~ * «Ο Καρυοθραύστης» – Ernst Theodor Heodor Amadeus Hoffmann, 1776-1822 * ~

 

Τα Παραμύθι του Χειμώνα. Ένα αρχετυπικό Παραμύθι που εκφράζεται σε πολλά παραμύθια και έργα. Ο Χειμώνας μας θυμίζει τα στερημένα παιδικά μας χρόνια, όλα όσα χάσαμε και αναζητάμε, τη χαμένη στοργή, τα χαμένα όνειρα μας και τα χαμένα παραμύθια μας. Όλοι μας έχουμε το δικό μας Παραμύθι του Χειμώνα.

 

Τα Χριστούγεννα μας οδηγούν στα Παραμύθια του Χειμώνα. Ένα από αυτά είναι ο Καρυοθραύστης.

Ο Χειμώνας του Καρυοθραύστη είναι, όπως και για τον συγγραφέα της ιστορίας αυτής, τα χαμένα παιδικά χρόνια, η διαστρεβλωμένη από την κοινωνία παιδικότητα, τα χαμένα όνειρα, τα χαμένα παιχνίδια και η χαμένη στοργή -για αυτό και ο Καρυοθραύστης περιγράφεται ως άσχημος. Ένας άλλος συμβολισμός είναι ότι η κοινωνία (που καταδικάζει την παιδικότητα, το συναίσθημα και τα όνειρα) επιβραβεύει την εξυπνάδα, την ψυχρότητα και την αποτελεσματικότητα και έτσι όλα τα παιδιά ενηλικιώνονται πρόωρα. Η κοινωνία -και κατ’ επέκταση η οικογένεια- μας λέει: «Πρέπει να ενηλικιωθείς».

Λόγω των στερημένων παιδικών χρόνων μας και του αξιώματος «Πρέπει να είσαι χρήσιμος για να έχεις σημασία», χάνουμε τον γνήσιο εαυτό μας, διαστρεβλώνονται οι επιθυμίες μας, χειραγωγούμαστε και χειραγωγούμε στις σχέσεις μας με τους άλλους. Ανικανοποίητα συναισθήματα και επιθυμίες των παιδικών μας χρόνων  μετατρέπονται σε διαστρεβλωμένη ταυτότητα, ναρκισσιστική πανοπλία (όπως συμβολίζει ο Καρυοθραύστης), χειραγώγηση από τη μία ή την άλλη πλευρά της σχέσης. Δεν είμαστε εμείς, δεν είμαστε ο αληθινός εαυτός μας, αλλά μια ταυτότητα, μια πανοπλία.

Η ιστορία του Καρυοθραύστη συμβολίζει αυτό που ζητά η κοινωνία από εμάς: να είμαστε χρήσιμοι για τους άλλους και να βάζουμε τον εαυτό μας τελευταίο, να έχουμε κάποιες λειτουργίες και να εξυπηρετούμε χωρίς να έχουμε συναισθήματα. Μας ζητά να προσδιοριζόμαστε από τη χρησιμότητά μας προς τον άλλο. Κατ’ επέκταση, η ιστορία του Καρυοθραύστη συμβολίζει τη σχέση μας με τον άλλο, στον οποίο φορτώνουμε (ή από τον οποίο φορτωνόμαστε) όλα τα βάρη, τις απαιτήσεις, τις ευθύνες και τον πόνο μας.  Χειριζόμαστε τον άλλο και χειραγωγούμαστε δίχως να υπάρχει επαφή, πραγματική συναλλαγή και ισότητα.

Η κοινωνία μας ωθεί να μην έχουμε συναισθήματα, να γινόμαστε παιχνίδια. Παίζουμε και μας παίζουν οι άλλοι.

Ο καπιταλισμός και ο καταναλωτισμός ορίζουν την κοινωνία και, κατ’ επέκταση, την οικογένεια. Επενδύουν στα στερημένα μας παιδικά χρόνια, συστήνοντας και ενισχύοντας διαστρεβλωμένα, ρηχά μοτίβα συμπεριφοράς και τρόπου σχέσης με την κοινωνία και τους άλλους. Μας παρέχονται υπερβολικές ανέσεις και διευκολύνσεις, ενώ οι συναισθηματικές μας ανάγκες ικανοποιούνται με εύκολα και άψυχα υποκατάστατα, μεταξύ των οποίων οι εθισμοί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θέλουμε άμεση ικανοποίηση χωρίς προσπάθεια, χωρίς αλλαγές, χωρίς ωρίμανση, χωρίς συναίσθημα και χωρίς τριβή. Μαθαίνουμε ότι η συναισθηματική επένδυση είναι αδυναμία και απώλεια και  ότι οποιοδήποτε είδος απώλειας είναι κακό και όχι σημείο ωρίμανσης ή αναγέννησης. Να σας πω…  Έτσι τους συμφέρει… Να μην θέλουμε να αλλάζουμε τίποτα και να μην θέλουμε να χάνουμε τίποτα…

Ο Hoffmann είχε πολλές ενοράσεις περί του Ασυνειδήτου και αναγνώρισε τον ναρκισσισμό πριν υπάρξουν οι όροι «ναρκισσισμός» και «ναρκισσιστικές σχέσεις».  Βασική έκφραση του ναρκισσισμού είναι η ελλιπής συναισθηματική επένδυση και η απαίτηση αυτής της συναισθηματικής επένδυσης από τους άλλους (ή αντίστροφα). Αυτό είναι μια αλήθεια που σήμερα δεν αναγνωρίζεται. Επίσης, ό, τι δεν είχαμε στα παιδικά μας χρόνια (παιχνίδι) μεταφέρεται στη σχέση μας με τους άλλους. Ο ξύλινος στρατιώτης στο έργο αυτό του Hoffmann παλεύει με τους δαίμονες της Κάρλας για να μην τους παλέψει εκείνη. Ο ξύλινος στρατιώτης (ναρκισσιστική πανοπλία) παλεύει με τα δικά μας ένστικτα (ποντίκια: αντιστοιχία με το Ασυνείδητο).

 

Η κοινωνία μας ωθεί να μην έχουμε συναισθήματα, να γινόμαστε παιχνίδια. Παίζουμε τους άλλους και μας παίζουν οι άλλοι.

Ο συγγραφέας επισημαίνει πως δεν υπάρχουν άνθρωποι, αλλά μόνο τραύματα, απώλειες, σκιές και στερήσεις, σκοποί, απαιτήσεις και προσδοκίες.

Η ανατροπή, στο τέλος του παραμυθιού είναι ότι ο ξύλινος στρατιώτης μεταμορφώνεται σε άνθρωπο επειδή η αγάπη της Κάρλας έλυσε τα μάγια που του είχαν κάνει.

Το ότι τα μάγια λύθηκαν μας δίνει το μήνυμα να  είμαστε αληθινοί, γνήσιοι, να δίνουμε και να παίρνουμε με ειλικρίνεια.

Το παραμύθι αυτό απευθύνεται σε παιδιά. Τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερα πράγματα από τους ενήλικες.

Σε κάθε περίπτωση, ένα ακόμα μήνυμα που υπάρχει σε αυτή την ιστορία, είναι πως ναι, τα παιχνίδια είναι για να τα φανταζόμαστε και να ταξιδεύουμε με αυτά. Όμως μπορούμε να ταξιδέψουμε και να ονειρευτούμε και με ανθρώπους. Τότε μπορεί τα όνειρά μας να βγουν αληθινά, αρκεί να πιστέψουμε. Θα μπορούσαμε όλοι μας να αναλογιστούμε τον δικό μας Καρυοθραύστη ή, αν στα τωρινά Χριστούγεννα και σε όλα τα Χριστούγεννα που θα έρθουν βλέπουμε τον Καρυοθραύστη, να αναπολήσουμε τα παιδικά μας χρόνια. Να αναλογιστούμε τι είχαμε ανάγκη, τι αναζητούσαμε και τι μας οδήγησε να γίνουμε αυτοί που είμαστε τώρα. Να αναλογιστούμε πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους, τι είδους σχέση ψάχνουμε και πώς συμπεριφερόμαστε σε αυτήν τη σχέση, διαδικασία που καθιστά τον Καρυοθραύστη σημαντικό σύμβολο και εργαλείο για την ψυχοθεραπεία σχετικά με τις κακοποιητικές σχέσεις και τις αιτίες τους. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Να χαμογελάτε…

 

 

* Ο Ιωάννης Ντουντουλάκης είναι σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, συγγραφέας. Το έργο του “Οι Συμβολισμοί, ο Χρόνος και το Μεταβατικό Αντικείμενο στο έργο του Charles Dickens “Mια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία” είναι το πρώτο που πήρε το σχήμα βιβλίου (“ΚΑΘΕΞΙΣ” (2022).

 

https://www.fractalart.gr/o-karyothraystis/

~ * Χριστούγεννα στον κόσμο: Έθιμα και παραδόσεις από κάθε γωνιά της γης * ~

 

Πώς γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σε Αγγλία, Ισλανδία, Γερμανία και άλλες χώρες του κόσμου. Τα κοινά σημεία σε ήθη και έθιμα.

23 Δεκεμβρίου 20

Λίγες ώρες απομένουν μέχρι ο “πυρετός” των Χριστουγέννων να κορυφωθεί με τη λειτουργία, το γιορτινό τραπέζι, το άνοιγμα των δώρων.

Κάθε πολιτισμός που γιορτάζει τη Γέννηση του Θεανθρώπου έχει τα δικά του ήθη και έθιμα που καθιστούν μοναδική αυτή τη γιορτή. Σχεδόν παντού τα μικρά παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία τα δώρα που θα βρουν είτε στην κάλτσα που κρεμούν στο τζάκι, είτε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Για άλλους, το επίκεντρο είναι το χριστουγεννιάτικο τραπέζι γύρω από το οποίο θα μαζευτεί όλη η οικογένεια. Τα ιδιαίτερα έθιμα όμως, συχνά συνδεδεμένα με παλαιότερες, παγανιστικές δοξασίες ή με την ξεχωριστή ταυτότητα κάθε τόπου, είναι αυτά που εξακολουθούν να τηρούνται με ευλάβεια.

Στην Αγγλία, για παράδειγμα, τα παιδιά δεν κρεμούν τις κάλτσες τους στο τζάκι αλλά στο πλαίσιο του κρεβατιού τους – έτσι θα βρουν σίγουρα μια λιχουδιά μόλις ξυπνήσουν.

Πιο τυχερά, τα παιδιά στην Ισλανδία έχουν να περιμένουν 13 δωράκια που θα τους αφήσουν στα παπούτσια τους τα 13 ξωτικά Γιούλε Λαντς τις ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα. Φυσικά, μόνο αν ήταν φρόνιμα γιατί τα «κακά» παιδιά θα πάρουν αντί για δώρο… χαλασμένες πατάτες.

Στη Γερμανία, οι χριστουγεννιάτικες αγορές είναι συνώνυμες με τη γιορτή. Έτσι μπορεί κανείς να κάνει τα ψώνια του, να αγοράσει δώρα για μικρούς και μεγάλους ή απλώς να κάνει μια βόλτα πίνοντας ένα ποτήρι ζεστό, γλυκό κρασί και τρώγοντας λουκάνικα. Για τους μικρούς υπάρχει πάντα και παντού ένας σοκολατένιος Άι-Βασίλης για να γλυκαθούν.

 

Στο Μεξικό, καθώς επίσης και σε πολλές άλλες λατινοαμερικάνικες χώρες και στις Φιλιππίνες οι οικογένειες γιορτάζουν τη Νοτσεμπουένα (στην κυριολεξία, «Καλή νύχτα») την παραμονή των Χριστουγέννων, με φαγητό, τραγούδι και χορό και μια πινιάτα γεμάτη με γλυκίσματα για τα παιδιά.

Στο βόρειο ημισφαίριο οι χειμερινοί κολυμβητές μπορεί να πάνε μια βόλτα στη θάλασσα, στην Αυστραλία όμως είναι «υποχρεωτικό» το μπάρμπεκιου στην παραλία κάτω από τον καυτό ήλιο. Άλλωστε, τα Χριστούγεννα πέφτουν στα μέσα του καλοκαιριού και δεν έχουν καμία πιθανότητα να βρουν χιόνι πουθενά.

Χιόνια δεν θα δουν όμως ούτε οι Καναδοί φέτος και τα «λευκά Χριστούγεννα» στα χιονοδρομικά κέντρα… αναβάλλονται. «Παρακολουθώ τον καιρό εδώ και 55 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί τέτοιο χειμώνα σαν τον φετινό», σχολίασε ο Ντέιβιντ Φίλιπς, ένας βετεράνος μετεωρολόγος. Ακόμη και στο «παγωμένο» Έντμοντον της Αλμπέρτα, που συνήθως καλύπτεται από χιόνια επί πέντε και πλέον μήνες, το θερμόμετρο φέτος δείχνει 7 βαθμούς Κελσίου. Συγκριτικά, πέρσι τέτοια εποχή, η θερμοκρασία ήταν στους -28.

Μπορεί ο Φίλιπς να πρότεινε αστειευόμενος να… αναβληθούν τα Χριστούγεννα στον Καναδά για τον επόμενο μήνα, στην Ουκρανία όμως ήρθαν νωρίτερα: για πρώτη φορά οι Ουκρανοί θα γιορτάσουν (επισήμως) φέτος με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, αντί για τις 7 Ιανουαρίου, σε άλλη μια προσπάθεια να απομακρυνθούν από τη ρωσική επιρροή. Κατά παράδοση, οι Ουκρανοί γιορτάζουν το βράδυ της παραμονής στρώνοντας ένα μεγάλο τραπέζι με δώδεκα νηστίσιμα πιάτα, όπου κυριαρχούν το στάρι, τα φρούτα και οι ξηροί καρποί, αλλά είναι άγνωστο πόσοι θα καταφέρουν να τηρήσουν το έθιμο εν μέσω του πολέμου.

Φάτνες στο δέντρο και σε κάθε γωνιά

Ένα έθιμο που τηρείται απαρεγκλίτως σε πολλές δυτικές χώρες είναι αυτό της φάτνης, είτε κάτω από το στολισμένο δέντρο, είτε στην εκκλησία, είτε σε δρόμους και πλατείες. Γνωστότερη όλων είναι πιθανότατα η Ναπολιτάνικη φάτνη που στις αρχές περιλάμβανε φιγούρες σε φυσικό μέγεθος. Σήμερα αναπαριστά σκηνές από την καθημερινότητα, αναμεμιγμένες με το θρησκευτικό στοιχείο. Αναπόσπαστο μέρος της είναι ο βοσκός Μπενίνο, που κοιμάται μακαρίως κατά τη Γέννηση, συμβολίζοντας τους βοσκούς που πήγαν πρώτοι να προσκυνήσουν τον νεογέννητο Ιησού.

 

Στην Καταλονία τα Χριστούγεννα είναι μια από τις σημαντικότερες εορτές του χρόνου. Εκτός από τις «ζωντανές φάτνες», με πραγματικούς ανθρώπους, οι Καταλανοί στήνουν και ολόκληρα «χωριά» με φιγούρες που αναπαριστούν τους πάντες. Γνωστότερη όλων, ο Caganer, ένας άνδρας που εικονίζεται να κατεβάζει το παντελόνι του για να κάνει την… ανάγκη του. Τα τελευταία χρόνια στο πρόσωπο του Caganer οι ντόπιοι δεν διστάζουν να σατιρίζουν πολιτικούς, καλλιτέχνες, τηλεπερσόνες και όποιο άλλον διάσημο είναι στην επικαιρότητα.

Μια φάτνη αλλιώτικη από τις άλλες είναι αυτή που εκτίθεται στο μουσείο Κάρμεν Άλτο του Ισημερινού, στο ιστορικό κέντρο του Κίτο. Αποτελείται από 300 φιγούρες, πολλές από τις οποίες είναι «αλλόκοτες»: ένας καμπούρης με στραβό λαιμό, ένας στρατιώτης που αποκεφαλίζει ένα παιδί, μια γυναίκα με αίμα στο πρόσωπο. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1653 από μοναχές και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι φιγούρες αναπαριστούν πολλές βιβλικές ιστορίες, όπως τη Φυγή στην Αίγυπτο, τη Σφαγή των Νηπίων ή τον έφηβο Ιησού στον Ναό, ανάμεσα σε προσωπικότητες της αποικιακής εποχής, ακόμη και Ινδιάνους της φυλής Γιούμπο.

Χριστούγεννα στη Βηθλεέμ

Στη γενέτειρα του Ιησού, τα Χριστούγεννα δεν θα έρθουν φέτος. Η Βηθλεέμ, συνήθως γεμάτη με τουρίστες και προσκυνητές αυτήν την εποχή του χρόνου, είναι έρημη. «Ο πόλεμος τα σταμάτησε όλα», εξήγησε ένας έμπορος, ο Άμπουντ Σούμποχ, αναφερόμενος στις σφοδρές συγκρούσεις που μαίνονται στη Λωρίδα της Γάζας, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια προοπτική για κατάπαυση του πυρός.

Ο Ναός της Γέννησης, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Φέτος, στον χώρο όπου θα έπρεπε να συγκεντρώνονται προσκυνητές απ’ όλον τον κόσμο, υπάρχουν μόνο σταθμευμένα αυτοκίνητα. Τα ξενοδοχεία είναι άδεια, κάποια δεν άνοιξαν καθόλου.

Ούτε έλατο, ούτε φώτα φέτος στην πόλη: οι θρησκευτικές αρχές, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους της Γάζας, αποκήρυξαν κάθε «άχρηστο εορτασμό». Εξάλλου, η Δυτική Όχθη βιώνει και αυτή μια έκρηξη βίας, με περισσότερους από 290 Παλαιστίνιους νεκρούς από πυρά Ισραηλινών στρατιωτών ή εποίκων μετά τις 7 Οκτωβρίου.

Οι δημοτικές αρχές αποφάσισαν να περιοριστεί ο εορτασμός μόνο σε θρησκευτικό επίπεδο, με τη μεσονύχτια λειτουργία.

Το μενού των Χριστουγέννων

Η γιορτή είναι συνυφασμένη με το καλό φαγητό, είτε πρόκειται για γεμιστή γαλοπούλα με κάστανα, είτε για χοιρινό με δαμάσκηνα. Σε κάποιες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως στη Δανία και τη Γαλλία, το κυρίως πιάτο είναι μεν πουλερικό, αλλά προτιμώνται οι πάπιες και οι χήνες. Το χοιρινό περιλαμβάνεται απαρεγκλίτως στο μενού των Σκανδιναβών, ωστόσο δεν λείπουν και εκείνοι που προτιμούν το ψάρι: κυπρίνος για τους Τσέχους και τους Σλοβάκους, μπακαλιάρος για τους Πορτογάλους.

Στην Πολωνία, το χριστουγεννιάτικο τραπέζι ξεκινά πάντα με το όπλατεκ, ένα άζυμο ψωμί που το κόβει και το μοιράζει το γηραιότερο μέλος του νοικοκυριού, ανταλλάσσοντας ευχές για καλή υγεία και ευτυχία.

Ένα γεύμα φυσικά δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο αν δεν συνοδεύεται από το κατάλληλο επιδόρπιο. Το ιταλικό πανετόνε με σταφίδες και φρουί γλασέ έχει πλέον διεθνοποιηθεί, το ίδιο και το γερμανικό στόλεν. Και οι μεν Βρετανοί επιλέγουν σοκολατένια πουτίγκα με αποξηραμένα φρούτα, οι Γάλλοι από την άλλη προτείνουν κορμό με σοκολάτα ή κάστανα.

I’m dreaming of a vegan Christmas

Υπάρχουν άραγε χορτοφαγικές εναλλακτικές για το φουά γκρα, τον καπνιστό σολομό ή τη γεμιστή γαλοπούλα; Στη Γαλλία, οι μεγάλοι σεφ το επιχειρούν, όμως χωρίς μεγάλη επιτυχία μέχρι στιγμής, καθώς παραδέχονται ότι η ζήτηση για vegan πιάτα στο ρεβεγιόν είναι σχεδόν μηδενική.

Σε κάθε περίπτωση, για μια επιτυχημένη γιορτή, ο Μάουρο Κολαγκρέκο, ο σεφ του Mirazur (3 αστέρια Μισελέν και καλύτερο εστιατόριο παγκοσμίως για το 2019), προτείνει παραδοσιακές γεύσεις που θα αρέσουν τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Ως εναλλακτική, πρότεινε την τάρτα με αγκινάρες, τρούφα και τυρί. Μια γιορτινή συνταγή θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει παντζάρια με χαβιάρι. Ο συνάδελφός του Στεφάν Παρός, του Castigno (ένα αστέρι Μισελέν) επιμένει στα λαχανικά εποχής: λάχανο, τρούφες, κάστανα… Ενώ ο Μπατίστ Ρενουάρ του Ochre, υπόσχεται ότι στο χριστουγεννιάτικο μενού του θα φιγουράρει ένα χορτοφαγικό «φουά γκρα» από σπόρους κολοκύθας με μπαχαρικά.

Όπου και όπως κι αν γιορτάσετε τα Χριστούγεννα, με γαλοπούλα ή με τόφου, στην πόλη ή στο χωριό, στο σπίτι ή στο εστιατόριο, το αναγκαίο συστατικό για ένα επιτυχημένο ρεβεγιόν είναι ένα: η καλή παρέα.

https://www.news247.gr/kosmos/xristougenna-ston-kosmo-ethima-kai-paradoseis-apo-kathe-gonia-tis-gis/

~ * Τεράστια ηλιακή καταιγίδα θα χτυπήσει την γή την Κυριακή 17/12 – Θα προκαλέσει προβλήματα στην τροφοδοσία ρεύματος και στις τηλεπικοινωνίες * ~

 

Διακοπές ραδιοσυχνοτήτων αναφέρθηκαν σε όλες τις ΗΠΑ λίγο μετά την εκτόξευση από τον Ήλιο μιας από τις μεγαλύτερες ηλιακές εκλάμψεις που έχουν καταγραφεί ποτέ. Αλλά μια σύντομη διακοπή επικοινωνίας μπορεί να είναι μόνο η αρχή, καθώς ένα ρεύμα πλάσματος υψηλής έντασης κατευθύνεται προς τη Γη, κάτι που είναι πιθανό να προκαλέσει ισχυρή ηλιακή καταιγίδα και να προκαλέσει μεγαλύτερα προβήματα.

Ένα τεράστιο νέφος ηλιακού πλάσματος πρόκειται να πέσει στην ατμόσφαιρα της Γης την Κυριακή, στον απόηχο της ισχυρότερης ηλιακής έκλαμψης του 11ετούς ηλιακού κύκλου του ήλιου μέχρι στιγμής.

Στις 14 Δεκεμβρίου, μια τεράστια έκλαμψη εξερράγη από την ηλιακή κηλίδα 3514 του ήλιου, που καταχωρήθηκε ως έκλαμψη κλάσης X2.8. Αυτή ήταν η πιο ισχυρή ηλιακή καταιγίδα από τον Σεπτέμβριο του 2017. Ως αποτέλεσμα, η Βόρεια και η Νότια Αμερική παρουσίασαν ένα βαθύ μπλακ άουτ βραχέων κυμάτων.

Ταυτόχρονα με την έκλαμψη, εκτοξεύτηκε στεφανιαία μάζα (CME) ηλιακού υλικού. Αν και χρειάστηκε περισσότερος χρόνος για να φτάσει σε εμάς, αναμένεται να περάσει από τη Γη την Κυριακή. Αυτό το συμβάν μπορεί να προκαλέσει προβλήματα τροφοδοσίας, προβλήματα με τους δορυφόρους, blackout στο ραδιόφωνο, ακόμη και σέλας ορατά νότια ως το Ιλινόις και το Όρεγκον.

Οι ηλιακές εκλάμψεις και οι στεφανιαίες εκτοξεύσεις μάζας (CME) εκτοξεύονται από περιοχές του ήλιου που έχουν ισχυρή μαγνητική δραστηριότητα, όπως οι ηλιακές κηλίδες. Μια ηλιακή έκλαμψη είναι μια ξαφνική και έντονη λάμψη φωτεινής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, ενώ μια CME είναι μια μαζική και εκρηκτική απελευθέρωση θερμού πλάσματος και μαγνητικών πεδίων.https://twitter.com/i/status/1735458766039232642

Αναμένεται ότι ένα CME (Coronal Mass Ejection) θα φτάσει στη Γη την Κυριακή, ταξιδεύοντας με ταχύτητα περίπου 4,7 εκατομμυρίων mph. Η επίδραση αυτού του CME είναι πιθανό να προκαλέσει γεωμαγνητικές καταιγίδες στην ατμόσφαιρα που θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν ως G2 (μέτρια) ή G3 (ισχυρές). Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες συμβαίνουν λόγω διαταραχών στο μαγνητικό πεδίο της Γης, οι οποίες προκαλούνται από CME.

 

Οι καταιγίδες G2 και G3 έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τα δίκτυα ισχύος, να προκαλέσουν blackout στα ραδιοκύματα και ακόμη και να αυξήσουν την αντίσταση σε δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά κοντά στην ατμόσφαιρα της Γης, κάτι που μπορεί να απαιτήσει προσαρμογές στις τροχιές των δορυφόρων και διορθώσεις τάσης.

Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες μπορούν να κάνουν το βόρειο σέλας να είναι ορατό πολύ πιο νότια από το συνηθισμένο. Αυτές οι καταιγίδες προκαλούνται από τον ηλιακό άνεμο που χτυπά το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την εκπομπή φωτός που είναι γνωστό ως σέλας.

Όταν τα σωματίδια από τον ηλιακό άνεμο συγκρούονται με μόρια αέρα, δημιουργούν φθορισμό, δημιουργώντας πολύχρωμα φώτα. Σύμφωνα με τον Gareth Dorrian, ερευνητή στη διαστημική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, Αγγλία, το βόρειο σέλας μπορεί να φανεί από μέρη όπως η Νέα Υόρκη και το Αϊντάχο κατά τη διάρκεια των καταιγίδων G2, ενώ οι καταιγίδες G3 μπορούν να τους κάνουν να φτάσουν μέχρι το Ιλινόις και το Όρεγκον.

Οι ηλιακές εκλάμψεις ταξινομούνται επίσης ανάλογα με το πόσο ισχυρές είναι, σε κλίμακα A, B, C, M και X, με τις εκλάμψεις κατηγορίας Χ να είναι οι ισχυρότερες. Κάθε κατηγορία είναι 10 φορές ισχυρότερη από την προηγούμενη, με μια έκλαμψη X1 να είναι 10 φορές ισχυρότερη από μια M1 και 100 φορές πιο ισχυρή από μια C1.

«Η ποσότητα ενέργειας σε μια έκλαμψη κατηγορίας Χ μπορεί να ακούγεται τρομακτική, αλλά η πραγματική επίδραση για εμάς στη Γη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από διάφορους παράγοντες». «Μερικοί κάνουν συγκρίσεις με το «Γεγονός του Κάρινγκτον» το 1859, το οποίο πιστεύεται ότι απελευθέρωσε περισσότερη ισχύ από τα εκατομμύρια της μεγαλύτερης πυρηνικής βόμβας που εξερράγη ποτέ στη Γη.

Η ηλιακή έκλαμψη της 14ης Δεκεμβρίου είναι εντυπωσιακά ισχυρή ως κατηγορία X2.8 και οδήγησε σε διακοπές ραδιοφώνου σε μεγάλο μέρος της Αμερικής. Αυτές οι εκλάμψεις μπορούν να προκαλέσουν μπλακ άουτ όταν χτυπούν τη Γη λόγω των επιπτώσεών τους στην ατμόσφαιρά μας, καθώς ιονίζουν την ιονόσφαιρα.

https://hellas-now.com/terastia-iliaki-kataigida-tha-chtypisei-tin-gi-tin/

~ * Ύγκντρασιλ * ~

 

Στη Σκανδιναβική μυθολογία το Ύγκντρασιλ (Yggdrasill, επίσης αποκαλείται Μιμαμάιντ (Mimameid) ή Λέραντ (Lerad)), ήταν το παγκόσμιο δέντρο, ένα γιγαντιαίο δέντρο, που θεωρείται πως συνδέει τους εννέα κόσμους της Σκανδιναβικής κοσμολογίας.

Στα κλαδιά του Υγκντράσιλ βρίσκονταν το Άσγκαρντ, το Άλφχαϊμ και το Βάναχαϊμ. Ο κορμός του αποτελούσε τον παγκόσμιο άξονα περνώντας μέσα από το κέντρο του Μίντγκαρντ, γύρω από τον οποίο βρισκόταν το Γιότουνχαϊμ και κάτω από τον οποίο ήταν το Νινταβέλλιρ ή Σβαρταλφχάιμ. Οι τρεις ρίζες του έφταναν ως το Χέλχαϊμ, το Νίφλχαϊμ και το Μούσπελχαϊμ.

Από τις τρεις ρίζες, μία διέσχιζε το Άσγκαρντ, μία το Γιότουνχαϊμ και μία το Χέλχαϊμ. Κάτω από τη ρίζα του Άσγκαρντ βρισκόταν το ιερό Πηγάδι του Ουρντ και εκεί κατοικούσαν οι τρεις Νορν, επί των οποίων οι θεοί δεν είχαν καμία δύναμη και οι οποίες κάθε μέρα πότιζαν το δέντρο από την πρωταρχική πηγή. Κάτω από τη ρίζα του Γιότουνχαϊμ βρισκόταν η πηγή ή πηγάδι του Μίμιρ και κάτω από αυτή του Χέλχαϊμ το πηγάδι Χβεργκελμίρ (το Βρυχώμενο Καζάνι).

Στην κορυφή του δέντρου κούρνιαζε ένας γιγάντιος κόκορας ή πιο συχνά ένας αετός με το όνομα Βιντοφνίρ (Vidofnir), στο μέτωπο του οποίου καθόταν ένα γεράκι, το Βεντρφολνίρ (Veðrfolnír). Οι ρίζες στο Νίφλχαϊμ κατατρώγονταν από ένα δράκο, τον Νίντχογκ. Ένας σκίουρος, ο Ρατατόσκ, έτρεχε πάνω κάτω στο δέντρο μεταφέροντας προσβολές ανάμεσα στον Νίντχογκ και τον αετό. Τέσσερα ελάφια τρέφονταν από τον φλοιό του Ύγκντρασιλ.

Σύμφωνα με το μύθο ο Όντιν κρεμάστηκε επί εννέα νύχτες στο Ύγκντρασιλ προκειμένου να βρει τις ρούνους. Ίσως ο μύθος αυτός να έχει σχέση και με το Γερμανικό έθιμο να θυσιάζουν ανθρώπους κρεμώντας τους από δέντρα.

Το Ύγκντρασιλ παίζει κεντρικό ρόλο και στο μύθο του Ράγκναροκ, στο τέλος του κόσμου. Οι μόνοι άνθρωποι που επιβίωσαν του Ράγκναροκ, οι Λιφ και Λιφτχράσιρ, κατάφεραν να ξεφύγουν βρίσκοντας καταφύγιο στα κλαδιά του Ύγκντρασιλ, όπου τρέφονται από τη δροσιά και προστατεύονται από το δέντρο.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8E%CE%B3%CE%BA%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB

~ * Ο Webb ρίχνει φως σε ένα εκραγμένο αστέρι * ~

 

Η νέα άποψη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb της NASA της Κασσιόπης Α (Cas A) σε εγγύς υπέρυθρο φως δίνει στους αστρονόμους υποδείξεις για τις δυναμικές διεργασίες που συμβαίνουν μέσα στο υπόλοιπο σουπερνόβα. Μικροσκοπικές συστάδες που αντιπροσωπεύονται σε έντονο ροζ και πορτοκαλί συνθέτουν το εσωτερικό κέλυφος του σουπερνόβα και αποτελούνται από θείο, οξυγόνο, αργό και νέο από το ίδιο το αστέρι. Μια μεγάλη, γραμμωτή σταγόνα στην κάτω δεξιά γωνία της εικόνας, με το παρατσούκλι Baby Cas A, είναι μια από τις λίγες φωτεινές ηχώ που είναι ορατές στο οπτικό πεδίο της NIRCam. Σε αυτήν την εικόνα, το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε αντιστοιχίστηκαν στα δεδομένα NIRCam του Webb στα 4,4, 3,56 και 1,62 μικρά (F444W, F356W και F162M, αντίστοιχα).

NASA, ESA, CSA, STScI, D. Milisavljevic (Πανεπιστήμιο Purdue), T. Temim (Πανεπιστήμιο Princeton), I. De Looze (Πανεπιστήμιο της Γάνδης)

Το απομεινάρι του σουπερνόβα Cassiopeia A (Cas A) λάμπει σε μια νέα εικόνα από τις 10 Δεκεμβρίου 2023, από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA. Η όψη της κάμερας εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας (NIRCam) του Webb του Cas A εμφανίζει αυτήν την αστρική έκρηξη σε ανάλυση που προηγουμένως ήταν απρόσιτη σε αυτά τα μήκη κύματος, αποκαλύπτοντας περίπλοκες λεπτομέρειες του διαστελλόμενου κελύφους υλικού που χτυπά στο αέριο που χύνεται από το αστέρι πριν εκραγεί.

Το Cas A είναι ένα από τα πιο καλά μελετημένα απομεινάρια σουπερνόβα σε όλο τον κόσμο. Με τα χρόνια, επίγεια και διαστημικά παρατηρητήρια, συμπεριλαμβανομένου του Παρατηρητηρίου ακτίνων Χ Chandra της NASA , Hubble Space Το τηλεσκόπιο και το αποσυρθέν Διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer έχουν συναρμολογήσει μια εικόνα πολλαπλών μηκών κύματος του υπολείμματος του αντικειμένου.

Ωστόσο, οι αστρονόμοι έχουν πλέον εισέλθει σε μια νέα εποχή στη μελέτη του Cas A. Τον Απρίλιο του 2023, το Mid-Infrared Instrument (MIRI) του Webb ξεκίνησε αυτό το κεφάλαιο< a i=2>, αποκαλύπτοντας νέα και απροσδόκητα χαρακτηριστικά μέσα στο εσωτερικό κέλυφος του υπολείμματος σουπερνόβα. Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αόρατα στη νέα εικόνα NIRCam και οι αστρονόμοι ερευνούν γιατί.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή τη νέα εικόνα της Cassiopeia A.

Πίστωση εικόνας: NASA, ESA, CSA, STScI, D. Milisavljevic (Πανεπιστήμιο Purdue), T. Temim (Πανεπιστήμιο Princeton), I. De Looze (Πανεπιστήμιο της Γάνδης)

https://www.nasa.gov/image-article/webb-sheds-light-on-an-exploded-star/

~ * Εξαφανισμένα από τον 17ο αιώνα ντόντο «εκκολάπτονται» σε εργαστήρια Μια ομάδα επιστημόνων θέλει να επαναφέρει το ντόντο στη ζωή, συνδυάζοντας τη χαρτογράφηση παλιού DNA, με την τεχνολογία γονιδιακής επεξεργασίας και τη συνθετική βιολογία * ~

 

Kανένα άλλο πτηνό δεν είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο με την έννοια της εξαφάνισης όσο το ντόντο. Ηταν ένα παράξενο πουλί που δεν πετούσε, και ζούσε χωρίς προβλήματα μέχρι που έφτασαν στο νησί του ξένοι ναυτικοί, φέρνοντας μαζί τους, άθελά τους, αρουραίους. Τα τρωκτικά και η αγάπη των ξένων για το κυνήγι είχαν ως αποτέλεσμα το ντόντο να εξαφανιστεί μέσα σε λίγες δεκαετίες.

Οι εικονογραφήσεις και οι γραπτές μαρτυρίες του 17ου αιώνα είναι οι μοναδικές πηγές που μπορούν οι επιστήμονες να βασιστούν. Σύμφωνα με τις περισσότερες αναπαραστάσεις το ντόντο είχε γκριζωπό ή καφετί φτέρωμα. Το κεφάλι ήταν γκρίζο, το ράμφος πράσινο, μαύρο και κίτρινο, και τα πόδια ήταν γερά και κιτρινωπά, με μαύρα νύχια.

 

Τώρα, μια ομάδα επιστημόνων θέλει να επαναφέρει το ντόντο στη ζωή, συνδυάζοντας τη χαρτογράφηση παλιού DNA, με την τεχνολογία γονιδιακής επεξεργασίας και τη συνθετική βιολογία. Ελπίζουν ότι το έργο θα ανοίξει νέες τεχνικές για τη προστασία των πτηνών.

Ηδη συγκρίνονται οι γενετικές πληροφορίες με τους πλησιέστερους συγγενείς πτηνών του ντόντο στην οικογένεια των περιστεριών – το ζωντανό περιστέρι Nicobar και το εξαφανισμένο Rodrigues, ένα γιγάντιο περιστέρι που δεν πετούσε και ζούσε κάποτε σε ένα νησί κοντά στον Μαυρίκιο.

Ακόμα και εάν η προσπάθεια στεφθεί με επιτυχία, δεν θα δημιουργήσει ένa ντόντο όπως αυτά που ζούσαν πριν από τέσσερις αιώνες, αλλά μια παραλλαγμένη, υβριδική μορφή.

Ο Mπεν Λαμ, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της startup Colossal που έχει αναλάβει το φιλόδοξο εγχείρημα, υποστήριξε ότι «η επαναφορά του ντόντο θα δώσει την ευκαιρία να δημιουργήσουμε αισιοδοξία και για άλλα είδη που έχουν χαθεί».

Πρόσθεσε ότι οι τεχνικές που εφαρμόστηκαν από το πρόγραμμα για τα ντόντο θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση και άλλων ειδών πτηνών.

Ο Μάικ ΜακΓκρου, λέκτορας στο Ινστιτούτο Roslin του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, ειδικός στις τεχνικές αναπαραγωγής πτηνών, χαρακτηρίζει το εγχείρημα ως το «ταξίδι στο φεγγάρι» για τη συνθετική βιολογία. Ο ίδιος δεν εμπλέκεται άμεσα στο πρόγραμμα αναβίωσης των ντόντο, αλλά είναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου της Colossal και γνωρίζει πολύ καλά, ότι ο στόχος δεν είναι διόλου εύκολος.

«Προσπαθώ εδώ και περίπου 10 χρόνια να καλλιεργήσω κύτταρα από άλλα είδη πτηνών. Είναι δύσκολο», παραδέχεται.

Mε πληροφορίες από CNN

 

https://www.kathimerini.gr/life/science/562759948/exafanismena-apo-ton-17o-aiona-ntonto-ekkolaptontai-se-ergastiria/