Ακους τον ψιθυρο τα βραδια...μα μενει παντα ψιθυρος....νοιωθεις το αγγιγμα ...μα μοιαζει με μακρινο αποηχο καποιου παλιου καιρου........δακρυζει η καρδια.......μα μεσα σε καθε δακρυ ....κρυβεται ενας απεραντος ωκαιανος απο αστερια...........Μικρα πολυτιμα διαμαντια κρατημενα στα βαθος της ψυχης.....φυλαγμενα.....Εισαι εκει.......Ακους.......Βγηκαν βολτα τα θερια και παλι......τα ακους απο δω....ετοιμαζονται ξανα...αιμα ζητανε ...ματωσε αποψε η καρδια απο ολο αυτο........απο το χτες μου στο παρων.........Τα ακους......
~ * Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι στο Αιγαίο να δίνω φιλιά..... Λευτεριά στους ανέμους ζητάω έχω πάψει να είμαι θνητός ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω δίχως σώμα χρυσός αετός.........* ~
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου