~* Heliosphere* ~

Πλάσματος και ενσωματωμένα μαγνητικά πεδία τους επίδραση στη διαμόρφωση, εξέλιξη και το πεπρωμένο των πλανητών και των πλανητικών συστημάτων. Οι ταμπέλες ηλιόσφαιρας του ηλιακού συστήματος από το γαλαξιακό κοσμική ακτινοβολία. κατοικήσιμος πλανήτης μας είναι θωρακισμένο από το μαγνητικό fi eld του, προστατεύοντάς το από την ηλιακή και την κοσμική ακτινοβολία σωματιδίων και από τη διάβρωση της ατμόσφαιρας με τον ηλιακό άνεμο. Πλανήτες χωρίς θωράκιση ένα μαγνητικό πεδίο, όπως η Mars και η Αφροδίτη, είναι εκτεθειμένοι σε αυτές τις διαδικασίες και να εξελίσσονται διαφορετικά. Και στη Γη, η ένταση του μαγνητικού πεδίου αλλαγές και τη διαμόρφωση του κατά τη διάρκεια περιστασιακών αναστροφή πολικότητας του, μεταβάλλοντας την θωράκιση του πλανήτη από εξωτερικές πηγές ακτινοβολίας.

Πόσο σημαντικό είναι ένα μαγνητόσφαιρα για την ανάπτυξη και την ικανότητα επιβίωσης της ζωής; Το ηλιακό άνεμο, εκεί που συναντά το τοπικό διαστρικό μέσο (μεταβολισμού), αποτελεί τα όρια που προστατεύουν τους πλανήτες από το γαλαξιακό περιβάλλον. Το διαστρικό αλληλεπίδραση εξαρτάται από την πρώτη πίεση του ηλιακού ανέμου και τις ιδιότητες της τοπικής διαστρικό μέσο (πυκνότητα, πίεση, μαγνητικό πεδίο, και χύδην ροή). Οι ιδιότητες αυτές, ιδίως εκείνες του μεταβολισμού, η αλλαγή του με την πάροδο του χρόνου, και να αλλάξει δραματικά σε μεγάλες χρονικές κλίμακες (1.000 ετών και πλέον), καθώς το ηλιακό σύστημα συναντά διαστρικό σύννεφα.

Πώς αυτές οι μακροπρόθεσμες αλλαγές επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της ζωής στο ηλιακό μας σύστημα; Κατανόηση της φύσης αυτών των τροποποιήσεων και των συνεπειών τους απαιτεί μια σειρά ερευνών με στόχο τη διάρθρωση της ηλιόσφαιρας και τα όριά του και οι προϋποθέσεις της μεταβολισμού. Πλανητικά συστήματα σε μορφή δίσκων του φυσικού αερίου και σκόνης γύρω από νεαρά αστέρια. Stellar εκπομπή υπεριώδους ακτινοβολίας, οι άνεμοι, και ενεργητικά σωματίδια αλλάξει αυτή τη διαδικασία, τόσο στην εσωτερική δομή του δίσκου και την αλληλεπίδρασή του με το αστέρι της μητρικής της. Ο ρόλος των μαγνητικών πεδίων στη διαδικασία διαμόρφωσης δεν έχει ενσωματωθεί πλήρως με τα άλλα τμήματα της διαδικασίας.

Η μελέτη των παρόμοιων περιοχών του ηλιακού μας συστήματος, όπως η σκόνη πλάσματος γύρω Κρόνο και τον Δία, θα βοηθήσει να εξηγήσει το ρόλο των διεργασιών πλάσματος για τον προσδιορισμό των τύπων των πλανητών που μπορούν να αποτελέσουν, και πώς εξελίσσονται αργότερα.

Στις 24 Μαΐου 2005 της NASA

Voyager 1 διαστημικό σκάφος είχε ταξιδέψει αρκετά μακριά προς τα έξω μέσω του συστήματος μας Ηλιακό ότι σχημάτισε την heliosheath. Πρόκειται για μια περιοχή μόνο το παρελθόν της περιοχής σοκ τερματισμού, όπου ο ηλιακός άνεμος συντρίβεται στη λεπτή διαστρικό αέριο του γαλαξία.

http://science.nasa.gov/