~ * Φωνές από τον 19ο αιώνα: Οι ηχογραφήσεις του Γκράχαμ Μπελ * ~

Νέες τεχνολογίες επέτρεψαν την ακρόαση ηχογραφήσεων από τα πειράματα του διάσημου εφευρέτη τη δεκαετία του 1880.

Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ένας από τους πιο διάσημους εφευρέτες της ιστορίας, προέβλεψε πολλές από τις τεχνολογίες που θα αποτελούσαν αναπόσπαστα κομμάτια του μέλλοντος, όπως το τηλέφωνο- αλλά σίγουρα δεν θα περίμενε να ακουστεί η φωνή του εν έτει 2011 σε ένα εργαστήριο, με επιστήμονες, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους να ακούν.

«Να ζει κανείς ή να μη ζει…» η φωνή ενός άνδρα ακούγεται από ένα ηχείο στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Ο ομιλητής απαγγέλλει ένα κομμάτι από τον «Άμλετ», με έναν πράσινο κέρινο δίσκο να «ζωντανεύει» τα ηχεία του υπολογιστή.

Οι ηχογραφήσεις αυτές είχαν αποθηκευτεί στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν για διάστημα μεγαλύτερο του ενός αιώνα, και είχαν θεωρηθεί άχρηστες, καθώς η τεχνολογία δεν επέτρεπε την αναπαραγωγή τους- ωστόσο αυτό άλλαξε πρόσφατα, επιτρέποντας μία μοναδική ματιά στην «αυγή» της εποχής της πληροφορικής, όταν οι εφευρέτες αγωνίζονταν για να κατοχυρώσουν ευρεσιτεχνίες για τα πρώτα τηλέφωνα και τους φωνογράφους.

Μία εγγραφή σε ένα χάλκινο δίσκο έχει κάποιον μετρά από το 1 ως το 6. Επίσης, μία άλλη περιέχει μία…απογοήτευση: «Η Μαίρη είχε ένα μικρό αρνί, με προβιά λευκή σαν χιόνι. Όπου πήγαινε η Μαίρη…ωχ, όχι!», ακούγεται από τα ηχεία, πριν η ηχογράφηση σταματήσει λόγω κάποιου τεχνικού προβλήματος.

Περίπου 200 πειραματικές εγγραφές από το εργαστήριο του Μπελ ήταν αποθηκευμένες στο Σμιθσόνιαν, όπου οι εφευρέτες της εποχής έστελναν στοιχεία για τις εφευρέσεις τους, ελπίζοντας να τις κατοχυρώσουν πρώτοι. «Αυτό το υλικό κάνει να σηκώνονται τρίχες στο σβέρκο μου» λέει η Καρλίν Στίβενς, στέλεχος του Εθνικού Μουσείου Αμερικανικής Ιστορίας, όπου και παίχτηκαν οι εν λόγω εγγραφές. «Είναι το παρελθόν το οποίο μας μιλάει με έναν τρόπο που δεν έχουμε ακούσει ξανά».

Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου συνεργάστηκε με το Εθνικό Εργαστήριο Λώρενς Μπέρκλεϊ, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια/ Μπέρκλεϊ, για να γίνει δυνατή η πρώτη ακρόαση αυτών των ηχογραφήσεων. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια και ένα εκατομμύριο δολάριο για να αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία ώστε να γίνουν ψηφιακές σαρώσεις υψηλής ανάλυσης των εν λόγω δίσκων.

www.kathimerini.g