~ * ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ * ~

Λάμπουν τα αστέρια

στον ουρανό,

το φεγγαράκι

λάμπει κι αυτό.

Ένα παιδάκι

ακουμπισμένο,

σε παραθύρι

μισανοιγμένο.

Τα δαχτυλάκια του

πότε μετράει,

πότε τα αστέρια

ψηλά κοιτάει.

Τώρα εμέτρησε

ως το εννέα,

μα είν' ακόμα

τόσα πολλά.

Εκείνο άραγε

το' χει μετρήσει ?

αχ! πρέπει πάλι

να ξαναρχίσει........

Σε λίγο χώνεται

γλυκά γλυκά,

μες της μανούλας του

την αγκαλιά.

Κι ως το χαίδεύουνε

τα δυό της χέρια,

ξεχνάει μέτρημα,

ξεχνάει αστέρια.............

ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΒΑΛΙΑ - ΓΟΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ