~ * ΑΝ..... * ~

Αν δεν ζήσεις εσύ για σένα …… θα ζήσουν οι υπόλοιποι σε βάρος σου……. θα περαστούν οι διαχωριστικές γραμμές και εκείνα που εσύ δίνεις επειδή  το θέλεις…… θα θεωρηθούν κεκτημένα και δικαίωμα………

Θα σε περιμένω κάπου εκεί στο κάποτε…….. όταν τα μονοπάτια μας διασταυρωθούν …… κάπου εκεί στην πορεία του δρόμου…… σε κείνη την πορεία που θα μας καθορίσει…….

Ήδη είμαστε ένα εύπλαστο ζυμάρι στα χέρια της ……. Κάποιες φορές εναντιωνόμαστε και κάποιες παραδινόμαστε……. κάποιες άλλες ( καλή ώρα…..) την αράζεις έξω παίρνοντας καφεδάκι και τσιγάρα……… και την ώρα που ανάβεις το τσιγάρο και γέρνεις πίσω φυσώντας τον καπνό…….. έχεις εκείνη τη μυρωδιά από γιασεμί να γεμίζει το χώρο δίπλα σου………

Και σηκώνεις το βλέμμα ψηλά……. όσο πιο ψηλά μπορείς…… περνώντας τις κεραίες και τις πολυκατοικίες ….. τους ήχους της πόλης……… και βλέπεις ουρανό…. Και σιγά- σιγά τ’ αστέρια…….. τόσο κοντά μα και τόσο μακρινά συνάμα…. μικρές πολύχρωμες φλογίτσες που τρεμοσβήνουν σε αυτόν τον απέραντο βαθυγάλανο ουρανό…….

Απλώνεις το χέρι και λές θα πιάσω ένα…… και μετά ένα ακόμα….. κι άλλο ένα…… κι ένα αμυδρό χαμόγελο απλώνετε στα χείλη σου από το παιχνίδισμα των άστρων με σένα…… κι αυτά είναι εκεί….. καθρέφτες του κόσμου για να σε φυλάνε….. και σε κάθε σου ερώτηση να τρεμοπαίζουν και να σου δίνουν μια απάντηση…….. Κι εσύ να γεμίζεις χαρά και να ψιθυρίζεις σε ευχαριστώ….. ξανά και ξανά….. γιατί θαρρείς πως δεν είναι αρκετό….

                  Και συνεχίζεις …….κοιτάς λίγο πιο ψηλά ακόμα και νοιώθεις τόση ηρεμία …… τόση αγαλλίαση…… και με το βλέμμα αγκαλιάζεις τα πάντα γύρω σου και ξέρεις πως η ώρα πλησιάζει…… το νοιώθεις από κείνο τον άνεμο ψηλά όταν σου χαϊδεύει το πρόσωπο…… πόσο θα ήθελα να μείνω λίγο ακόμη…… μόνο λίγο ακόμη να ακούσω τον ήχο που κάνουν οι κομήτες όταν περνούν από δίπλα μου…… να ακούσω τον μαγικό ήχο των άστρων καθώς γεννιούνται ……. Μόνο λίγο ακόμα παρακαλώ…….. πρίν έρθει το ξημέρωμα πάλι……..

Να ‘ σαι καλά βρέ ζωή……… με τις χαρές μας κάνεις ευτυχισμένους …….με τις λύπες μας κάνεις δυνατούς……….. και φυσικά……. δεν χαρίζεσαι σε κανέναν …….

Για αυτό σε αγαπώ βρε ζωή……. γιατί είσαι αυτή που είσαι…… γιατί ποτέ δεν υποσχέθηκες τίποτε σε κανέναν ………. Και γιατί στην τελική όλοι εμείς είμαστε που κάνουμε όνειρα για σέναν και κάποιες φορές ξεχνάμε……. απλά ξεχνάμε να ονειρευόμαστε……. ξεχνάμε πως τίποτε δεν είναι δεδομένο και πως τα πάντα είναι τόσο εύθραυστα που ανατρέπονται σε κλάσματα…….. και το μόνο που έχουμε είναι….. θέληση….. όνειρα…… κι ελπίδα……. τη θέληση για να προχωρήσουμε ……. τα όνειρα για το αύριο…….. και την ελπίδα πως θα τα καταφέρουμε………

Πλημύρισε ο κόσμος αρώματα και ήχους !!!!.....σαν ένα μικρό παιδί που του χαρίζεις ξανά τον κόσμο από την αρχή…….