Η πρώτη αμυντική γραμμή υπεράσπισης του οργανισμού επιτυγχάνεται μέσω του δέρματος και της επένδυσης των οργάνων, τα οποία επικοινωνούν με το εξωτερικό περιβάλλον. Αυτά περιέχουν χημικές ουσίες που απομακρύνουν και διασπούν τους ανεπιθύμητους οργανισμούς.
Στην περίπτωση που κάποιος οργανισμός καταφέρει κατά κάποιο τρόπο να διαφύγει από το αμυνόμενο στρώμα του δέρματος, το ανοσοποιητικό σύστημά σας τότε κινητοποιεί έναν πλήθος άλλων μηχανισμών υπεράσπισης.
Μερικά κύτταρα περιβάλλουν τους οργανισμούς ενώ άλλα κύτταρα, συνήθως λευκά κύτταρα αίματος αποκαλούμενα ουδετερόφιλα , αφήνουν τα αγγεία του αίματος και εισχωρούν στην περιοχή του τραυματισμού ή της μόλυνσης.
Τώρα, άλλα κύτταρα που καταστρέφουν βακτηριακούς οργανισμούς., αποκαλούμενα μακροφάγα, ταξιδεύουν στην τραυματισμένη περιοχή.
Επεκτείνουν τα «πλοκάμια» τους, τα οποία προσεγγίζουν και παγιδεύουν τον οργανισμό που εισβάλλει. Το μακροφάγο έπειτα με ισχυρές χημικές ουσίες καταστρέφει το μικρόβιο ή το απορροφάει ολόκληρο. Τα μακρόφαγα, τα ουδετερόφυλα και το δέρμα, μαζί με άλλα συστατικά ανοσοποιητικής δράσης, όπως τα αντισώματα, παρέχουν μια πολύπλευρη υπεράσπιση και προστασία ενάντια σε μολύνσεις.
ΔΕΡΜΑ
Το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματός σας έχει διάφορους αμυντικούς μηχανισμούς, που του δίνουν τη δυνατότητα να επιτεθεί και να καταστρέψει ανεπιθύμητους και ενδεχομένως επιβλαβείς μικροσκοπικούς εισβολείς.
Σε όλη την επιφάνεια του σώματος το δέρμα λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο για να μας προστατεύει από τραυματισμούς και μολύνσεις.
Αν και τα περισσότερα μέρη του έχουν πάχος μικρότερο των 6mm, το δέρμα εξακολουθεί να αποτελεί ένα εύρωστο προστατευτικό κάλυμμα και μια ιδιαίτερα αποτελεσματική ασπίδα προστασίας ενάντια στους μικροοργανισμούς και τις βλαβερές ουσίες, ιδιαίτερα όμως όταν η επιφάνεια παραμένει ανέπαφη.
Κύριο συστατικό της επιφάνειας του αποτελεί μία σκληρή ινώδης πρωτεΐνη, η κερατίνη, η οποία παρέχει προστασία και θερμότητα.
Το δέρμα παίζει, επίσης, σημαντικό ρόλο στη θερμορύθμιση (έλεγχο της θερμοκρασίας) η οποία ελέγχεται από τον υποθάλαμο στον εγκέφαλο, όπως επίσης και στην αίσθηση που προκαλούν τα διάφορα ερεθίσματα.
Η χρωστική ουσία μελανίνη παρέχει στο δέρμα κάποια προστασία από τις βλαβερές υπέρυθρες ακτίνες του ήλιου.
ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΙ ΥΜΕΝΕΣ
Οι βλεννογόνοι υμένες, όπως και το δέρμα, καλύπτουν τα ανοίγματα και τις εσωτερικές διόδους του σώματος, όπως το στόμα, τη μύτη, το εσωτερικό των βλεφάρων, όπως επίσης και την πεπτική, αναπνευστική και γεννητική οδό. Οι βλεννογόνοι υμένες είναι αποτελεσματικά εμπόδια κατά των μικροοργανισμών που είναι δυνατόν να εισβάλλουν στο σώμα.
Ειδικά κύτταρα μέσα στους υμένες, τα λαγινοειδή ή καλυκοειδή κύτταρα, εκκρίνουν βλεννίνη, μία γλοιώδη πρωτεΐνη που λιπαίνει και καθαρίζει.
Έτσι για παράδειγμα :
-αδένες στο εσωτερικό του στόματος παράγουν σάλιο, ένα μείγμα βλέννας και ένζυμων που καθαρίζει το στόμα,
-η βλεννογόνος του αναπνευστικού συστήματος παράγει βλέννα που παγιδεύει τους μικροοργανισμούς, καθώς μικροσκοπικά τριχίδια κινούν τη βλέννα προς το λαιμό,
-αδένες στη βλεννογόνο του στομάχου παράγουν υδροχλωρικό οξύ, μία ισχυρότατη ένωση που καταστρέφει τους περισσότερους οργανισμούς εισβολείς,
-κυπελλοειδή κύτταρα στη βλεννογόνο των εντέρων εκκρίνουν μία βλέννα που την προστατεύει απ’ τις χημικές ενώσεις του πεπτικού συστήματος και από βλαβερούς οργανισμούς, κ.α.
Στο άνοιγμα των κοιλοτήτων του σώματος οι βλεννώδεις ιστοί αποτελούν συνέχεια του δέρματος.
ΛΕΥΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΑΙΜΑΤΟΣ
Τα λευκά αιμοσφαίρια αποτελούν τα κύρια συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος.
Είναι το είδος αυτό των κυττάρων του αίματος, που καταστρέφουν τους βακτηριακούς οργανισμούς, τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς και τα καρκινικά κύτταρα.
Υπάρχουν πέντε (5) κύριοι τύποι λευκών αιμοσφαιρίων:
ουδετερόφιλα, ηωσινοφιλα, λεμφοκύτταρα, βασεόφιλα και μονοκύτταρα.
Κάθε τύπος παίζει το δικό του ρόλο στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα ουδετερόφιλα είναι άφθονα στο σώμα, και αποτελούν το 40-70 % των λευκών κυττάρων αίματος. Έχουν την ιδιότητα από την κυκλοφορία του αίματος να μεταναστεύουν στην περιοχή του τραυματισμού ή της μόλυνσης, καθώς επίσης και αυξάνονται σε αριθμό κατά τη διάρκεια μιας βραχυπρόθεσμης ή οξείας μόλυνσης.
Τα μονοκύτταρα αποτελούν μόνο το 4-8 % των λευκών κυττάρων αίματος. Έχουν την ιδιότητα να περιμένουν τους επιβλαβείς οργανισμούς μήπως περάσουν μέσα στα λεμφοειδή όργανα, όπως η σπλήνα, καθώς και να αυξάνονται σε αριθμό κατά τη διάρκεια μιας μακροπρόθεσμης ή χρόνιας, μόλυνσης.
Τα λεμφοκύτταρα, τα μικρότερα λευκά κύτταρα αίματος, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ενάντια στις μολύνσεις. Υπάρχουν δύο τύποι λεμφοκυττάρων : τα κύτταρα B και τα κύτταρα Τ. Μαζί αποτελούν περίπου το 20 και 45 τοις εκατό όλων των λευκών κυττάρων αίματος.
Κατά τη χημική ανοσοαπόκριση κατά των βακτηριδίων – εισβολέων τα κύτταρα Β αναγνωρίζουν τις πρωτεΐνες (αντιγόνα) των βακτηριδίων και πολλαπλασιάζονται, για να παραγάγουν αντισώματα. Τα αντισώματα αναγνωρίζουν τα βακτηρίδια και προσκολλώνται πάνω τους, ξεκινώντας την καταστροφή τους.
Κατά την κυτταρική ανοσοαπόκριση κατά των ιών, παρασίτων και καρκινικών κυττάρων τα κύτταρα Τ μετά την αναγνώριση της ξένης πρωτεΐνης (αντιγόνου) πολλαπλασιάζονται και ρίχνονται σε άμεση μάχη κατά των προσβεβλημένων κυττάρων ή των καρκινικών κυττάρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου