Οπως γνωρίζουμε, τα μαρσιποφόρα, που συναντώνται κυρίως στο νότιο ημισφαίριο, ξεχωρίζουν επειδή κουβαλούν τα μικρά τους μέσα στον μάρσιπο, την πτύχωση του δέρματός τους που λειτουργεί ως «σάκος».
Ξεχώρισαν από τα υπόλοιπα γνωστά μας θηλαστικά, τα ευθήρια ή πλακουντοφόρα, όπως οι άνθρωποι, οι σκύλοι ή οι γάτες, κατά τη διάρκεια της κρητιδικής περιόδου, που ξεκίνησε πριν από 144 εκατομμύρια χρόνια και έληξε πριν από 65 εκατ. χρόνια. Το παλαιότερο απολίθωμα μαρσιποφόρου που έχει βρεθεί είναι ηλικίας 125 εκατ. ετών.
Ο Πουκάδελφυς ήταν από τα πρώτα μαρσιποφόρα που εισήλθαν στη Νότια Αμερική. Και, παρ' όλο που κάποιοι επιστήμονες αποδίδουν την εύρεση τόσων πολλών απολιθωμάτων μαζί όχι στην κοινωνική τους οργάνωση αλλά σε ένα τυχαίο γεγονός - ότι λ.χ. η πλημμύρα που τα έπνιξε τα ανάγκασε προηγουμένως να συγκεντρωθούν σε ένα μόνο σημείο - η ερευνήτρια της ομάδας Σαντρίν Λαντεβέζ, του Βελγικού Βασιλικού Ινστιτούτου Φυσικών Επιστημών, επιμένει: «Η κοινωνική ζωή μπορούσε να τα προστατεύσει έναντι των θηρευτών ή των ανταγωνιστών τους. Η κοινωνική ζωή τα καθιστούσε ικανά να φροντίζουν αποτελεσματικά τα μικρά τους και τους επέτρεπε να εξαπλωθούν με ταχύτερους ρυθμούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου