Κι όμως να περπατώ μες τον ύπνο σου εγώ
Και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
Πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά............
Κανείς δεν θα μπορέσει μου 'χες πει
Ποτέ να μ' αγαπήσει όπως εσύ..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου