~ * «Φως» σε αρχαίο νεφέλωμα από Έλληνα αστρονόμο * ~

Χρησιμοποιώντας το νέο τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος», διαμέτρου 2,3 μέτρων, ένας Έλληνας και ένας Βρετανός αστρονόμος «φώτισαν» ένα αρχαίο αινιγματικό αστρικό σύστημα, το KjPn8.

Το τηλεσκόπιο βρίσκεται στο όρος Χελμός της Πελοποννήσου.

Ο βασικός ερευνητής Παναγιώτης Μπούμης του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και ο Τζον Μίμπερν του Κέντρου Αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, αναφέρουν, ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για ένα διπλό αστρικό σύστημα, που βρίσκεται μέσα σε ένα εξωτικό νεφέλωμα.

Όπως υπολόγισαν, το εν λόγω σύστημα, που αποτελείται από δύο άστρα, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6.000 ετών από τη Γη και έχει εκτινάξει υλικό στο διάστημα σε τρεις διαδοχικές φάσεις, πριν από 3.200, 7.200 και 50.000 χρόνια. Σήμερα, το υλικό αυτό «ταξιδεύει» στο διαστρικό χώρο με ταχύτητα 334 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

Άστρα που έχουν παρόμοια μάζα με τον Ήλιο μας, τελειώνουν τη ζωή τους εκτινάσσοντας το μεγαλύτερο μέρος της εξωτερικής ατμόσφαιράς τους στο διάστημα, σχηματίζοντας ένα νεφέλωμα και αφήνοντας πίσω τους ένα απογυμνωμένο πυρήνα, που τελικά μετατρέπεται σε λευκό νάνο.

Το νεφέλωμα KjPn8 ανακαλύφθηκε στη δεκαετία του ΄50 από το αστεροσκοπείο Πάλομαρ, ενώ το 2000 το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» αποκάλυψε το κεντρικό άστρο του νεφελώματος.

Αυτή τη φορά, οι Μπούμης και Μίμπερν, με τη βοήθεια μιας ειδικής κάμερας που τοποθέτησαν στο τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος», κατάφεραν να εισχωρήσουν περισσότερο στα μυστικά του νεφελώματος και στη διαχρονική επέκτασή του. Για πρώτη φορά, όπως αναφέρουν, συνέλλεξαν στοιχεία που δείχνουν ότι δεν πρόκειται για ένα μόνο άστρο, αλλά για ένα διπλό αστρικό σύστημα κρυμμένο μέσα στο νεφέλωμα.

«Η Ελλάδα είναι μία από τις παγκόσμιες γενέτειρες της αστρονομίας, συνεπώς είναι αναμενόμενο ότι η έρευνα στο σύμπαν συνεχίζεται στον 21ό αιώνα. Με το νέο τηλεσκόπιο, αναμένουμε να συνεισφέρουμε σε αυτή την παγκόσμια προσπάθεια για πολλά χρόνια στο μέλλον», δήλωσε ο Μπούμης.

Δείτε την πρωτότυπη επιστημονική εργασία εδώ

Επιμέλεια: Μυρτώ Τσάβαλου

Με πληροφορίες από το ΑΠΕ

http://www.zougla.gr/perivallon/article/fos-se-arxeo-nefeloma-apo-elina-astronomo

~ * Προηγουμένως δεν χρησιμοποιείται η ανίχνευση ζώνη ακτινοβολίας αποκαλυφθέντα * ~

Από την ανακάλυψή τους πάνω από 50 χρόνια πριν, οι Van της Γης ζώνες ακτινοβολίας Allen θεωρηθεί ότι αποτελείται από δύο διαφορετικές ζώνες παγιδευμένοι, χρεώνεται πολύ ενεργητικά σωματίδια. Παρατηρήσεις από Probes Van Allen της NASA αποκαλύπτει ένα απομονωμένο τρίτος δακτύλιος στην εξωτερική ζώνη ακτινοβολίας.

http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?media_id=160385071

~ * Η Σονάτα του Σεληνόφωτος * ~

Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!

Είναι καλό το φεγγάρι, δε θα φαίνεται

που ασπρίσαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι

θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου.

Δε θα καταλάβεις....

Άφησέ με νάρθω μαζί σου.

Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,

αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,

ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου

λησμονημένα λόγια δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.

Άφησέ με νάρθω μαζί σου

λίγο πιό κάτου, ως τη μάντρα του

τουβλάδικου,

ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται

η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο,

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,

μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.

Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.

Άφησέ με νάρθω μαζί σου.

Τούτο το σπίτι στοίχειωσε, με διώχνει

θέλω να πω έχει παλιώσει πολύ, τα καρφιά ξεκολλάνε,

τα κάδρα ρίχνονται σα να βουτάνε στο κενό,

οι σουβάδες πέφτουν αθόρυβα

όπως πέφτει το καπέλο του πεθαμένου απ' την κρεμάστρα στο σκοτεινό διάδρομο

όπως πέφτει το μάλλινο τριμμένο γάντι της σιωπής απ' τα γόνατά της

ή όπως πέφτει μια λουρίδα φεγγάρι στην παλιά, ξεκοιλιασμένη πολυθρόνα

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Κι αλήθεια δεν είναι λίγες οι φορές που ανακαλύπτω εκεί,

στο βάθος του πνιγμού,

κοράλλια και μαργαριτάρια και θησαυρούς ναυαγισμένων πλοίων,

απρόοπτες συναντήσεις, και χτεσινά και σημερινά και μελλούμενα,

μιαν επαλήθευση σχεδόν αιωνιότητας,

κάποιο ξανάσασμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας, όπως λένε,

μιαν ευτυχία, μια μέθη, κι ενθουσιασμόν ακόμη,

κοράλλια και μαργαριτάρια και ζαφείρια

μονάχα που δεν ξέρω να τα δώσω – όχι, τα δίνω

μονάχα που δεν ξέρω αν μπορούν να τα πάρουν – πάντως εγώ τα δίνω.

Άφησέ με νάρθω μαζί σου.

Α, φεύγεις; Καληνύχτα. Όχι, δε θάρθω. Καληνύχτα.

Εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί, επιτέλους, πρέπει

να βγω απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι.

Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, όχι, όχι το φεγγάρι

την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου,

την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της

την πολιτεία που όλους μας αντέχει στη

ράχη της

με τις μικρότητές μας, τις κακίες,

τις έχτρες μας,

με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και

τα γερατειά μας,

ν' ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας,

να μην ακούω πια τα βήματά σου

μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και

τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα.

Γιάννης Ρίτσος

~ * Θα σας περιμένω * ~

Θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα αδιάφορος-

Δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.

Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου

ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες.

Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος

χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.

Πίσω από το χάρτινο κήπο σας

πίσω από το χάρτινο πρόσωπό σας

εγώ θα ξαφνιάζω τα πλήθη

ο άνεμος δικός μου

μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες

μάταιοι λόγοι.

Μην αμελήσετε.

Πάρτε μαζί σας νερό.

Το μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία.

Μιχάλης Κατσαρός

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2495&Itemid=83

~ * Τέσσερες στιγμές * ~

Όταν μπήκα στο σπίτι μου, κάτι δε χώραγε.

Σκοντάφταν οι αγκώνες μου' τα πόδια μου ακόμη

κι' όρθια, δε χώραγαν. Κοιταζόμουν στα δυο

πλευρά μου, δεν έβρισκα. Σα να μ' είχε ένας ήλιος,

να μ' είχαν οι ίδιες μου αχτίνες μπερδέψει

-ένα δίχτυ, από λάμψη- σ' έναν ορίζοντα.

Κοιτούσα, μιλούσα:

«Δε χωράω πουθενά.

Και δεν είσαι κ' εδώ να ψαλιδίσεις το φως

που ξεβγαίνει απ' το στήθος μου».

                                

Είναι νύχτα κ' είναι άνοιξη.

Ένα χαμόγελο, σαν ένα λεπτότατο

φρύδι σελήνης, γλυκαίνει τα πάντα.

Κι' ο ουρανός δεν υπάρχει, σα να πέρασε μέσα μου.

Ένα στάχυ απ' αστέρια σαλεύει στο στήθος μου.

Νικηφόρος Βρεττάκος

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2618&Itemid=83

~ * Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις * ~

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις

δεν είμαι μόνο αυτός που θα' πρεπε να μάθεις.

Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω

αν σ' αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου

σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,

αν σου μιλήσει μια λέξη μου

σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -

Θ' αναγνωρίσεις τ' άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;

Θα βρεις τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;

Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους;

Είμαι κι ότι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -

τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες

πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις

γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.

Είμαι ότι δεν έχω γίνει ακόμα -

μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος.

Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω-

γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.

Μη με γυρέψεις αλλού

μονάχα εδώ να με γυρέψεις

μόνο σε μένα.

Τίτος Πατρίκιος

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2683&Itemid=83

~ * Ο χορός του κορυδαλλού * ~

Μου βάσταξες τις σκαλωσιές του ήλιου - ώσπου αναλήφθηκα.

Είδα τον κόσμο από το ύψος του τελευταίου φωτός.

Είσαι συ, που με βοήθησες ν' ανακαλύψω λοιπόν

πως ο κόσμος γυρίζει έξω απ' τη νύχτα.

Πως ο άνθρωπος είναι ένα σύστημα ήλιου. Πως όλα

τα κύτταρά μου είναι λίμνες που αναδίνουνε φως.

Κι είσαι συ που με βοήθησες ν' ανακαλύψω πως τ' αστέρια είναι

πεντάγραμμα,

πως τ' αυτιά δεν ακούν, πως δε νιώθουν τα δάχτυλα

τη μωβ απόχρωση της πέτρας όταν δύει ο ήλιος.

Και πως ο ήλιος αυτός είναι ο μέγας εξουσιοδοτημένος του στερεώματος,

να 'ναι ο πανταχού παρών - σ' όλα τα βάθη του.

Να βρίσκει χιλιάδες φλεβίτσες και να διακλαδίζεται μες στο γρανίτη,

να φορεί στέφανο χρυσό στο κεφαλάκι του βρέφους

που περιμένει το πλήρωμά του στο σκοτάδι της μήτρας,

ν' αναβλύζει απ' τα βάθη των θαλασσών,

να κυκλοφορεί μες στα χρώματα των ζωγράφων

και μες στους στίχους των ποιητών

και μες στα πόδια που χορεύουν

και μες στους ήχους του «αλληλούια».

Κι η σιωπηλή παρουσία σου μ' έμαθε πως σιωπή δεν υπάρχει.

Άκουσα να θροΐζει η ψυχή σου όπως ένας πευκώνας το καλοκαίρι.

Τα δάχτυλά σου μ' αγγίξαν σαν ένα σμήνος πουλιών.

Κι όταν χαμογελάς ακούω μιαν άρπα.

Κι όταν σκέφτεσαι ακούω που σκέφτεσαι.

Κι όταν αγαπάς τα παιδιά που ευλόγησεν ο Ιησούς, πάλι, ακούω.

Κι ακούω το ρόδινο σύννεφο όταν ακουμπάει στο βουνό.

Κι ακούω το στάχυ όταν πίνει μια σταγόνα νερού.

Κι όταν τη νύχτα κοιτάζεις τον ουρανό

ακούω τ' αστέρι που πλέει μες στο βλέμμα σου.

Κι είναι αυτό που ακούω πολύ δυνατότερο

απ' αυτό που γράφω κι απ' αυτό που μπορώ να σου ειπώ.

Όλα είναι γραμμένα. Αρκεί να μπορεί να διαβάζει η καρδιά

τα ψηφία της κτίσεως. Οι στίχοι είναι αντίλαλοι.

Απόψε τελειώσανε όλες οι λέξεις μου.

Ακούω το ποτάμι ζητώντας να ξεκλέψω τα λόγια του.

Αφουγκράζομαι στο άπειρο το χαίρε των κόσμων

που παραπλέουν ο ένας τον άλλο - χαιρετιώνται κι αποχωρίζονται.

Αλλά η γλώσσα του σύμπαντος έχει μια μόνο λέξη.

Όλα λένε: «Αγάπη». Κι όταν γράφω «αγάπη» δεν έχω πια άλλο.

Αλλά εγώ σ' αγαπώ. Και γι' αυτό κομματιάζω

τη λέξη «αγάπη» σε χιλιάδες ρινίσματα

και ζυμώνω τα χρώματα, όχι σα να 'ναι να ειπώ ή να γράψω,

αλλά

σα να 'μαι ο παντοκράτορας ενός μεγάλου περβολιού

και να θέλουν τα χέρια μου να υφάνουνε κρίνα.

Είσαι εσύ, που με φύσηξες σαν ένας αγέρας απ' τα ανοιχτά του Θεού.

Το νερό σου περίσσεψε κάτω στις ρίζες μου κι έκαμε

ν' ανοίξει η ψυχή μου σαν μια φωτεινή φυλλωσιά,

κι είμ' εγώ που σου ετοίμασα στέγη.

Το Μάρτη σε στεφάνωσα με χελιδόνια.

Κι έκαμα να φυτρώσουνε κάτω στο γύρο του φουστανιού σου αγριολούλουδα,

που κυνηγιούνται σαν φώτα πολύχρωμα όταν χορεύεις

ή όταν ονειρεύεσαι πως χορεύεις και τινάζεσαι ανάλαφρα

σα να ζητάς να πιαστείς απ' το υπέρτατο φως.

Δεν ξέρω τι θα 'πρεπε να σου γράψω, τι να σου ειπώ.

Πρέπει να 'ναι μεγάλος ο κήπος που θα σε περπατήσω.

Κι ευτυχώς που είναι ο κόσμος απέραντος και τον έχουμε όλοι μαζί

και μπορεί να διαλέξει κανείς ό,τι θέλει.

Θα τυλίξω στα δάχτυλά μου τα νήματα του νερού,

θα ξεδιαλέξω το μετάξι του ήλιου απλώνοντάς τον πάνω σε άνθη

αχλαδιάς,

θα βγάλω το μπρισίμι απ' το ζέφυρο,

να σου φτιάξω ένα ένδυμα γάμου.

Απόψε σε παντρεύω με την αιωνιότητα.

Περνώ το χρυσό δαχτυλίδι της ποίησής μου στο δάχτυλό σου.

Περνώ στα μαλλιά σου ένα στέφανο λεμονιάς

που στάζει χαραυγή και δροσιά, που στάζει αγάπη.

Το 'χω κομμένο από την παιδική αστροφεγγιά της καρδιάς μου.

Ο ουρανός μοναχά το' χει αγγίξει. Σ' το πρόσφερα σήμερα.

Περπάτησα όλο το Μάη μ' ανοιγμένα τα χέρια μου.

Η ψυχή μου ξεχείλιζε και τη μάζευα

όπως ξεχειλίζει μια κούπα νερό,

όπως ξεχειλίζει το φως σ' έναν κόρφο ξεκούμπωτο.

Δίπλωσα στην παλέτα μου το ουράνιο τόξο,

ανάλυσα της δύσης το βυσσινί μέσα στη φούχτα μου,

να σε φτιάξω να ταιριάζεις με τη δημιουργία του Θεού.

Κι όχι όπως μοιάζει το ένα αστέρι με το άλλο.

Να ξεχωρίζεις στην παγκόσμια τάξη.

Και πάντοτε να χορεύεις μ' ένα φουστάνι ουρανό,

μ' έναν θύσανο ήλιου ολόγυρα στα μαλλιά σου,

με τα χέρια σου ν' ανεβαίνουν ανάλαφρα, όμοια

με δυο κρίνους που προσφέρονται στην Παναγία την άνοιξη.

Από τη συλλογή Ο χρόνος και το ποτάμι (1957) του Νικηφόρου Βρεττάκου

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2713&Itemid=83

~ * ασήμαντα περιστατικά * ~

Είναι δυο άνθρωποι :

Ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος.

Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλον. « Θα σε σκοτώσω»

«Μα γιατί» ρωτά ο άοπλος,

«τι σου ΄χω κάνει; Πρώτη φορά βλεπόμαστε. Ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις >>

« Γι αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. Αν γνωριζόμασταν, μπορεί να σ αγαπούσα»

λέει αυτός με το μαχαίρι.

« 'Η και να με μισούσες» λέει ο άοπλος,

«να με μισούσες τόσο, που με χαρά μεγάλη θα με σκότωνες.

Γιατί να στερηθείς μια τέτοια απόλαυση ;

Ελα να γνωριστούμε»

« Κι αν σ αγαπήσω» επιμένει ο οπλισμένος, « αν σ αγαπήσω, τι θα κάνει τούτο το μαχαίρι ; >>

« Ω, μη φοβάσαι...»

λέει ο άοπλος..

«σκοτώνει ακόμη κι η αγάπη..

Και τότε... είναι ακόμη πιο μεγάλη η απόλαυση» ...;

Αργύρης Χιόνης

http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2659&Itemid=83

~ * Η ΤΑΡΑΝΤΕΛΑ * ~

Το παραμύθι της ταραντούλας

Μια φορά κι έναν καιρό έξω από την αρχαία πόλη του Τάραντα ζούσε μια γλυκειά κοπέλα, η Αράχνη ή ταραντούλα , που ύφαινε όμορφα σα θεά. Όλοι τη θαύμαζαν κι εκείνη τόσο το πήρε επάνω της που ελεγε σ’ολους πως ήταν η καλύτερη υφάντρα του κόσμου! Μια μέρα μάλιστα είπε πως ούτε κι η θεά Αθηνά δεν μπορεί να παραβγεί μαζί της στο υφάδι… τότε ο νέος που την αγαπούσε λυπήθηκε πολύ γιατί ήξερε καλά πως όταν μια όμορφη κοπέλα φουσκώσει από εγωισμό κι υπερηφάνεια χάνει την ομορφιά και την εξυπνάδα της.

Ζήτησε λοιπόν από τη θεά Αθηνά να τον συμβουλέψει τι να κάνει για να βοηθήσει την Αράχνη σ΄αυτή τη δύσκολη θέση που μόνη της είχε βρεθεί. Τότε η Αθηνά χωρίς να σκεφτεί καθόλου του είπε να τραγουδίσει στην κοπέλα ένα τραγούδι για την αγάπη που νοιώθει γι αυτήν, γιατί η αγάπη είναι το καλύτερο γιατρικό για όλες τις αρρώστιες μα πιο πολύ για την υπερηφάνεια και τον εγωισμό…

Μόλις τέλειωσε το τραγούδι το παλικάρι, η αράχνη έγειρε τα μάτια της κι έπεσε σ΄ένα βαθύ ύπνο. Κανείς δεν έμαθε ποτέ πόσες μέρες, πόσα χρόνια η και αιώνες κοιμήθηκε εκεί, δίπλα στον αγαπημένο της, φαίνεται όμως ότι η θεά Αθηνά είχε δείξει στο παλικάρι ένα μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε μέσα στα όνειρά της…

Κι έτσι αυτός πήγαινε εκεί συχνά και της τραγουδούσε, κι αυτή χόρευε, χόρευε συνέχεια χωρίς να κουράζεται, γιατί μέσα στα όνειρα χορεύουν τα κορίτσια χωρίς ποτέ να κουράζονται…

Φαίνεται ότι πέρασαν έτσι πολλά χρόνια, ίσως αιώνες, όμως η αράχνη δεν ξυπνούσε και το παλικάρι βρισκόταν πάντα εκεί, κοντά της, χωρίς να γερνά και χωρίς να κουράζεται, γιατί τα παλικάρια ούτε γερνούν ούτε κουράζονται όταν βρίσκουν το δρόμο για τα όνειρα των κοριτσιών που αγαπούν.

Γένοβα, αρχές του αιώνα, καράβι ο Σίριος, φορτώνει πλήθος ανθρώπων μαζί με τραγούδια και όνειρα για μια χώρα μαγική, προορισμός γεμάτος άγνωστο και ελπίδες.. ανάμεσά σ΄ όλους κι ένας επίσκοπος από τη περιοχή του Τάραντα ανεβαίνει στο καράβι μ΄ ένα μυστικό. Αρχές του αιώνα ο Σίριος βυθίζεται και χάνονται όλοι ανάμεσα στα κύματα. Μεταξύ τους και ένας επίσκοπος που έδινε σ’ όλους την ευλογία του. Αρκετά χιλιόμετρα πιο πάνω γυναίκες εργάτριες στις φυτείες ρυζιού στη Νοβάρα ζητούν απ΄τ΄αφεντικό τα λεφτά που τους χρωστά για να γυρίσουν με το τρένο στο σπίτι που τις περιμένουν οι άντρες και τα παιδιά τους.

Σαλέντο, αρχές του αιώνα. ΄Ενα μικρό ζωύφιο με μαύρα χνουδωτά πόδια τριγυρνάει στις έφορες πεδιάδες και κεντά με φαρμακερό δηλητήριο τα κορίτσια όταν ανέμελα χαίρονται την άνοιξη. Τη λένε αράχνη ταραντούλα και μια παλιά ιστορία λέει ότι ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα που είχε αποκοιμηθεί για πολλούς αιώνες. Ξύπνησε όταν ο νέος που αγαπούσε σταμάτησε να την επισκέπτεται στα όνειρά της και έφυγε σε μια χώρα μακρινή μαζί μ΄ένα μυστικό. Η τσιμπημένη κόρη πέφτει κάτω και λένε πως πεθαίνει εκτός αν είναι κάποιος που την αγαπά.

Τότε έρχονται τ΄ αγόρια με όργανέτα και ντέφια και οδηγούν την κοπέλα στο χορό κι έτσι αυτή γλυτώνει απ΄ το δηλητήριο. Μετά παντρεύεται αυτόν που αγαπά και ζούν ευτυχισμένοι μέχρι τα βαθειά γεράματα.

Κάποιοι λένε πως η αράχνη η ταραντούλα κρατά το μυστικό της αγάπης και το δηλητήριο είναι βοτάνι που βοηθά τα κορίτσια να σμίξουν με το ταίρι τους. Αλλοι πάλι λένε ότι το βοτάνι αυτό είναι το γιατρικό για όλες τις αρώστιες μα πιο πολύ για την υπερηφάνεια και τον εγωισμό. Αλλοι πάλι πως η αράχνη δεν ξαναφάνηκε στις πεδιάδες του Σαλέντο και ότι μια όμορφη κοπέλα που είχε έρθει από τον Τάραντα παντρεύτηκε εκείνα τα χρόνια ένα παλικάρι που είχε γυρίσει από την Αμερική μετά από ένα ναυάγιο…καλά ζήσαν αυτοί, κι εμείς καλύτερα…

Κώστας Κωνσταντάτος

http://www.inital.gr/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/398-%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%91-%CE%9C%CE%A5%CE%98%CE%9F%CE%A3-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%A0%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91

~ * Ενα φαράγγι κάτω από την Ερυθρά Θάλασσα * ~

Σχηματίστηκε από ροή ποταμών και έχει βάθος 250 μέτρα

Λονδίνο 

Μια αναπάντεχη ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια της αποστολής του ερευνητικού σκάφους HMS Enterprise του Βασιλικού Ναυτικού της Βρετανίας. Το σκάφος εξερεύνησε για περίπου εννέα μήνες την Ερυθρά Θάλασσα. Τα ειδικά όργανα (βαθύμετρα, ηχοβολιστικά όργανα) του σκάφους εντόπισαν την ύπαρξη ενός μεγάλου καναλιού, ενός «υποθαλάσσιου φαραγγιού» όπως το ονόμασαν. Το φαράγγι έχει βάθος 250 μέτρα.

Πώς σχηματίστηκε

Σύμφωνα με τους ερευνητές η περιοχή στην οποία βρίσκεται το φαράγγι (λίγο έξω από το λιμάνι της Σαφάγκα στην Αίγυπτο) ήταν μια περιοχή όπου το επίπεδο του νερού ήταν κάποτε πολύ χαμηλό. Όπως εκτιμούν η ροή υδάτων από ποταμούς έσκαψε τα πετρώματα δημιουργώντας το φαράγγι το οποίο βυθίστηκε όταν κάποια στιγμή στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν πλημμύρες που ανέβασαν πολύ τη στάθμη των υδάτων στην Ερυθρά Θάλασσα.

«Είναι πιθανό να υπάρχει ακόμη ροή υπόγειων ρευμάτων που συνεχίζει να σκάβει τα πετρώματα» αναφέρει ο Ντέρεκ Ράε, κυβερνήτης του HMS Enterprise. Οι υπεύθυνοι της αποστολής έδωσαν στη δημοσιότητα μια σειρά από τρισδιάστατες εικόνες του υποθαλάσσιου φαραγγιού.

Δύο από τις εικόνες του υποθαλάσσιου φαραγγιού στην Ερυθρά Θάλασσα

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=499936

~ * Στυλό για ζωγραφική 3D! * ~

Επιτρέπει στον χρήστη να δημιουργεί τρισδιάστατα σχήματα από πλαστικό ταχείας πήξης

Ουάσινγκτον 

Μια συσκευή σαν στυλό που επιτρέπει στο χρήστη να «ζωγραφίζει» στον αέρα και να δημιουργεί τρισδιάστατα σχήματα από πλαστικό ταχείας πήξης.

Το 3Doodler (λογοπαίγνιο με τον όρο «3D» και τη λέξη «doodle» που σημαίνει πρόχειρο σχέδιο ή μουντζούρα) αναπτύχθηκε από τη νεοσύστατη αμερικανική εταιρεία WobbleWorks, η οποία ελπίζει να το λανσάρει στην αγορά αργότερα εφέτος.

Κατακόρυφη... ζωγραφική

Το στυλό συνδέεται στην πρίζα και φέρει στην άκρη του ένα θερμαντικό στοιχείο που λιώνει μια ράβδο γαλάζιου πλαστικού. Το λιωμένο πλαστικό ρέει προς το ακροφύσιο, όπου ψύχεται απότομα από έναν ενσωματωμένο μικρό ανεμιστήρα. Στερεοποιείται έτσι σχεδόν αμέσως μετά την έξοδό του, επιτρέποντας στον χρήστη να «ζωγραφίζει» ακόμα και κατακόρυφα.

Η WobbleWorks χρησιμοποίησε τη διαδικτυακή υπηρεσία Kickstarter για να ζητήσει δωρεές από το κοινό, και κατάφερε έτσι να συγκεντρώσει το ποσό των 30.000 δολαρίων για την εμπορική αξιοποίηση της τεχνολογίας.

Το 3Doodler προγραμματίζεται να φτάσει εφέτος στην αγορά με τιμή γύρω στα 75 δολάρια, ενώ αργότερα δεν αποκλείεται να ακολουθήσει ένα μοντέλο με μπαταρία και μια αντίστοιχη συσκευή που δημιουργεί τρισδιάστατα ζαχαρωτά από λιωμένη ζάχαρη.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=500064

~ * Γάντι που γράφει στον.. αέρα! * ~

Αντικαθιστά το πληκτρολόγιο και θα μπορούσε ενδεχομένως χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά με τα γυαλιά της Google

Καρλσρούη 

Θα μπορούσε να αποτελέσει το τέλος του πληκτρολογίου ή ακόμα και του στυλό. Το airwriter, ή αλλιώς το γάντι που επιτρέπει την σύνταξη μηνυμάτων στον… αέρα είναι πλέον γεγονός και έρχεται από ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης, στη Γερμανία.

Με τη βοήθεια αισθητήρων και γυροσκοπίων που έχουν ενσωματωθεί στο γάντι, το επαναστατικό αξεσουάρ μπορεί να «διαβάζει» τις κινήσεις του χεριού του χρήστη. Έτσι κατά τη διάρκεια της «γραφής στον αέρα» το προηγμένο σύστημα του γαντιού μεταφράζει τις κινήσεις σε γράμματα σχηματίζοντας στο τέλος τις λέξεις.

Οι υπερευαίσθητοι αισθητήρες καταγράφουν τις κινήσεις του χεριού του χρήστη, οι οποίες με τη βοήθεια της τεχνολογίας Bluetooth μεταφέρονται ασύρματα σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή υπό μορφή σημάτων. Εκεί γίνεται η επεξεργασία τους και η τελική μετάφρασή τους σε λέξεις.

Το μέλλον της «αόρατης» επικοινωνίας

Για κάθε γράμμα της αλφαβήτου το σύστημα δημιουργεί ένα στατιστικό μοντέλο βάσει του μοτίβου κίνησης που καταγράφει, μαθαίνοντας έτσι τον τρόπο «γραφής» του ιδιοκτήτη του. Κάθε μοντέλο αντιστοιχεί σε ένα γράμμα με αποτέλεσμα στο τέλος όλα τα γράμματα μαζί να σχηματίζουν λέξεις. Ακόμα, το «έξυπνο» σύστημα είναι σε θέση να ξεχωρίζει πότε ο χρήστης κουνάει το χέρι του επειδή θέλει να γράψει στον αέρα και ποτέ το κουνά για άλλους λόγους.

Σύμφωνα με τους επινοητές του, το airwriter θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη σύνταξη μηνυμάτων και email. «Το airwriting μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη γραφή λέξεων στον αέρα, όπως δηλαδή θα κάναμε επάνω σε έναν αόρατο πίνακα» εξηγεί ο διδακτορικός φοιτητής Κρίστοφ Άμα.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία, εκτιμά ο ίδιος, θα μπορούσε μελλοντικά να ενσωματωθεί σε «έξυπνα» ρούχα που θα επιτρέπουν στους κατόχους τους να συντάσσουν μηνύματα οπουδήποτε και οποτεδήποτε, χωρίς την ανάγκη επιπλέον εξοπλισμού.

«Η διαδραστικότητα θα μπορούσε να ενσωματωθεί στην καθημερινότητά μας» τονίζει ο ίδιος. «Οι κινήσεις που κάνουμε με τα χέρια μας - π.χ. μαγείρεμα, καθάρισμα, χαιρετισμός - δεν είναι ίδιες με τις κινήσεις της γραφής. Το έξυπνο σύστημα του airwriter “τρέχει” διαρκώς με αποτέλεσμα να γνωρίζει ποιες κινήσεις αντιπροσωπεύουν τα γράμματα της αλφαβήτου» προσθέτει ο Αμα.

«Το γενικό ποσοστό λάθους του συστήματος στην παρούσα φάση ανέρχεται στο 11%, ωστόσο μόλις το σύστημα προσαρμοστεί στον τρόπο γραφής του χρήστη το ποσοστό αυτό μειώνεται σε μόλις 3%» καταλήγει ο ερευνητής.

Ο ευρηματικός νεαρός και επικεφαλής της προσπάθειας, έλαβε πρόσφατα το βραβείο Google Faculty Research Award, του αμερικανικού κολοσσού Google, που μεταφράζεται σε περίπου 60.000 ευρώ, γεγονός που ενισχύει τις φήμες περί ανάπτυξης ενός συνοδευτικού αξεσουάρ για τα hi-tech γυαλιά Google Glass.

Σκοπός των γερμανών επιστημόνων τώρα είναι να συρρικνώσουν το σύστημα «γραφής στον αέρα», προκειμένου να δημιουργήσουν ένα εύχρηστο, κομψό και οικονομικό αξεσουάρ επικοινωνίας.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=499990

~ * Εκδήλωση στο «Νόησις» για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων * ~

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΝΟΗΣΙΣ και του ΑΠΘ θα πραγματοποιηθεί στις εγκαταστάσεις του πρώτου τη Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013, στις 7 το απόγεμα, ειδική εκδήλωση με θέμα τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Στην εκδήλωση, η οποία θα αρχίσει με την προβολή της ταινίας «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων» (χορηγία ΟΤΕ – COSMOTE, διάρκεια 8΄) θα συμμετάσχουν δύο καθηγητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλη της ομάδας μελέτης του Μηχανισμού: ο καθηγητής Αστροφυσικής κ. Γιάννης Σειραδάκης θα παρουσιάσει τις κύριες πτυχές της μελέτης του Μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης (Ιούλιος 2012) προσπάθειας προσέγγισης του ναυαγίου των Αντικυθήρων από την Εφορία Ενάλιων Ανασκαφών του Υπουργείου Πολιτισμού και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Woods Hole των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στην κατασκευή (κατά το 2ο π.Χ. αιώνα) και στην πρόσφατη ανακατασκευή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων θα εστιάσει την παρουσίασή του ο αναπληρωτής καθηγητής τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών κ. Κυριάκος Ευσταθίου, περιγράφοντας τόσο τις τεχνικές κατασκευής του αρχαίου Μηχανισμού, όσο και τις καινοτόμες τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακατασκευή του.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο Πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής κ. Γιάννης Μυλόπουλος, θα παραδώσει στο Γενικό Διευθυντή του ΝΟΗΣΙΣ, κ. Θανάση Κοντονικολάου το ομοίωμα που κατασκευάστηκε πρόσφατα από τη διεπιστημονική ομάδα μελέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων του ΑΠΘ, με μετρήσεις ακριβείας επί των τομογραφιών των θραυσμάτων του Μηχανισμού, που πραγματοποιήθηκαν στο Τμήμα Φυσικής, και σχεδίαση και επίβλεψη της κατασκευής από το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών. Το ομοίωμα αυτό θεωρείται ως το ακριβέστερο αντίγραφο του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, διεθνώς και θα παρουσιάζεται στο εκθετήριο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας στο ΝΟΗΣΙΣ.

Πηγή: Δελτίο Τύπου.

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_25/02/2013_484491

~ * Ανακαλύφθηκε άγνωστη υποθαλάσσια ήπειρος * ~

Κάτω από τα γνωστά τουριστικά νησιά του Μαυρίκιου και της Ρεϊνιόν στον Ινδικό ωκεανό φαίνεται πως κρύβεται μια θαμμένη αρχαία ήπειρος, ίχνη της οποίας μόλις ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα.

Η μικρο-ήπειρος, που ονομάστηκε Μαυρικία και εκτιμάται ότι είχε μέγεθος περίπου τριπλάσιο της Κρήτης, δημιουργήθηκε πριν από περίπου 60 εκατ. χρόνια, όταν διαχωρίστηκαν η Ινδία και η Μαδαγασκάρη και, στη συνέχεια, θάφτηκε κάτω από τεράστιες μάζες ηφαιστειακής λάβας.

Οι ερευνητές από τη Νορβηγία, τη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Ν. Αφρική, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το BBC και το «Science», πιστεύουν ότι η ήπειρος δημιουργήθηκε όταν καυτές στήλες μάγματος αναδύθηκαν από το εσωτερικό της Γης στην επιφάνεια διασπώντας την τεκτονική πλάκα της προϋπάρχουσας μεγάλης αρχαίας υπερ-ηπείρου, που έσπασε σε επιμέρους κομμάτια (Μαδαγασκάρη, Ινδία, Αυστραλία, Ανταρκτική).

Μέχρι πριν από 750 εκατ. χρόνια, υπήρχε μια τεράστια υπερ-ήπειρος, η Ροντίνια. Η Μαυρικία αποτελούσε τμήμα αυτής της αρχαίας μάζας. Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα άμμου από τις παραλίες του σημερινού Μαυρίκιου (900 χλμ. ανατολικά της Μαδαγασκάρης) και διαπίστωσαν ότι περιέχουν κρυστάλλους του ορυκτού ζιρκονίου, που χρονολογούνται προ 600 εκατ. ετών έως 2 δισ. ετών. Αυτό σημαίνει, κατά τους επιστήμονες, ότι αποτελούν ίχνη της πανάρχαιας βυθισμένης πια ηπείρου, τα οποία αργότερα ήρθαν στο φως μετά από ηφαιστειακές εκρήξεις.

Σύμφωνα με τον νορβηγό καθηγητή Τροντ Τόρσβικ του πανεπιστημίου του Όσλο, τμήματα της θαμμένης σήμερα Μαυρικίας πρέπει να υπάρχουν σε βάθος περίπου δέκα χιλιομέτρων κάτω από τον Μαυρίκιο και τον Ινδικό ωκεανό. Όταν η Ινδία άρχισε να απομακρύνεται σταδιακά από τη Μαδαγασκάρη πριν από 85 εκατ. χρόνια, η μικρή ήπειρος της Μαυρικίας, με τη σειρά της, διασπάστηκε από τη Μαδαγασκάρη πριν από 83,5 έως 61 εκατ. χρόνια και τελικά εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα.

Αναλύσεις του βαρυτικού πεδίου της Γης αποκαλύπτουν διάφορες περιοχές όπου ο φλοιός του πλανήτη κάτω από το βυθό του Ινδικού ωκεανού είναι πιο παχύς από τον φυσιολογικό ωκεάνιο φλοιό (έχει πάχος 25 έως 30 χλμ έναντι του συνήθους πάχους 5 έως 10 χλμ), γεγονός που πιθανώς οφείλεται στα διάσπαρτα απομεινάρια της βυθισμένης Μαυρικίας. Και άλλες περιοχές των βυθών στους ωκεανούς πρέπει να κρύβουν παρόμοια υπολείμματα αρχαίων ηπείρων - φαντασμάτων.

Υποθαλάσσιο φαράγγι στην Ερυθρά Θάλασσα

Εξάλλου, ένα ερευνητικό σκάφος του βρετανικού πολεμικού ναυτικού, το «HMS Enterprise», σύμφωνα με τις βρετανικές «Ιντιπέντεντ» και «Ντέιλι Μέιλ», ανακάλυψε ένα άγνωστο έως τώρα «Γκραν Κάνυον» (Μεγάλο Φαράγγι) σε βάθος 250 μέτρων στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλαίσιο μιας εννεάμηνης αποστολής στα ύδατα ανατολικά του Σουέζ. Μια εκτίμηση είναι ότι το συγκεκριμένο «φαράγγι» δημιουργήθηκε από τη ροή αρχαίων ποταμών, προτού η περιοχή της Ερυθράς πλημμυρίσει από νερά.

Το βαθύτερο υποθαλάσσιο «φαράγγι» έχει ανακαλυφθεί στο Βισκαϊκό Κόλπο της Ισπανίας, σε βάθος σχεδόν 5.000 μέτρων. Άλλα μεγάλα φαράγγια έχουν δημιουργήσει οι ποταμοί Αμαζόνιος, Κόνγκο και Χάντσον

http://www.tanea.gr/news/world/article/5003110/anakalyfthhke-agnwsth-ypothalassia-hpeiros/

~ *Τι αποκαλύπτει το αγαπημένο σας χρώμα για τον χαρακτήρα σας? * ~

Θα τρώγατε ποτέ ένα κόκκινο ψωμί ή ένα μοβ τυρί; Μήπως επιλέγετε να αγοράσετε κάποιο αντικείμενο επειδή σας αρέσει το χρώμα του; Σας είναι συμπαθής κάποιος που φορά ανοιχτόχρωμα ρούχα; Το χρώμα είναι παντοδύναμο και-είτε το θέλουμε είτε όχι-αποκαλύπτει πολλά για τον χαρακτήρα μας...

Τον 15ο αιώνα, το πράσινο αποτελούσε την καλύτερη επιλογή για νυφικό φόρεμα, αφού, σύμφωνα με τους αρχαίους κελτικούς μύθους, αλλά και τις πρωτοχριστιανικές παραδόσεις, συμβόλιζε τη γονιμότητα. Με το πέρασμα του χρόνου και ανάλογα με την κουλτούρα κάθε λαού, οι χρωματικές επιλογές αποκτούσαν διαφορετική σημασία.

Έτσι ακόμη και σήμερα, στην Κίνα, το λευκό νυφικό συμβολίζει το πένθος και δηλώνει τον ύστατο χαιρετισμό της νύφης στην ανέμελη ζωή της. Στην Ινδία, οι παντρεμένες γυναίκες απαγορεύεται να φορούν μόνο λευκά, γιατί έτσι δηλώνουν τη δυστυχία τους μέσα στο γάμο αλλά και την κρυφή επιθυμία τους να χηρέψουν και να απαλλαγούν από τα δεσμά ενός δυστυχισμένου έγγαμου βίου.

Θα τρώγατε ένα πράσινο μπιφτέκι;

Πέρα όμως από τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες των απλοϊκών ανθρώπων, τα χρώματα έγιναν αντικείμενο μελέτης πολλών επιστημόνων, που καθιέρωσαν τη χρωματολογία, ένα είδος επιστήμης με θεραπευτικές ικανότητες και ψυχολογικές προεκτάσεις.

Το 1973, στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, ο καθηγητής-ψυχολόγος F. Dyer, απέδειξε με ένα απλό πείραμα την επιρροή των χρωμάτων στη διατροφή και την όρεξή μας. Μια ομάδα φοιτητών κλήθηκε να γευματίσει σε μια αίθουσα με ειδικούς λαμπτήρες που έκαναν τον αρακά να φαίνεται μαύρος, το μπιφτέκι πράσινο, τη σαλάτα ροζ και τον καφέ κίτρινο! Παρότι τα φαγητά ήταν άψογα μαγειρεμένα με τα υγιεινότερα υλικά, πολλοί φοιτητές αρνήθηκαν να φάνε επειδή ένιωσαν έντονη αποστροφή για τα «αφύσικα» κατασκευάσματα, ενώ όσοι τα δοκίμασαν παρουσίασαν αργότερα έντονες στομαχικές διαταραχές...

Δυο άλλοι ερευνητές, οι Dr. Jacobs και Suesh, μετά από μακροχρόνιες έρευνες κατέληξαν το 1975 στο συμπέρασμα ότι τα μόνα χρώματα που ηρεμούν τον ανθρώπινο οργανισμό είναι το πράσινο και το μπλε. Έτσι, οι αρχές της Καλιφόρνια πειραματίστηκαν πάνω στις ευεργετικές επιδράσεις των χρωμάτων, χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά είδη ασθενοφόρων, ειδικών για τη μεταφορά καρδιοπαθών. Όσα είχαν κόκκινη εσωτερική επένδυση, επιτάχυναν τους καρδιακούς παλμούς των ασθενών, οι οποίοι ένιωθαν αρκετά άσχημα κατά τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο. Όσα είχαν πράσινη επένδυση, δημιουργούσαν στους ασθενείς ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ηρεμίας ενώ όσα διέθεταν γαλάζια επένδυση συνέβαλαν στην ψυχική γαλήνη των ασθενών που ένιωθαν ιδιαίτερα ασφαλείς.

Η Γέφυρα των αυτοκτονιών…

Τα ομολογουμένως εντυπωσιακά αποτελέσματα των πολύχρονων ερευνών των χρωματολόγων οδήγησαν στην υιοθέτηση και την αποδοχή της χρωματολογίας από το ευρύ κοινό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της γέφυρας Blackfriar στο Λονδίνο-περισσότερο γνωστής ως η «γέφυρα των αυτοκτονιών» -που αποτελούσε πόλο… έλξης για πολλούς αυτόχειρες λόγω του μαύρου της χρώματος.

Με τη βοήθεια της χρωματολογίας, η γέφυρα βάφτηκε καφέ-κόκκινη και οι αυτοκτονίες μειώθηκαν κατά 34%. Κάτι ανάλογο συνέβη και στα μεταλλουργεία της Νάντης στη Γαλλία, όπου τα εργατικά ατυχήματα μειώθηκαν κατά 80% όταν οι τοίχοι βάφτηκαν γαλάζιοι από μαύροι που ήταν πριν.

Marketing και χρωματικές επιρροές

Η BMW αναγνωρίζεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη χάρη στο λευκό και μπλε λογότυπό της ενώ τα τσιγάρα Marlboro συνδέονται άρρηκτα με τη λευκή και κόκκινη συσκευασία τους. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κωδικοποιεί με μεγαλύτερη ευκολία προϊόντα, όταν αυτά συνδέονται με συγκεκριμένο λογότυπο και χρώμα. Στις μέρες μας, το marketing και η διαφήμιση αναζητούν νέους τρόπους σύνδεσης μεταξύ των χρωμάτων και των προϊόντων.

Στις ΗΠΑ, όπου η χρωματολογία χρησιμοποιείται στο έπακρο, έχει δημιουργηθεί το Institute for Color Research, ένας μοναδικός οργανισμός που διακρίνεται για τις πρωτοποριακές του ιδέες στην παγκόσμια αγορά του χρώματος καθώς και για τις μελέτες του για το αντίκτυπο των χρωμάτων στην αγοραστική συμπεριφορά του καταναλωτή.

Οι έρευνές του αποκαλύπτουν ότι όλοι οι άνθρωποι υποσυνείδητα εκφράζουν μια κρίση για ένα άτομο, έναν χώρο ή ένα προϊόν μέσα στα πρώτα 90 δευτερόλεπτα που θα το δουν και η κρίση τους αυτή επηρεάζεται σε ποσοστό 62 έως 90% από το χρώμα που τα συνοδεύει.

Η πολύχρωμη επανάσταση έχει επεκταθεί σχεδόν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Έτσι, η νέα χιλιετία επιτάσσει ροζ τηλέφωνα, κίτρινες καφετιέρες, μοβ αυτοκίνητα, μπλε τούφες στα μαλλιά, γαλάζιους υπολογιστές αλλά και σομόν σπίτια με εσωτερικούς τοίχους σε απόχρωση ώχρας, μαύρα πιάτα με πολύχρωμες ethnic γεύσεις και ρούχα σε πανσπερμία χρωμάτων, ανάλογα με την πολύχρωμη έμπνευση του εκάστοτε σχεδιαστή.

Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις

Σε μια κοινωνία που απορρίπτει κατηγορηματικά τον ασπρόμαυρο τρόπο ζωής αναφέρεται και το «Λεξικό των Χρωμάτων» του γάλλου συγγραφέα Μισέλ Παστουρό. Ο έμπειρος μελετητής ανέτρεξε στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, όπου οι μόνες επιλογές χρωμάτων ήταν το άσπιλο λευκό ή το δαιμονικό μαύρο. Το πράσινο απέκτησε δαιμονικές ιδιότητες στα χρόνια του Μωάμεθ, ο οποίος κήρυττε το λόγο του Αλλάχ φορώντας πράσινο τιρμπάν και προκαλώντας ρίγη τρόμου στους θεοφοβούμενους χριστιανούς. Σοβαρό και αποδεκτό από όλους ήταν μόνο το μπλε, πράγμα που δικαιολογεί απόλυτα τη χρωματική επιλογή του Levi Strauss για τα blue jeans του, που έμελλε να κατακτήσουν τον κόσμο.

Τα χρώματα με το πέρασμα του χρόνου απέκτησαν «γεύση», «βάρος» και «θερμότητα» και μέσα από μελέτες προέκυψε ότι είναι «ζεστά» στις αποχρώσεις του κόκκινου και εξαιρετικά παγωμένα στις αποχρώσεις του μπλε-πράγμα που δικαιολογεί απόλυτα και τις αντίστοιχες ενδείξεις κρύου-ζεστού στις βρύσες. Η γεωγραφική θέση αλλά και το πολιτιστικό επίπεδο ενός λαού έχει άμεση επίδραση στην επιλογή των χρωμάτων. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι λαοί έλκονται από ανθρώπους με διαφορετικά χρωματικά χαρακτηριστικά από τα δικά τους καθώς τα θεωρούν εξωτικά και ασυνήθιστα.

Βάλτε χρώμα στη ζωή σας

Τα χρώματα καθρεφτίζουν την πιο μύχια πτυχή του εαυτού μας και αποκαλύπτουν πράγματα που ίσως θέλαμε να κρατήσουμε μόνο για εμάς. Οι χρωματικές επιλογές κυρίως των ρούχων που φοράμε καθημερινά δεν είναι καθόλου τυχαίες, αφού συμβολίζουν την ψυχική μας διάθεση. Η ιδιαίτερη αυτή συμβολική γλώσσα στέλνει υποσυνείδητα μηνύματα στους αποδέκτες αρκεί να είναι σε θέση να την κατανοήσουν αλλά και να ανταποκριθούν έγκαιρα στο κάλεσμά της. Με οδηγό λοιπόν τα χρώματα, ας προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τα καλά κρυμμένα μυστικά.

Κόκκινο: Το χρώμα του πάθους και της έντασης δηλώνει την έντονη διάθεση για ζωή και δημιουργία. Ενισχύει τη ζωτικότητα και υπόσχεται να σας κάνει να ξεχάσετε τη λέξη πλήξη. Επειδή όμως ερεθίζει τα… τεντωμένα νεύρα, καλό θα είναι να το αποφύγετε όταν είστε θυμωμένοι, ενώ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε άφοβα για να ζητήσετε αύξηση, επειδή θα σας δώσει κουράγιο, αλλά και να δηλώσετε την έντονα ερωτική σας διάθεση απέναντι σε κάποιον που δεν έχει ακόμη… λάβει το μήνυμα.

Πράσινο: Το ιερό χρώμα των Αιγυπτίων και των μουσουλμάνων φημίζεται για τις θεραπευτικές ιδιότητές του. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι άτομα που εργάζονται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα υγείας. Πέρα όμως από τις καθαρά ιατρικές του δυνατότητες υποδηλώνει την έντονη ερωτική διάθεση καθώς και την προσπάθεια ενός ατόμου για επίλυση τυχόν διαφορών.

Κίτρινο: Είναι ένα χρώμα με διαφορετικές σημασίες ανάλογα με την απόχρωσή του. Αν αντιπαθείτε φανερά κάποιον, δηλώστε το με ένα κίτρινο ρούχο ενώ αν έχετε καλή διάθεση και θέλετε να φανείτε φιλικοί προτιμήστε το ζεστό κίτρινο. Η απόχρωση του χρυσού θα δηλώσει εύγλωττα την υπεροχή σας αλλά και θα φανερώσει ότι πάσχετε από το σύνδρομο της… επιδειξιομανίας!

Μπλε: Είναι το χρώμα της γνώσης αλλά και της μάθησης. Τονίστε την ερευνητική αλλά και αυστηρή πλευρά του εαυτού σας φορώντας σκούρο μπλε. Προσέξτε όμως μην το παρακάνετε, κυρίως αν δεν έχετε ανάγκη δίαιτας. Το μπλε είναι το μόνο χρώμα που κόβει αισθητά την όρεξη, γι αυτό και όσοι κάνουν δίαιτα τοποθετούν μια μπλε λάμπα στο ψυγείο τους ώστε να αποφεύγουν κάθε πειρασμό! Αποφύγετε επίσης να βάλτε μπλε λάμπες στην τραπεζαρία σας γιατί κινδυνεύετε να πεθάνετε της πείνας!

Πορτοκαλί: Σε αντίθεση με το μπλε, το πορτοκαλί ανοίγει την όρεξη και γι αυτό χρησιμοποιείται συχνά σε τοίχους εστιατορίων. Ταυτόχρονα, επειδή δημιουργεί έντονα την αίσθηση του κορεσμού και κουράζει σχετικά γρήγορα αποτελεί και την καλύτερη λύση για καταστήματα ταχείας εξυπηρέτησης, όπως fast food, καφετέριες, bars που έχουν ανάγκη από περισσότερους και επομένως βιαστικούς πελάτες!

Καφέ: Είναι το καταλληλότερο χρώμα για να δηλώσετε την πρακτική και προσγειωμένη φύση σας. Αν όμως θέλετε να τονίζετε την ευαίσθητη και συναισθηματική πλευρά του εαυτού σας, καλύτερα να το ξεχάσετε καθώς το καφέ υποδηλώνει την αγάπη σας για τα υλικά αγαθά.

Μοβ: Είναι το χρώμα του διαλογισμού και της βαθύτερης σκέψης. Αν χρειάζεστε απεγνωσμένα μια πηγή έμπνευσης, το μοβ θα σας δώσει τη λύση που ζητάτε. Αν πάλι θέλετε να γίνετε το επίκεντρο της προσοχής αλλά και να προκαλέσετε ερωτικές τρικυμίες, προσθέστε μια μοβ πινελιά στο ντύσιμό σας.

Λευκό: Το χρώμα της αγνότητας υποδηλώνει την καλή σας διάθεση αλλά και την ανάγκη σας για εσωτερική ηρεμία και γαλήνη . Αν τα έχετε βρει με τον εαυτό σας, φορέστε λευκά ενώ αν πιστεύετε στο… κακό μάτι, η λευκή σας «ασπίδα»- αλλά και η γαλάζια-θα σας προστατέψουν από κάθε αρνητική επιρροή.

Μαύρο: Δηλώνει το φόβο για το άγνωστο και δημιουργεί ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από αυτούς που το φορούν. Συνήθως το μαύρο χρησιμοποιείται από απαισιόδοξους ανθρώπους που διστάζουν να αποκαλύψουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, επειδή φοβούνται μη πληγωθούν και γι' αυτό προτιμούν να προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα δέους και φόβου.

ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

lkarak@clickatlife.gr

http://www.clickatlife.gr/story/euzoia/ti-apokaluptei-to-agapimeno-sas-xroma-gia-ton-xaraktira-sas?id=2284229