Πολυκύτταροι οργανισμοί ζουν βαθιά μέσα στη λάσπη εδώ και 100 εκατομμύρια χρόνια
Ορισμένοι από τους μύκητες ανήκουν στο γένος Penicillium όπως και ο μύκητας της εικόνας
Σαν Φρανσίσκο
Δεκάδες
μέτρα κάτω από το βυθό του Ειρηνικού ωκεανού, συγγενείς του μύκητα που
δίνει την ινσουλίνη βασιλεύουν στη θαμμένη λάσπη εδώ και 100 εκατομμύρια
χρόνια, εκτιμούν αμερικανοί ωκεανογράφοι.
Σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών
Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι πολυκύτταροι οργανισμοί μπορούν να ζουν βαθιά μέσα στη λάσπη του βυθού, σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, εκεί όπου μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί μόνο βακτήρια και αρχαιοβακτήρια.
Η παρουσία μυκήτων που παραμένουν δραστήριοι σε αυτό το περιβάλλον «επεκτείνει όσα γνωρίζαμε για τους περιορισμούς της ζωής στη Γη» σχολιάζει ο Χιθ Μιλς του Πανεπιστημίου Texas A&M, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η ανακάλυψη δημιουργεί επίσης ελπίδες ότι οι φαρμακοβιομηχανίες θα εντοπίσουν κάτω από τον βυθό μύκητες που παράγουν νέα αντιβιοτικά. «Υπάρχει άραγε εκεί κάτω μια νέα μορφή της πενικιλίνης;» διερωτάται ο Μιλς.
Ενδείξεις για την παρουσία μυκήτων κάτω από τον ωκεάνιο πυθμένα είχαν δημοσιευτεί και παλαιότερα, ωστόσο οι επιστήμονες δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να επρόκειτο για μύκητες που μόλυναν τα δείγματα μετά τη συλλογή τους.
Πιο πειστική μελέτη
Αυτή τη φορά, η ερευνητική ομάδα κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να αποκλείσει το ενδεχόμενο μόλυνσης, και η μελέτη τους δείχνει πιο πειστική.
Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα λάσπης που είχε ανασυρθεί από βάθος έως και 127 μέτρα κάτω από τον βυθό του Νότιου Ειρηνικού το 2010. Χρησιμοποιώντας την τεχνική PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) έλεγξαν τα δείγματα για γενετικό υλικό από μύκητες, και όντως εντόπισαν οκτώ είδη, από τα οποία τα τέσσερα καλλιεργήθηκαν με επιτυχία στο εργαστήριο. Ορισμένοι μάλιστα ανήκαν στο γένος Penicillium, από το οποίο προήλθε η πενικιλίνη.
Ιχνη αρχαίων οργανικών ουσιών για τροφή
Με τι όμως τρέφονται οι μύκητες, βυθισμένοι μέσα στη λάσπη των 100 εκατομμυρίων ετών; Οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα είδη αυτά καταναλώνουν ίχνη αρχαίων οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι συνήθως εξαιρετικά δύσπεπτες για τους πολυκύτταρους οργανισμούς.
Ασαφής παραμένει επίσης η ηλικία αυτών των μυκήτων. Ένα ενδεχόμενο είναι να παγιδεύτηκαν στη λάσπη κατά τον σχηματισμό των ιζημάτων και να αναπαράγονται εκεί εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, ενώ μια άλλη εξήγηση είναι ότι προέρχονται από ιζήματα πιο κοντά στην επιφάνεια και κατέβηκαν σε μεγαλύτερα βάθη αναζητώντας νέες πηγές τροφής.
Πηγή αντιβιοτικών;
Αν όμως οι μύκητες όντως παραμένουν απομονωμένοι εδώ και εκατομμύρια χρόνια, η βιοχημεία τους πιθανότατα θα έχει εξελιχθεί με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι μύκητες της επιφάνειας. Και αυτό σημαίνει ότι οι θαμμένοι μύκητες ίσως έχουν να προσφέρουν αντιβιοτικά για τη μάχη κατά των πολυανθεκτικών βακτηρίων.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Γεωφυσικής στο Σαν Φρανσίσκο.
Σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών
Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι πολυκύτταροι οργανισμοί μπορούν να ζουν βαθιά μέσα στη λάσπη του βυθού, σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, εκεί όπου μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί μόνο βακτήρια και αρχαιοβακτήρια.
Η παρουσία μυκήτων που παραμένουν δραστήριοι σε αυτό το περιβάλλον «επεκτείνει όσα γνωρίζαμε για τους περιορισμούς της ζωής στη Γη» σχολιάζει ο Χιθ Μιλς του Πανεπιστημίου Texas A&M, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η ανακάλυψη δημιουργεί επίσης ελπίδες ότι οι φαρμακοβιομηχανίες θα εντοπίσουν κάτω από τον βυθό μύκητες που παράγουν νέα αντιβιοτικά. «Υπάρχει άραγε εκεί κάτω μια νέα μορφή της πενικιλίνης;» διερωτάται ο Μιλς.
Ενδείξεις για την παρουσία μυκήτων κάτω από τον ωκεάνιο πυθμένα είχαν δημοσιευτεί και παλαιότερα, ωστόσο οι επιστήμονες δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο να επρόκειτο για μύκητες που μόλυναν τα δείγματα μετά τη συλλογή τους.
Πιο πειστική μελέτη
Αυτή τη φορά, η ερευνητική ομάδα κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να αποκλείσει το ενδεχόμενο μόλυνσης, και η μελέτη τους δείχνει πιο πειστική.
Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα λάσπης που είχε ανασυρθεί από βάθος έως και 127 μέτρα κάτω από τον βυθό του Νότιου Ειρηνικού το 2010. Χρησιμοποιώντας την τεχνική PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) έλεγξαν τα δείγματα για γενετικό υλικό από μύκητες, και όντως εντόπισαν οκτώ είδη, από τα οποία τα τέσσερα καλλιεργήθηκαν με επιτυχία στο εργαστήριο. Ορισμένοι μάλιστα ανήκαν στο γένος Penicillium, από το οποίο προήλθε η πενικιλίνη.
Ιχνη αρχαίων οργανικών ουσιών για τροφή
Με τι όμως τρέφονται οι μύκητες, βυθισμένοι μέσα στη λάσπη των 100 εκατομμυρίων ετών; Οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα είδη αυτά καταναλώνουν ίχνη αρχαίων οργανικών ουσιών, οι οποίες είναι συνήθως εξαιρετικά δύσπεπτες για τους πολυκύτταρους οργανισμούς.
Ασαφής παραμένει επίσης η ηλικία αυτών των μυκήτων. Ένα ενδεχόμενο είναι να παγιδεύτηκαν στη λάσπη κατά τον σχηματισμό των ιζημάτων και να αναπαράγονται εκεί εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, ενώ μια άλλη εξήγηση είναι ότι προέρχονται από ιζήματα πιο κοντά στην επιφάνεια και κατέβηκαν σε μεγαλύτερα βάθη αναζητώντας νέες πηγές τροφής.
Πηγή αντιβιοτικών;
Αν όμως οι μύκητες όντως παραμένουν απομονωμένοι εδώ και εκατομμύρια χρόνια, η βιοχημεία τους πιθανότατα θα έχει εξελιχθεί με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι μύκητες της επιφάνειας. Και αυτό σημαίνει ότι οι θαμμένοι μύκητες ίσως έχουν να προσφέρουν αντιβιοτικά για τη μάχη κατά των πολυανθεκτικών βακτηρίων.
Η έρευνα παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Γεωφυσικής στο Σαν Φρανσίσκο.
http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=488384
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου