Το δρόμο μου πήρα,
στα μάτια μου αρμύρα,
στα χέρια πικρή μοναξιά.
Οι άνθρωποι ξένοι,
φωλιά γκρεμισμένη
το σπίτι μου εκεί μακριά.
Μεσ' στ' ανεμοβρόχια,
παράπονο η φτώχεια
κι η αγάπη μου ένας καημός,
μα χαμογελούσα και μονολογούσα
μετά το σκοτάδι το φως...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου