.jpg)
Απολιθωμένες μικροσκοπικές αρχαίες πατημασιές που βρέθηκαν στην Πολωνία αποτελούν ίχνη από τους παλαιότερους πρωτο-δεινοσαύρους που έχουν ποτέ βρεθεί. Δείχνουν ότι οι πρόγονοι των κατοπινών τεράστιων βροντόσαυρων και τυραννόσαυρων είχαν μέγεθος μικρής γάτας, ζύγιζαν ένα έως δύο κιλά και ζούσαν κοντά σε ποτάμια. Επιπλέον, η ανακάλυψη «σπρώχνει» ακόμα πιο πίσω στον χρόνο, μέχρι και εννέα εκατ. χρόνια νωρίτερα από όσο πίστευαν οι επιστήμονες, την εμφάνιση των προγόνων των δεινοσαύρων.
Η ανακάλυψη και μελέτη των απολιθωμάτων, υπό τον παλαιοντολόγο Στέφεν Μπρουσάτε του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Ν. Υόρκης, σε συνεργασία με παλαιοντολόγους από το πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, παρουσιάστηκε στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings B» της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και το BBC.
Τα απολιθώματα, που βρέθηκαν σε τρία σημεία στα πολωνικά Όρη του Τιμίου Σταυρού, περιλαμβάνουν πατημασιές ενός από τα σπανιότερα προγονικά είδη δεινοσαύρων, του Προροτοδάχτυλου, που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «δεινοσαυρόμορφων». Οι μικρές πατημασιές - μήκους δύο έως τεσσάρων εκατοστών - υπολογίζεται ότι έγιναν πριν από 249 έως 251 εκατ. χρόνια, περίπου πέντε έως εννέα εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από τα προηγούμενα παλαιότερα ίχνη του Προροτοδάχτυλου.
Τα αποτυπώματα ενισχύουν μια νέα θεωρία, ότι οι πρώτοι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν λίγα μόλις εκατομμύρια χρόνια (ίσως μόνο δύο) μετά τη μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση όλων των εποχών των ειδών του πλανήτη μας κατά την Πέρμια - Τριάσια περίοδο, όπου χάθηκε πάνω από το 90% των έμβιων όντων (για άγνωστους λόγους, πιθανώς εξαιτίας κλιματικής αλλαγής και τεράστιων εκρήξεων ηφαιστείων).
Μέχρι σήμερα οι παλαιοντολόγοι πίστευαν ότι οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν αρκετά μετά (15 έως 20 εκατ. χρόνια) από την Πέρμια καταστροφή, όταν πια ο πλανήτης είχε γίνει ξανά πιο φιλόξενος για τη ζωή. Όμως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η εμφάνιση των δεινοσαύρων έγινε πολύ νωρίτερα και μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν η Πέρμια μαζική εξαφάνιση ειδών και των αντιπάλων τους, αυτή που άνοιξε το δρόμο για τους δεινόσαυρους.
Στην αρχή της εξελικτικής ιστορίας τους οι δεινόσαυροι και οι στενοί συγγενείς τους ήσαν λίγα σε αριθμό, κυρίως μικρού μεγέθους τετράποδα πλάσματα, που ζούσαν στη σκιά των πολύ περισσότερων και μεγαλύτερων "ξαδέλφων" τους που έμοιαζαν με κροκόδειλους. Αυτοί οι πρώτοι δεινόσαυροι όμως μέσα στα επόμενα 50 εκατ. χρόνια πολλαπλασιάστηκαν και διαφοροποιήθηκαν σε εντυπωσιακό βαθμό, αποκτώντας σε μερικές περιπτώσεις τεράστιο μέγεθος και τρομερές ικανότητες, με συνέπεια να κυριαρχήσουν στη Γη. Τελικά, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από τη Γη πριν από 65 εκατ. χρόνια, μετά από μια νέα μαζική καταστροφή και εξαφάνιση ειδών, που πιθανότατα οφειλόταν σε πτώση αστεροειδούς.
Οι ερευνητές επίσης ανακάλυψαν πατημασιές λίγο πιο πρόσφατες (πριν από 246 εκατ. χρόνια), οι οποίες είναι οι παλαιότερες που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί από δίποδους δεινόσαυρους (του είδους «Σφινγκόπους»).
Η ανακάλυψη και μελέτη των απολιθωμάτων, υπό τον παλαιοντολόγο Στέφεν Μπρουσάτε του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Ν. Υόρκης, σε συνεργασία με παλαιοντολόγους από το πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, παρουσιάστηκε στο περιοδικό βιολογίας «Proceedings B» της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και το BBC.
Τα απολιθώματα, που βρέθηκαν σε τρία σημεία στα πολωνικά Όρη του Τιμίου Σταυρού, περιλαμβάνουν πατημασιές ενός από τα σπανιότερα προγονικά είδη δεινοσαύρων, του Προροτοδάχτυλου, που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «δεινοσαυρόμορφων». Οι μικρές πατημασιές - μήκους δύο έως τεσσάρων εκατοστών - υπολογίζεται ότι έγιναν πριν από 249 έως 251 εκατ. χρόνια, περίπου πέντε έως εννέα εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από τα προηγούμενα παλαιότερα ίχνη του Προροτοδάχτυλου.
Τα αποτυπώματα ενισχύουν μια νέα θεωρία, ότι οι πρώτοι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν λίγα μόλις εκατομμύρια χρόνια (ίσως μόνο δύο) μετά τη μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση όλων των εποχών των ειδών του πλανήτη μας κατά την Πέρμια - Τριάσια περίοδο, όπου χάθηκε πάνω από το 90% των έμβιων όντων (για άγνωστους λόγους, πιθανώς εξαιτίας κλιματικής αλλαγής και τεράστιων εκρήξεων ηφαιστείων).
Μέχρι σήμερα οι παλαιοντολόγοι πίστευαν ότι οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν αρκετά μετά (15 έως 20 εκατ. χρόνια) από την Πέρμια καταστροφή, όταν πια ο πλανήτης είχε γίνει ξανά πιο φιλόξενος για τη ζωή. Όμως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η εμφάνιση των δεινοσαύρων έγινε πολύ νωρίτερα και μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν η Πέρμια μαζική εξαφάνιση ειδών και των αντιπάλων τους, αυτή που άνοιξε το δρόμο για τους δεινόσαυρους.
Στην αρχή της εξελικτικής ιστορίας τους οι δεινόσαυροι και οι στενοί συγγενείς τους ήσαν λίγα σε αριθμό, κυρίως μικρού μεγέθους τετράποδα πλάσματα, που ζούσαν στη σκιά των πολύ περισσότερων και μεγαλύτερων "ξαδέλφων" τους που έμοιαζαν με κροκόδειλους. Αυτοί οι πρώτοι δεινόσαυροι όμως μέσα στα επόμενα 50 εκατ. χρόνια πολλαπλασιάστηκαν και διαφοροποιήθηκαν σε εντυπωσιακό βαθμό, αποκτώντας σε μερικές περιπτώσεις τεράστιο μέγεθος και τρομερές ικανότητες, με συνέπεια να κυριαρχήσουν στη Γη. Τελικά, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από τη Γη πριν από 65 εκατ. χρόνια, μετά από μια νέα μαζική καταστροφή και εξαφάνιση ειδών, που πιθανότατα οφειλόταν σε πτώση αστεροειδούς.
Οι ερευνητές επίσης ανακάλυψαν πατημασιές λίγο πιο πρόσφατες (πριν από 246 εκατ. χρόνια), οι οποίες είναι οι παλαιότερες που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί από δίποδους δεινόσαυρους (του είδους «Σφινγκόπους»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου