Ένα μείγμα διαφόρων ουσιών με ευχάριστη οσμή.Τα αρώματα μπορούν να ταξινομηθούν με βάση:
α) τον τύπο οσμής , ο οποίος περιλαμβάνει 18 σειρές τριαντάφυλλου, άνθους πορτοκαλιας, γιασεμιού, βάλσαμου,βιολέτας, καμφοράς,πολυάνθεμου,κίτρου,μέντας,γαρίφαλου,γλυκάνισου,δρόγης,μόσχου,σαντάλου, αμύγδαλου,πικραμύγδαλου,φρούτων.
β) την προέλευση :φυτική, ζωϊκή ή συνθετική.
γ) και την πτητικότητα:οσμές δοκιμής,ελαφρές πιό έντονες και σταθερές.
Τα συστατικά των αρωμάτων είναι ο διαλύτης,το στερεωτικό και το αιθέριο έλαιο.Ο
διαλύτης αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του αρώματος και χρησιμεύει στην αραίωση της έντονης οσμής του αιθέριου έλαιου.
Κατά την αρχαιότητα,ο πιό συνήθης διαλύτης ήταν το ελαιόλαδο,καθώς είναι καλό διαλυτικό πολλών αρωματικών ουσιων και έχει το ίδιο έντονη οσμή.Σήμερα χρησιμοποιήται περισσότερο η αιθθυλική αλκοόλη, η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι είναι άχρωμη,έχει ελαφριά οσμή και είναι καλύτερος διαλύτης απο το ελαιόλαδο.
Το στερεωτικό χρησιμεύει για να ελλατώνει και να εξισώνει τις ταχύτητες εξάτμισης των διάφορων αρωματικων συστατικών.Τα στερεωτικά μπορεί να είναι άοσμα ή να έχουν τη δική τους ιδιαίτερη οσμή,η οποία πρέπει να ταιριάζει με το δεδομένο ά. των αρωματικών ουσιών.
Από τα διάφορα στερεωτικά αξίζει να αναφερθούν μερικά προϊόντα όπως ο μόσχος, το ζίβεθο και η φαιά άμπρα,αντίστοιχα προϊόντα έκκρισης του μόσχου του μοσχόφυλλου, της μοσχογαλής,και του φυσητήρα.Εκτός από τα ζωικά στερεωτικά,χρησιμοποιούνται επίσεις στερεωτικα φυτικής προέλευσης ( φυτική άμπρα, λιβάνι κ.α.) και στερεωτικά συνθετικής προέλευσης ( ο μόσχος ξυλολίου που έχει ίδια οσμή με το μόσχο, ο διαιθιλικός εστέρας κ.α.)
Τα αιθέρια έλαια είναι οι ουσίεςπου προσδίδουν στο άρωμα τον χαρακτηριστικό τόνο.Παρασκεύζονταισυνθετικά.Τα αιθέρια έλαια είναι έλαια με μεγάλη πτητικότητα και αποτελούν τα προϊόντα μεταβολισμού των φυτών, ενώ εξάγονται από τα άνθη ή από άλλα μέρη του φυτού.Για την εξαγωγή τους χρησιμοποιούνται πολλές μεθόδοι , συμαντικότερες από τις οποίες είναι η απόσταξη, η έκθλιψη με ψύξη, η μακεροποίηση είναι απόσταξη ( εκχύλιση με λίπος σε θέρμανση ) και η χρησιμοποίηση πτητικών διαλυτών.
Η απόσταξη είναιη μέθοδος που χρησιμοποιήται περισσότερο για την εξαγωγή των αιθέριων ελαίων, καθώς είναι η οικονομικότερη διαδικασία και αποδίδει καθαρά προϊόντα.το νερό που παραμένει μετά την απόσταξη περιέχει ακόμα σημαντική ποσότητα διαλυμένου αιθέριου ελαίου και προσφέρεται στο εμπόριο με τις ονομασίες ροδόνερο ,ανθόνερο κτλ.Το μειονέκτιμα αυτής τις μεθόδου είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξαγωγή μερικών αιθέριων ελαίων, τα οποία θα αλλοιώνονταν από τις υψηλές θερμοκρασίες.Η διαδικασία της έκθλιψης χρησιμοποιήται κυρίως για την εξαγωγή αιθέριου ελαίου από τολεμόνι, το πορτοκάλι το περγαμόντο κ.α.
Η μέθοδος συνιστάται στο στίψιμο της φλούδας των καρπών με σπογγους, μέσα στα οπία συλλέγονται τα αιθέρια έλαια,τα τελευταία διαχωρίζονται έπειτα απο τις ακαθαρσίες με απόχυση..........................
Σύμφωνα με τις σύνχρονες θεωρίες για την αντίληψη των οσμών , επειδή η μοριακή δομή και η παρουσία ορσμένων χαρακτηριστηκών ομάδων έχουν μεγάλη σημασία, συμπεραίνεται ότι μπορούν να ληφθούν όμοιες ουσίες από ουσίες που έχουν διαφορετική χημική σύνθεση αλλά και ίδια δομή....
ΙΣΤΟΡΙΑ
Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι έκαιγαν αρωματικές ρητίνες ( κυπαρίσι, λιβάνι, σάνταλο) που χρησιμοποιούσαν για θυμίαμα.Αξίζει να σημειωθεί πως η γαλλική λέξη parfum και η ιταλική parfumo προέρχονται απο τη λατινική φράση per fumum ( με καπνό).
Η τελετουργία του αρωματισμου αποτελούσε βασικό στοιχείο στη θρησκεία πολλων λαών( για παραδειγμα οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν άρωμα στην ταρίχευση των νεκρών ).Η χρήση άρωμα με την σύνχρονη έννοια ,δηλαδή αυτή των εύοσμων μειγμάτων , πέρασε από τους Αιγύπτιους και από άλλους λαούς της Ανατολής στους υπόλοιπους....
Στη Ρώμη κατα την αυτοκρατορική περίοδο , η χρήση αυτή ξεπέρασε κάθε μέτρο.....Η χρήση των αρωμάτων περιορίστηκε κατά τον Μεσαίωνα με την επίδραση της αυστηρης χριστιανικής ηθικής, όμως γνώρισε νέα άνθιση χάρη στην ανακάληψη εμπορικών δρόμων προς την Ανατολή,από όπου προέρχονταν και οι πιό περιζήτητεσ αρωματικεσ ουσίες.Στην Ιταλία κατα την αναγέννηση , συνηθήζονταν στις γιορτές η τις συνεστιάσεις να τρίβουν με αρωματικες αλειφές ακόμα και τα αντικείμενα........
Η Ιταλία εξακολουθούσε να κατέχει την πρώτη θέση στην παραγωγή αρωμάτων μέχρι και τον 17ο αι. Στα τέλη του αιώνα αυτού τα γαλλικά αρώματα αποτέλεσαν τον συμαντικότερο ανταγωνιστη της Ιταλικής παραγωγής και σταδιακά απέκτησαν στο διεθνές πεδίο την φήμη που έχουν μέχρι σήμερα....
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΔΟΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου