν αναμεταξύ τους για ένα κομμάτι του μυαλού και της ψυχής μας.

 

Αρετές και Αμαρτήματα δίνουν συνεχώς μάχες κερδίζοντας ή χάνοντας με τρόπο που διαμορφώνουν τον κόσμο γύρω μας αλλά και μέσα μας.

 

Μα ένας από τους λογούς που ο άνθρωπος ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα είναι η λογική του και η αυτοκαταστροφική του τάση που τον οδηγεί σε συμπεριφορές θανάσιμες ως προς το άτομό του και τη προσωπικό του κόσμο.

 

Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συμπεριφορών αυτοκαταστροφικών του ανθρώπου όπου κατά κύριο λόγο θεμελιώθηκαν από τη θρησκεία μα βασίζονται σε αυτή την εσωτερική μας προτροπή.

 

 Έτσι λοιπόν  Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα υπάρχουν στον καθένα μας και επηρεάζουν την ψυχή μας . Όλες οι αμαρτίες είναι προσπάθειες να αναπληρώσουν το κενό που νιώθουμε σε διαφόρους τομείς  της ζωής μας, όταν δεν καλύπτονται οι βασικές μας ανάγκες. Κάθε αμάρτημα επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά μας και διαστρεβλώνει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα.

 

Τι αποκαλύπτει το κάθε αμάρτημα για τον εαυτό μας;

 

 

Αλαζονεία, Οργή, Ζηλοφθονία, Απληστία, Οκνηρία, Λαιμαργία, Λαγνεία..Και τα εφτά κάνουν αδύνατη έως και δυσάρεστη τη συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων. Παρ όλα αυτά συνεχίζουν να υφίσταται και να διαβρώνουν την προσωπικότητα του ατόμου.

 

Απ’ την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι αρετές: Ταπεινότητα, Ευσπλαχνία, Αγνότητα, Φιλαλληλία, Επιείκεια, Καλοσύνη και Εργατικότητα, οι οποίες αντισταθμίζουν το κακό στις ανθρώπινες κοινωνίες. Η προσήλωση σε αυτές έχει οδηγήσει κάποιους ανθρώπους στη αγιοποίηση.

Και τότε ο άνθρωπος έκρυψε μέσα του ό,τι κακό!

 

Γέμισε ένα άδειο δωμάτιο με πυκνό σκοτάδι και πίσσα, αμαρτίες... τύψεις για όσα ένιωσε! Κλείδωσε καλά όλες τις πόρτες... τώρα είναι ασφαλής! Όσα δεν ξέρουν δεν υπάρχουν στ' αλήθεια αν κι αυτός τα ξεχάσει! Μπορεί;

Και η αμαρτία συγχωρείται! Το σκοτάδι υποχωρεί και κανένας δεν το βλέπει... Νομίζει!

 

Όμως...

Το σώμα πήρε άλλη πορεία απ' την ψυχή...

Τον σώμα δεν υποδουλώθηκε...

Το σώμα δεν ξεγελάστηκε από το γλυκό κάλεσμα του κρυμμένου κακού!

Το φανερώνει στο μάτι του πλήθους που προσπαθεί να δει μέσα στο κλειδωμένο δωμάτιο.

 

Φως στη σκιά, αλήθεια στο ψέμα!

Ακολούθησε την κίνησή του καθώς ξεγυμνώνει τα μυστικά της ψυχής του.

Προδοσία για το κοινό καλό!

Άκουσε καλά την κάθε του 'λέξη'...

 

Γιατί στον ψιθυριστό ήχο της κίνησής του, κρυβόταν πάντα η ψυχή!

Αμάρτημα Επεξήγηση     Δαίμονας

Αλαζονεία (Superbia) υπεροψία, το να θεωρεί

κανείς τον εαυτό του ανώτερο

 

Aζαζέλ (Azazel)

Ζηλοφθονία (Invidia)      φθόνος, ζήλια, αυτός που ενοχλείται

με την επιτυχία των άλλων

 

Λεβιάθαν (Leviathan)

Οργή (Ira) θυμός, μνησικακία και

εκδικητική συμπεριφορά

 

Σατανάς (Satan/Amon)

Οκνηρία (Acedia) φυγοπονία,

τεμπελιά

 

Βεελφεγώρ (Belphegor)

Απληστία (Avaritia)  πλεονεξία, όταν ένας

θέλει όλο και περισσότερα

 

Μαμωνάς (Mammon)

Λαιμαργία (Gula) βουλιμία, όταν κάποιος τρώει πολύ,

ασταμάτητα και γρήγορα

 

Βελζεβούλ (Beelzebub)

Λαγνεία (Luxuria)     φιληδονία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος

δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες

 

Ασμοδαίος (Asmodeus)

πανεπιστημιο δυτικης αττικης