Είναι τώρα πολύ εύκολο να γράψω
παραμύθια,
και είναι ακόμα πιο εύκολο να κρύψω
την αλήθεια...............
Τα κύματα εγώ μπορώ,
με μιας να τα ταράξω,
και τ ‘ άστρα πουν στον ουρανό ,
να σου τα κατεβάσω...........
Σε εποχές αλλοτινές,
ψιθύριζα του ανέμου
να μην ξεχάσει να σου πει,
πως είμαι εδώ καλέ μου ..............
Κι αν η ψυχή σου είναι βαριά,
από την τόση θλίψη,
τον άνεμο παρακαλώ να ‘ρθει
να τη φυσήξει.............
Και τη φωτιά παρακαλώ,
όλα πια να τα κάψει,
κι ως την αυγή ψυχούλα μου,
τ’ άσχημα να ‘χει θάψει............
Με το νερό να ξεπλυθείς ,
πόνους να αφήσεις πίσω,
στο χρόνο να ‘ρθεις τούτο εδώ,
ξανά θα σου ζητήσω.............
Μην έρθεις μόνος να χαρείς ,
θερμά παρακαλάω,
κομμάτι της ψυχούλας μου ,
σπλάχνο, μικρό ζητάω...........
Κι αν τύχει και το θυμηθείς ,
που είναι πια κρυμμένο,
φέρτο μου σε παρακαλώ ,
αιώνες περιμένω..............
Βίαια χωριστήκαμε και ψάχνουμε
στη δίνη,
ετούτου του χρόνου που γυρνά
τίποτε να μη γίνει...........
Αν δεν το βρούμε αυτό εμείς ,
στις θάλασσες του ονείρου,
ταξιδευτές πλανιόμαστε,
στον κόσμο του απείρου..............
Ξέρω πως τώρα πια είσαι εδώ,
ακούς, βλέπεις , διαβάζεις ,
προσπάθησε ψυχούλα μου ,
τώρα πια να μας φτάσεις ..........
Τρέξε πριν να είναι πια αργά ,
και κλείσει πάλι ο χρόνος ,
εδώ που όλοι ήρθανε ,
εσύ μη μείνεις μόνος .............
Στα κύματα εγώ εδώ ,
θα βγώ να τους μιλήσω ,
τον ερχομό σου προς τα εδώ ,
για να τον ηρεμήσω..........
Και του αέρα θα του πω ,
πως είσαι ο άνθρωπος μου ,
να σταματήσει να φυσά ,
δρόμο να σου ανοίξει ,
το μακρινό το σπλάχνο μου,
πίσω , μήπως γυρίσει............
Και το αστέρι αυτό εκεί ,
πυξίδα να σου γίνει ,
να ξεχωρίσεις τ ‘άστρο μου,
πριν να σε βρούν εκείνοι............
Κι αν το δρόμο τώρα εσύ ,
φοβάσαι μήπως χάσεις ,
μη κάνεις πίσω , μη σκιαχτείς ,
στο πέρασμα θα φτάσεις..........
Και μη φοβάσαι τώρα πια,
μη δε τα καταφέρεις ,
τα δύσκολα περάσανε ,
δυνάμωσες το ξέρεις ................
Στου κόσμου τον ωκεανό ,
εγώ σας περιμένω,
μα έγινε η καρδιά νεκρή ,
αιώνες να προσμένω...........
Κι αν τώρα πια εγώ εδώ,
προφητικά μιλάω ,
δεν είναι πως σε ξέχασα,
μα αρχίζω να γερνάω..........
Όχι το σώμα μα η ψυχή ,
τον κύρη της γυρεύει,
και το μικρούλι της να δεί ,
λαχτάρα την κυριεύει ............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου