Θα ξανάρθω μικρή....της έλεγε....ακόμη κι όταν πείσμωνε...
ήταν πάντα εκεί δίπλα της κι ας μην φαινόταν....
δεν ήταν ανάγκη....εκείνη πάντα τον ένοιωθε δίπλα της να της ψιθυρίζει....
ήχοι απόμακροι...ενός άλλου καιρού...ενός παλιού σκοπού που σιγομουρμούριζε.....
~ * .........Τ' όνειρο μικρή σαν χαθώ νωρίς
κάμε φυλαχτό για να το φορείς
ράψε δυο πουλιά με κλωστή χρυσή
το 'να να 'μαι εγώ, τ' άλλο να 'σαι εσύ.......... * ~
Κράτησε την εικόνα της και το άρωμά της χαραγμένα στη μνήμη του....
με τρόπο τέτοιο που η λήθη να μην τα ακουμπήσει....ας άγγιζε ότι άλλο ήθελε...μα αυτά ήταν δικά του...κατά δικά του....φυλαγμένα καλά σε ένα συρταρι στο βάθος της καρδιάς....και κάποιες νύχτες....να ...σα κι αυτή....τα ανέρυσε γιατί του έλειπε....κάτι από γιασεμί και κάτι απο...ναι...από εκείνη.....άρωμα ενός παλιού και νέου καιρού.....
~* .......Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω.........* ~
Ναι....Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου ......
Γι' αυτό, για να σε ξανά συναντήσω.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου