~ * ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ..... * ~

Στην αρχή ήταν μια μικρή χαραμάδα ……ίσα – ίσα που την πρόσεχες , πέρναγες ξανά και ξανά από μπροστά της ……. την έβλεπες και πολλές φορές δεν της έδινες σημασία……

       Μια μέρα κοντοστάθηκες …… την κοίταζες  και αναρωτιόσουν τι να κρύβεται από πίσω της ……..και τι είναι αυτό το φώς που τρυπώνει από εκεί……… το έβλεπες μα δεν έδινες σημασία….. είχες άλλα πιο σημαντικά “ πράγματα ” να κάνεις……..

             Μα σιγά σιγά η τρυπούλα αυτή άνοιγε όλο και περισσότερο………… και όλο και πιο πολύ φώς έμπαινε μέσα……. ως που άρχισε να σου τραβάει την προσοχή…… κι αρχίζεις να σκάβεις για να δείς από πού έρχεται όλο αυτό ……… τα χέρια σου πονάνε από το σκάψιμο….. ….. μα λές λίγο ακόμα…… έχουν αρχίσει και ματώνουν …….μα δεν σταματάς ……… λές λίγο ακόμα……… ο πόνος έχει ήδη φτάσει βαθειά στην ψυχή………. μα εσύ επιμένεις γιατί ξέρεις πως θές λίγο ακόμα……….

    Και τώρα η χαραμάδα έχει γίνει πόρτα ……. μια πόρτα ορθάνοιχτη και σύ……. είσαι έτοιμη  να τη διαβείς ……….. στέκεσαι και κοιτάζεις αυτό το φώς που σε λούζει και σου ζεσταίνει την καρδιά και αναρωτιέσαι …..το σκοτάδι δε σε φόβισε γιατί καταβάθος ήξερες πως το φως που σε συντρόφευε για να βγείς από εκεί……. τελικά ήταν το δικό σου ……….κι έτσι κάνεις το πρώτο σου βήμα……… δειλά – δειλά στην αρχή αλλά χωρίς φόβο γιατί ξέρεις  πώς όλα έχουν μπεί στο δρόμο τους και πως ένα καλύτερο αύριο πια σε περιμένει……….