Θάλασσα , αδερφή , κυρά, μου…
δείχτου ξανά το δρόμο…..
μην τον αφήσεις μόνο….
θερμά παρακαλώ……….
Βάλε σημάδι τα όστρακα…..
τις ανεμώνες μίτο….
απ’ το λαβύρινθο αυτό…….
το μονοπάτι το ιερό……….
Και σύ κυρά μου του βυθού………….
ένα μου δάκρυ πήρες …….
δώστου το σε παρακαλώ……
για να ακούει το χτύπο………….
Να νοιώσει εκείνο το άγγιγμα …..
το απαλό το χάδι…..
να ακούσει και τον ψίθυρο……
που στέλνω κάθε βράδυ………
Να ξέρει πως είμαι δίπλα του…..
ακόμα κι αν δεν είμαι…..
να νοιώθει την ανάσα μου……..
και της καρδιάς τον ήχο……….
Αγκαλιασέ με ουρανέ..............
Θαλασσα κυρα...μανα.κι'αδερφη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην λατρευω την θαλασσα...και ειμαι απο τους τυχερους πιστευω,γιατι η ακτη της βρισκεται 50 μετρα απο το σπιτι μου...
"Αγκαλιασε με Ουρανε...
Γελασε κι'αστραψε για με.."
Πολυ ομορφο το blog Μυρσινη...
~ * .....σαν φτάσει η αγάπη την αυγή
ΑπάντησηΔιαγραφήνα'χει στερέψει η πληγή.......... * ~
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ........ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΟΝ ΗΧΟ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ......ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ.....
ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΟΥ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΘΕΛΩ......
ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ .....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!.........