Μες της νυχτιάς τη σιγαλιά,
έλα ψιθύρισε μου ,
το χέρι κράτα μου ξανά,
φως μου και οδηγέ μου..............
Τα κύματα σου έχω πει ,
εγώ θα ηρεμήσω,
ένα σημάδι σου σα δω,
πως θα γυρίσεις πίσω...........
Μες του ονείρου τις σκιές ,
δε θα γυρνάς καλέ μου,
ελεύθερος θα ζεις ξανά,
στις παρυφές του ανέμου.........
Των άστρων πια εσύ,
ξανά οδηγός ,
και του μεγάλου ήλιου,
στα χέρια σου τον άνεμο,
θα ορίζεις και τους μύλους ..............
Από τη λήθη τώρα πια ,
να βγείς εγώ ζητάω,
και η ζωή μου πίσω ξανά,
πάλι αναζητάω..............
Μα εσύ είσαι πια πιο δυνατός,
μπορείς πολλά να αντέξεις ,
μην παραδώσεις έτσι απλά,
προτού να το παλέψεις ..............
Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά,
μα αν τύχει εκεί και πάει,
σε σας πίσω καρδούλα μου,
πάντοτε σταματάει............
Τα κύματα γι ‘αυτό εγώ,
για σένα θα μαγέψω ,
το αγέρι που φυσά εδώ ,
στο χέρι θα το δέσω,
και τη φωτιά ψυχούλα μου,
για σένα θα γητέψω...............
Τον ψίθυρο σου τώρα εγώ,
καλά θα τον φυλάξω,
το βήμα κάνε τώρα εσύ ,
για να βρεθώ κοντά σου.............
Κι αν το ταξίδι είναι δύσκολο,
στο χρόνο να γυρίσεις ,
με τον αέρα εγώ μιλώ ,
εσύ να ηρεμήσεις.............
Την πένα και τον πάπυρο ,
στα χέρια μου θα πιάσω,
στιχάκια να σου δώσω ,
ως που να σ’ανταμώσω.............
Μη μείνεις άλλο στη σιωπή ,
χάρη σου το ζητάω,
να σ’ ακουμπήσω δεν μπορώ,
μονάχα να σε νοιώσω............
Γλιστρά το αγέρι απαλά ,
μέσα απ ‘ τα δάκτυλα μου ,
το πέρασμα τώρα άνοιξε ,
και έλα εδώ κοντά μου...........
Εφτά φορές θα σου το πώ,
κι εφτά θα σε ζητήσω,
και απ ‘τους εφτά τους ουρανούς ,
τον κόσμο θα σου δείξω,
όπως μου έμαθες εσύ,
πριν φύγεις άγγελε μου..............
http://ek39.wordpress.com/page/14/
ΑπάντησηΔιαγραφή