Θαλασσα του πρωϊου
Εδω ας σταθω. Κι ας δω κ'εγω την φυσι λιγο.
Θαλασσας του πρωϊου κι ανεφελου ουρανου
λαμπρα μαβια, και κιτρινη οχθη, ολα
ωραια και μεγαλα φωτισμενα.
Εδω ας σταθω. Κι ας γελασθω πως βλεπω αυτα
(τα ειδ'αληθεια μια στιγμη σαν πρωτοσταθηκα)
κι οχι κ'εδω τες φαντασιες μου,
τες αναμνησεις μου, τα ινδαλματα της ηδονης.
Ιωνικον
Γιατι τα σπασαμε τ'αγαλματα των,
γιατι τους διωξαμεν απ'τους ναους των,
διολου δεν πεθαναν γι'αυτο οι θεοι.
Ω γη της Ιωνιας, σενα αγαπουν ακομη,
σενα η ψυχες των ενθυμουνται ακομη.
Σαν ξημερωνει επανω σου πρωϊ αυγουστιατικο
την ατμοσφαιρα σου περνα σφριγος απ'την ζωη των,
και καποτ'αιθερια εφηβικη μορφη,
αοριστη, με διαβα γρηγορο,
επανω απο τους λοφους σου περνα.
Φιλελλην
Την χαραξι φροντισε τεχνικα να γινει.
Εκφρασις σοβαρη και μεγαλοπρεπης.
Το διαδημα καλλιτερα μαλλον στενο,
εκεινα τα φαρδια των Παρθων δεν με αρεσουν.
Η επιγραφη, ως συνηθες, ελληνικα,
οχ'υπερβολικη, οχι πομπωδης-
μην τα παρεξηγησει ο ανθυπατος
που ολο σκαλιζει και μηνα στην Ρωμη-
αλλ'ομως βεβαια τιμητικη.
Κατι πολυ εκλεκτο απ'το αλλο μερος,
κανενας δισκοβολος εφηβος ωραιος.
Προ παντων σε συστεινω να κυτταξεις
(Σιθ@ασπη, προς Θεου, να μη λησμονηθει)
μετα το Βασιλευς και το Σωτηρ,
να χαραχθει με γραμματα κομψα, Φιλελλην.
Και τωρα που με αρχιζεις ευφυολογιες,
τα "Που οι Ελληνες?# και "Που τα Ελληνικα
πισω απ'το Ζαγρο εδω, απο τα Φραατα περα#.
Τοσοι και τοσοι βαρβαροτεροι μας αλλοι
αφου το γραφουν, θα το γραψουμε κ'εμεις.
Και τελος μη ξεχνας που ενιοτε
μας ερχοντ'απο την Συρια σοφισται,
και στιχοπλοκοι, κι αλλοι ματαιοσπουδοι.
Ωστε ανελληνιστοι δεν ειμεθα, θαρρω.
KABAΦHΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου