Όπως μυστικά και ήσυχα
οι βροχές μιλούν στα πέλαγα,
να 'μουν προσευχή, να ημέρευα
της ζωής σου τα ανήσυχα.
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ' τον καθρέφτη,
κι απ' το κελί μου με τραβάς...
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ' τον καθρέφτη,
και πέφτεις και μαζεύεις τα κομμάτια μου.
Και μπροστά στο τέλος το άγιο,
θα φυλάω ένα πέρασμα,
στων αιώνων το συγκέρασμα,
να σε συναντήσω κι αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου