Η μοναχικότητα είναι όμορφη...μεγαλειώδες.....θετική......Η μοναξιά είναι φτωχή....μίζερη.....αρνητική....καταθλιπτική......
Όλοι το βάζουν στα πόδια και τρέχουν μακριά απο τη μοναξιά....Μοιάζει σαν πληγή και πονάει.....Για να ξεφύγεις από αυτήν ο μόνος τρόπος είναι να βρίσκεσαι μέσα στο πλήθος....να είσαι μέρος της κοινωνίας ...να έχεις φίλους.....
Μέσα στο πλήθος , προσπαθείς να ξεχάσεις τη μοναξιά σου .....
Κανένας όμως δεν έχει καταφέρει να τη ξεχάσει.....Προσπαθείς να ξεχάσεις αυτό που είναι μέσα στη φύση σου.....να το αγνοήσεις ...μα δεν μπορείς.......Παρουσιάζεται συνεχώς μπροστά σου!!!.....
Οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ να μείνουν μόνοι τους ...με τον εαυτό τους.....που κάνουν ένα σωρό ανόητα πράγματα ....όπως να παίζουν χαρτιά ή σκάκι μόνοι τους....να βλέπουν τηλεόραση ή να γίνονται εργασιομανείς......
Ποιός σου είπε ότι το να μένει μόνος σου είναι τόσο τρομερό???.....
Εκείνοι που γνωρίζουν τη μοναχικότητα λένε ότι δεν υπάρχει τίποτε πιό όμορφο......πιό ειρηνικό.....πιό χαρούμενο από το να μένεις μόνος σου.....Εσύ όμως ακούς το πλήθος.....
Οι άνθρωποι που έχουν μπερδέψει τη μοναξιά με τη μοναχικότητα είναι η πλειοψηφία......
οπότε ποιός ασχολείται με τους λίγους?......
Αυτοί είναι μεμονομένα άτομα....οπότε μπορεί να κάνουν λάθος...αλλά εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορεί να κάνουν λάθος......Και εκατομμύρια άνθρωποι συμφωνούν ότι το να μένεις μόνος σου είναι η χειρότερη εμπειρία της ζωής.....ότι είναι κόλαση......
Κάθε σχέση όμως που δημιουργείται εξαιτίας του φόβου της μοναξιάς ...όχι μόνο δεν μπορεί να δώσει χαρά....αλλά η ίδια της η ρίζα είναι δηλητηριασμένη.....Δεν αγαπάς το συντροφό σου ....απλώς τον χρησημοποιείς....για να μην νοιώθεις μοναξιά......Ούτε εσύ αγαπιέσαι......απλώς σε χρησημοποιούν με τον ίδιο τρόπο.......
Και ασφαλώς στο όνομα της αγάπης μπορούν να συμβούν τα ...πάντα.....εκτός από την αγάπη.....Μπορεί να συμβούν καυγάδες αλλά κι αυτούς τους θεωρείς προτιμότερους γιατί σε κάνουν να ξεχνάς τη μοναξιά σου.......
Η αγάπη όμως Δ Ε Ν μπορεί να συμβεί, επειδή Δ Ε Ν υπάρχει το βασικό θεμέλιο αγάπης.....Η αγάπη Δ Ε Ν μεγαλώνει μέσα στο φόβο.....το να σχετίζεσαι με τους άλλους δεν είναι τίποτε άλλο από φυγή.......
Μόνο όταν συντονιστείς με τη μοναχικότητά σου , είσαι σε θέση να σχετιστείς μς άλλους......τότε οι σχέσεις σου δίνουν μεγάλη χαρά ....επειδή Δ Ε Ν προέρχονται απο το φόβο......Μόνο όταν ανακαλύψεις τη μοναχικότητά σου μπορείς να ασχοληθείς δημιουργηκά με ότι κάνεις.....γιατί τότε οι ασχολείες σου δεν θα είναι φυγή.....αλλά θα εκφράζεσαι μέσα από ότι κάνεις........
Το πρώτο πράγμα όμως είναι το να γνωρίσεις απόλυτα τη μοναξιά σου.....Αυτό...το να δραπετεύεις απο τον εαυτό σου......το έχεις μάθει από το πλήθος......
Επειδή δραπετεύουν οι άλλοι, δραπετεύεις κι εσύ.....Κάθε παιδί γεννιέται μέσα στο πλήθος κι αρχίζει να μιμείται τους άλλους....έτσι πέφτει στις ίδιες παγίδες που έχουν πέσει και οι άλλοι....και στην ίδια δυστυχία και νομίζει ότι αυτό είναι ζωή......
Και έτσι χάνει εντελώς τη ζωή........
OSHO
Σε ε υ χ α ρ ι σ τ ώ ! ! ! ! ! ! ! ! !.............:)
Δυστυχώς θέλει κόπο να ιππεύσεις την μοναξιά που έχει γεννηθεί εξ'αρχής μέσα μας, για να σε οδηγήσει την μοναχικότητα. Περνάς μέσα απο δύσκολα μονοπάτια, πατάς πάνω στον πόνο σου, σκίζεις ακόμη και τις ίδιες σου τις σάρκες..όμως είναι ο μόνος δρόμος για να σε οδηγήσει πραγματικά στον εαυτό σου..εκεί που εσύ κι ο εαυτός σου θα νιώσεις την πλήρη ολοκλήρωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι απο την άλλη, πάντα τα δύσκολα σε οδηγούν στις επιτυχίες...αξίζει τον κόπο και τον χρόνο...
Πράγματι...αληθεια είναι...μα θέλει και δύναμη και θέληση...κι αν έχεις προσέξει, είναι εκείνοι που δεν τραβουν τα βλέματα....δεν έχουν αναγκη να φωνάξουν ή να κάνουν επίδειξη ή ότι άλλο....και ναι....αξίζει...πάντα αξιζει....:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ....Καλησπέρα!....
Η επίδειξη ίσως είναι μερικές φορές κι ένα μέσο για να επιβραβέυσουμε τον εαυτό μας έμμεσα, για να αποκτήσουμε την αναγνωρισιμότητα απο κάποιους...οπότε θεωρώ πως όταν χρησιμοποιείται με μέτρο και για τέτοιο σκοπό, είναι ευπρόσδεκτη. Εξάλλου, όλοι μας θέλουμε την επιβράβευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα αυτός που θα αναγνωρίσει και θα επιβρεύεσει περισσότερο τον εαυτό μας, είμαστε αποκλειστικά εμείς οι ίδιοι...αλλά αναζητούμε το ίδιο και απο τους άλλους.
Απο την αντίθετη πλευρά, αυτοί που τραβούν τα βλέμματα όπως έγραψες....υπάρχει κάτι για τους οποίους αναφερόταν μια φίλη μου με μία φράση...πως "οι τρύπιοι τενεκέδες κάνουν θόρυβο"!!!
Όμως δεν θέλω να κρίνω τους άλλους!
Παραμένω στο αρχικό σχόλιο, πως θέλει δύναμη και θέληση η μοναχικότητα! Πολλές φορές ανατρέπονται απο την δύναμη της συνήθειάς μας, η οποία μας κάνει έντονα πισωγυρίσματα, παρόλα αυτά αξίζει να απομονωθούμε, ακόμη κι αν δεν το αντέχουμε, ακόμη κι αν κάτι μέσα μας μας αποτρέπει απο αυτό...γιατί τότε συμβαίνει αυτό που κάπου διάβαζα, πως "ο εσωτερικός σου κόσμος θα ξυπνήσει και μέσα απο αυτόν θα βρείς τις λύσεις γιά όλα στην ζωή σου"!!
Ευχαριστώ κι εγώ, καλησπέρα!!
Γειά!!!...Ξέρεις...ναι οκ...αλλά με μέτρο, πως να το πω......θαρρώ πως είναι ο τρόπος που θα δοθεί η επιβραβευση....όταν έχεις ήδη αναγνωρίσει τον εαυτό σου δεν είναι απαραιτητη η επίδειξη...ή ότι άλλο....κάποιες φορές ένα χαμόγελο...ένα νεύμα...είναι αρκετα για να σου δώσουν να καταλάβεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα, όσο για τη συνήθεια....πές μου...είναι πράγματι η συνήθεια ή είναι ο φόβος αυτός που μας κάνει να πισωγυρνάμε?....μην τυχών και δεν τα καταφερουμε...μην...μην....ο φόβος του να κάνουμε βήματα μπροστά....ο φόβος μην εκτεθούμε....
πολλές φορές είναι που έχω αναρωτηθεί τι είναι αυτό που μας κρατά δέσμιους σε μια συνήθεια....περάσαν σχεδόν όλες οι απαντησεις απο το νού μου....μα κατέληγα πάντα στο φόβο του να κινηθούμε...και πάντα με διάφορες δικαιολογίες....
κι όλα αυτά τα καταλαβαίνεις μέσα απο τη μοναχικότητα.....αλλά φυσικά ο τρόπος που ο κάθε ένας μας αντιλαμβάνεται το κάθε τι διαφέρει, οπότε ο καθένας προσπαθεί με το δικό του τρόπο....άλλοι πιο γρήγορα....άλλοι πιο αργά....μα όλοι φτάνουν σε αυτο το σημείο...
Καλησπέρα και πάλι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνήθεια, σημαίνει στασιμότητα.. το αντίθετό της είναι η αλλαγή! Πολλές φορές η προσκόλληση στην συνήθεια και ο φόβος της αλλαγής, είναι οι αιτίες που μας κρατάνε στάσιμους, που ενώ προσπαθούμε να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός, ο κακος μας εαυτός, αυτός που είναι προσκολλημένος στην συνήθεια μας πισωγυρίζει. Δεν είναι εύκολο φυσικά να αποβάλλεις παλιούς τρόπους ζωής και σκέψης, αλλά αν κατά βάθος ζητάμε την αλλαγή, με κόπο και με χρόνο, με 2 βήματα μπροστά κι ένα πίσω, σιγά σιγά θα τα καταφέρουμε!
Η μοναχικότητα, είναι ένα εργαλείο που θα μας φέρει πιο κοντά στον εαυτό μας, στα πραγματικά μας θέλω, πιο κοντά στον προορισμό μας! Αυτή θα μας δείξει τα βήματα που θέλει ο εαυτός μας για να οδηγηθούμε σε ότι αποζητάμε! Δεν είμαι αυτός που έχει κυριεύσει την μοναχικότητα και ζεί αποκλειστικά με την τροφή του εαυτού του, προσπαθώ όμως μέσα απο αυτή να αφιερώσω τον χρόνο και να δώσω την αφορμή στον εαυτό μου να μου μιλήσει, να μου δείξει τα θέλω και τον δρόμο! Είναι γόνιμη η απομόνωση, όταν μέσα σε αυτή είσαι πραγματικά εσύ κι ο εαυτός σου!!!
Καλώς ήλθες!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου....είτε έτσι ...είτε αλλιώς τίποτα δεν μας έχει έρθει με οδηγίες χρήσεως...οπότε το θεωρώ " λογικό " να πηγαίνουμε σιγα....
Ναι!!!.....η μοναχικότητα είναι εκείνη που σου δείχνει το δρόμο και στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά....
Κανένας δεν μπορεί να ζήσει μόνο με την πνευματική τροφή...θα πάρω πίσω το κανένας....είναι ελάχιστοι εκείνοι που το έχουν καταφέρει και άξιοι θαυμασμού θαρρώ....και ίσως λίγοι περισσότεροι εκείνοι που πραγματικά έχουν καταφέρει να ακούσουν αυτό που ο εαυτός τους έχει να τους πεί....αλλά για να φτάσει εκεί κάποιος θα πρέπει να έχει καταφέρει μέσα απο τη μοναχικότητα να έρθει σε πλήρη γαλήνη και ηρεμία...ισσοροποιά αν θές.....για να δεχτεί τον ευατό του και να ακούσει εκείνο που έχει να του πεί....συνήθως ξεχνάμε ότι εμεις κι ο εαυτός μας είμαστε ένα....
καλησπέρα!!.....