Τηλεσκόπια εντόπισε η πρώτη κηλίδα στον ήλιο το 1611. Ενώ ο ήλιος είχε και πολύ καιρό πιστεύεται-τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο-να είναι ένα αμετάβλητο, το «τέλειο» σφαίρα, ουρανός-παρατηρητές που παρατηρήθηκαν μαύρο ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του ήλιου που σε κύκλο γύρω και με περιστροφή του ήλιου. Η πρώτη ρωγμή στη θεωρία αμετάβλητος από τη φύση του ήλιου σύντομα θα κάταγμα εντελώς καθώς ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων είχε αποδειχθεί ότι αυξάνει και μειώνει την πάροδο του χρόνου σε ένα κανονικό, περίπου 11 ετών, που ονομάζεται ο κύκλος των ηλιακών κηλίδων. Η ακριβής διάρκεια του κύκλου μπορεί να ποικίλει. Έχει όσο οκτώ χρόνια και για όσο διάστημα δεκατεσσάρων, αλλά ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων αυξάνεται πάντα την πάροδο του χρόνου, και στη συνέχεια επιστρέφει στο χαμηλό και πάλι. > Δείτε μεγαλύτερη Πρόωρη αρχεία των ηλιακών κηλίδων δείχνουν ότι ο ήλιος πέρασε από μια περίοδο αδράνειας στην τέλη του 17ου αιώνα. Πολύ λίγοι οι ηλιακές κηλίδες είχαν δει τον Ήλιο από περίπου 1645 έως 1715. Credit: NASA / MSFC Περισσότερες ηλιακές κηλίδες σημαίνουν αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας, κατά την μεγάλη άνθιση της ακτινοβολίας είναι γνωστή ως ηλιακές εκλάμψεις ή εκρήξεις της ηλιακής υλικό γνωστό ως στεφανιαίες εκτινάξεις μάζας (CME,) σουτ από την επιφάνεια του ήλιου. Ο μεγαλύτερος αριθμός των σημείων ήλιο σε κάθε δεδομένη κύκλος χαρακτηρίζεται «ηλιακό μέγιστο», ενώ ο μικρότερος αριθμός χαρακτηρίζεται «ηλιακό ελάχιστο». Κάθε κύκλος ποικίλλει δραματικά σε ένταση με κάποια ηλιακή maxima είναι τόσο χαμηλή ώστε να είναι σχεδόν δυσδιάκριτες από το προηγούμενο ελάχιστο. Ένα τέτοιο σύνολο των κύκλων περίφημα συνέβη 1645 - 1715 και είναι γνωστή ως η ελάχιστη χαζεύω. Όσοι παρακολούθησαν τον ήλιο μπορεί να υπολογίζει αρκετά αλλαγή στον αριθμό των ηλιακών κηλίδων που θα μπορούσαν να παρακολουθήσετε τους κύκλους, αλλά ο συνολικός αριθμός των ηλιακών κηλίδων μειώθηκε δραστικά. Ένα τριάντα ετών έδειξε μόνο 30 ηλιακές κηλίδες, το ένα χιλιοστό του τι είναι που βλέπουμε συνήθως. Η χρονική στιγμή της Ελάχιστη χαζεύω αντιστοιχούσε σε αυτό που ονομάζεται Μικρή Εποχή των Παγετώνων στην Ευρώπη-μια εποχή κρύο, βαρύτερο χιονόπτωση και το πάγωμα των ασυνήθιστα μεγάλων οργανισμών του νερού όπως ο Τάμεσης και ακόμη και τη Βαλτική Θάλασσα. Η Μικρή Εποχή των Πάγων διήρκεσε περισσότερο από τις ελάχιστες χαζεύω, και υπάρχουν και άλλες πιθανές αιτίες. Παρ 'όλα αυτά, πιστεύεται από πολλούς επιστήμονες ότι η παρατεταμένη ηλιακή ελάχιστα και αντίστοιχη μείωση της ηλιακής ενέργειας σε ψύξη της Γης. Χαρτογράφηση τις λεπτομέρειες για το πόσο η αλλαγή στον τομέα της ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να παραχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα παραμένει ένα άλυτο τομέα της έρευνας.
> Δείτε μεγαλύτερη
Έντεκα χρόνια της ζωής του Ήλιου, που εκτείνονται σε περισσότερα του ηλιακού κύκλου 23, δεδομένου ότι προχώρησε από το ηλιακό ελάχιστο (επάνω αριστερά) στο μέγιστο τις συνθήκες και πίσω στο ελάχιστο (επάνω δεξιά) και πάλι, θεωρείται ως ένα κολάζ από δέκα πλήρη εικόνες δίσκο του κάτω στέμμα. Credit: NASA
Δεν ήταν μέχρι το πρώτο μισό του 20ου αιώνα οι επιστήμονες άρχισαν να καταλαβαίνουν τι προκαλεί τον κύκλο των ηλιακών κηλίδων. Ερευνητές καθόρισαν ότι η ηλιακές κηλίδες ήταν ένα μαγνητικό φαινόμενο και ότι, πράγματι, το σύνολο ήλιος μαγνητισμένο με ένα βόρειο και ένα νότιο μαγνητικό πόλο ακριβώς όπως έναν μαγνήτη. Η σύγκριση με ένα απλό μαγνήτη τελειώνει εκεί, όμως, όπως το εσωτερικό του ήλιου είναι συνεχώς σε κίνηση. Με την παρακολούθηση κύματα ήχου που φυσικά μέσα από το κέντρο του ήλιου, μια περιοχή της έρευνας είναι γνωστή ως helioseismology, οι επιστήμονες μπορούν να αποκτήσουν μια κατανόηση του τι είναι βαθιά μέσα στον ήλιο. Έχουν διαπιστώσει ότι το μαγνητικό υλικό στο εσωτερικό του ήλιου είναι συνεχώς τέντωμα, στρίψιμο, και τη διέλευση καθώς φυσαλίδες στην επιφάνεια. Το ακριβές σχέδιο των κινήσεων δεν είναι οριστικά χάραξε, αλλά με την πάροδο του χρόνου μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε αντιστροφή των πόλων εντελώς. Ο κύκλος των ηλιακών κηλίδων συμβαίνει εξαιτίας αυτής της κτύπημα πόλο - βόρεια γίνεται νότια και βορειο-γίνεται περίπου κάθε 11 χρόνια. Περίπου 11 χρόνια αργότερα, στους πόλους αντίστροφη πάλι πίσω εκεί που ξεκίνησαν, με αποτέλεσμα την πλήρη ηλιακό κύκλο στην πραγματικότητα ένα 22-year φαινόμενο. Ο ήλιος συμπεριφέρεται ομοίως κατά τη διάρκεια της κάθε 11-ετούς κύκλου δεν έχει σημασία που πόλο είναι στην κορυφή, όμως, έτσι αυτό το μικρότερο κύκλο τείνει να προσελκύσει περισσότερο την προσοχή. Ο ήλιος είναι σήμερα αναδιατάσσουν για άλλη μια φορά σε ηλιακό μέγιστο, έτσι φωτοβολίδες και οι CME είναι πιο συχνή από ό, τι ήταν πριν από μερικά χρόνια. Αυτός ο κύκλος μπορεί να παρατηρούνται στο τέλος του 2013 ή στις αρχές του 2014, και θα πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον γύρω στο 2020-αν και οι προβλέψεις για τον κύκλο του ήλιου εξακολουθούν να είναι αρκετά αβέβαιες. Αυτή ήταν η πιο αργή κύκλος των ηλιακών κηλίδων της διαστημικής εποχής, το οποίο είναι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχουμε τις πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις. Η βραδύτερη από την αναμενόμενη πρόοδο αυτού του κύκλου έχει οδηγήσει μερικούς ερευνητές να εικάζουν ότι ο επόμενος κύκλος θα μπορούσε να είναι ακόμη μικρότερη , με λίγες ηλιακές κηλίδες, ακόμη και στο ηλιακό μέγιστο. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε, αλλά ακόμα κι αν συμβαίνει αυτό, έχει συμβεί και στο παρελθόν και δεν αποτελεί αιτία ανησυχίας. Τετρακόσια χρόνια ηλιακών κηλίδων παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι ο κύκλος θα επιστρέφει πάντα. Για περισσότερα σχετικά με τις ηλιακές κηλίδες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:
Έντεκα χρόνια της ζωής του Ήλιου, που εκτείνονται σε περισσότερα του ηλιακού κύκλου 23, δεδομένου ότι προχώρησε από το ηλιακό ελάχιστο (επάνω αριστερά) στο μέγιστο τις συνθήκες και πίσω στο ελάχιστο (επάνω δεξιά) και πάλι, θεωρείται ως ένα κολάζ από δέκα πλήρη εικόνες δίσκο του κάτω στέμμα. Credit: NASA
Δεν ήταν μέχρι το πρώτο μισό του 20ου αιώνα οι επιστήμονες άρχισαν να καταλαβαίνουν τι προκαλεί τον κύκλο των ηλιακών κηλίδων. Ερευνητές καθόρισαν ότι η ηλιακές κηλίδες ήταν ένα μαγνητικό φαινόμενο και ότι, πράγματι, το σύνολο ήλιος μαγνητισμένο με ένα βόρειο και ένα νότιο μαγνητικό πόλο ακριβώς όπως έναν μαγνήτη. Η σύγκριση με ένα απλό μαγνήτη τελειώνει εκεί, όμως, όπως το εσωτερικό του ήλιου είναι συνεχώς σε κίνηση. Με την παρακολούθηση κύματα ήχου που φυσικά μέσα από το κέντρο του ήλιου, μια περιοχή της έρευνας είναι γνωστή ως helioseismology, οι επιστήμονες μπορούν να αποκτήσουν μια κατανόηση του τι είναι βαθιά μέσα στον ήλιο. Έχουν διαπιστώσει ότι το μαγνητικό υλικό στο εσωτερικό του ήλιου είναι συνεχώς τέντωμα, στρίψιμο, και τη διέλευση καθώς φυσαλίδες στην επιφάνεια. Το ακριβές σχέδιο των κινήσεων δεν είναι οριστικά χάραξε, αλλά με την πάροδο του χρόνου μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε αντιστροφή των πόλων εντελώς. Ο κύκλος των ηλιακών κηλίδων συμβαίνει εξαιτίας αυτής της κτύπημα πόλο - βόρεια γίνεται νότια και βορειο-γίνεται περίπου κάθε 11 χρόνια. Περίπου 11 χρόνια αργότερα, στους πόλους αντίστροφη πάλι πίσω εκεί που ξεκίνησαν, με αποτέλεσμα την πλήρη ηλιακό κύκλο στην πραγματικότητα ένα 22-year φαινόμενο. Ο ήλιος συμπεριφέρεται ομοίως κατά τη διάρκεια της κάθε 11-ετούς κύκλου δεν έχει σημασία που πόλο είναι στην κορυφή, όμως, έτσι αυτό το μικρότερο κύκλο τείνει να προσελκύσει περισσότερο την προσοχή. Ο ήλιος είναι σήμερα αναδιατάσσουν για άλλη μια φορά σε ηλιακό μέγιστο, έτσι φωτοβολίδες και οι CME είναι πιο συχνή από ό, τι ήταν πριν από μερικά χρόνια. Αυτός ο κύκλος μπορεί να παρατηρούνται στο τέλος του 2013 ή στις αρχές του 2014, και θα πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον γύρω στο 2020-αν και οι προβλέψεις για τον κύκλο του ήλιου εξακολουθούν να είναι αρκετά αβέβαιες. Αυτή ήταν η πιο αργή κύκλος των ηλιακών κηλίδων της διαστημικής εποχής, το οποίο είναι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο έχουμε τις πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις. Η βραδύτερη από την αναμενόμενη πρόοδο αυτού του κύκλου έχει οδηγήσει μερικούς ερευνητές να εικάζουν ότι ο επόμενος κύκλος θα μπορούσε να είναι ακόμη μικρότερη , με λίγες ηλιακές κηλίδες, ακόμη και στο ηλιακό μέγιστο. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε, αλλά ακόμα κι αν συμβαίνει αυτό, έχει συμβεί και στο παρελθόν και δεν αποτελεί αιτία ανησυχίας. Τετρακόσια χρόνια ηλιακών κηλίδων παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι ο κύκλος θα επιστρέφει πάντα. Για περισσότερα σχετικά με τις ηλιακές κηλίδες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:
Για ένα πραγματικό χρόνο ματιά στον ήλιο, επισκεφτείτε:
Karen Γ. Fox Goddard της NASA Space Flight Center
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου