Ο Κελεός αυτός ήταν ήρωας στην Κρήτη, ο οποίος μαζί με τους συντρόφους του Αιγωλιό, Λάιο και Κέρβερο, προσπάθησε να κλέψει μέλι από το ιερό σπήλαιο της Ίδης, όπου είχε γεννηθεί ο Δίας, το Ιδαίο Άντρο. Η σπηλιά αυτή ήταν απαγορευμένος τόπος (άβατο) όχι μόνο για τους θνητούς, αλλά και για τους ίδιους τους θεούς. Οι κλέφτες θωρακίστηκαν με φύλλα χαλκού για να αποφύγουν τα τσιμπήματα των μελισσών που άλλοτε είχαν θρέψει με το μέλι τους τον Δία όταν ήταν βρέφος. Μόλις έφθασαν ο Κελεός και οι άλλοι έξω από το σπήλαιο, ο Δίας θύμωσε και ήταν έτοιμος να τους κεραυνοβολήσει. Παρενέβηκαν τότε οι Μοίρες και η Θέμις, λέγοντάς του να μην το επιχειρήσει, επειδή ακριβώς ο χώρος ήταν ιερός και δεν έπρεπε να μιανθεί με ανθρωποκτονία κατά κανένα τρόπο. Τότε ο Δίας μεταμόρφωσε τους κλέφτες σε οιωνούς, δηλαδή σε πουλιά. Τα πουλιά αυτά έβλεπαν στην αρχαιότητα οι προσκυνητές να βγαίνουν από την άγια σπηλιά, όπου προφανώς είχαν τις φωλιές τους, και τα θεωρούσαν «καλούς οιωνούς», πουλιά δηλαδή που προ-οιωνίζονταν καλά συμβάντα, καθώς προέρχονταν από το Ιδαίο Άντρο, από όπου προήλθε και ο πατέρας «θεών τε ανθρώπων τε», ο Δίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου